Τήν Τρίτη 9η Μαρτίου ἐ.ἒ. ἡ Ἐνορία τοῦ Γοματίου γιόρτασε μέ κατάνυξη καί ἁγιορείτικη τάξη τή μνήμη τῶν Ἁγίων ἐνδόξων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων πού ὑπέστησαν φρικτό μαρτύριο στή λίμνη τῆς πόλεως τῆς Σεβαστείας, στά μέρη τῆς Καππαδοκίας τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Ἡ Πανήγυρις ἒλαβε χώρα στόν μεγαλοπρεπῆ σταυροειδῆ τρουλαῖο βυζαντινό ἐνοριακό Ἱερό Ναό τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου καί τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων πού ἀνήγειρε πρό 30ετίας περίπου μέ πολλή προσοχή, κόπους καί μεράκι ὁ Ἐφημέριός του Ἁγιορείτης Παν. Ἀρχιμ. π. Ἀναστάσιος Τοπούζης, βοηθούμενος ἀπό τούς ἐνορίτες του καί ὂχι μόνο, μετά τήν καταστροφική πυρκαγιά πού ὑπέστη ὁ παλαιός Ναός τῆς Παναγίας, τόν ὁποῖο ἡ Ἐνορία ἀπεκατέστησε καί σήμερα βρίσκεται περιποιημένος δίπλα στόν κυρίως Ναό.
Ἀνήμερα στή γιορτή, τοῦ Ὂρθρου καί τῆς Θείας Λειτουργίας προέστη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ πλαισιούμενος ἀπό τούς Παν. Ἀρχιμ. π. Βαρθολομαῖο Χατζόγλου καί π. Ἀναστάσιο Τοπούζη τόν ἀεικίνητο καί τιμώμενο ἀπό ὃλους ἐφημέριο τοῦ Ναοῦ, τόν Αἰδ. Πρωτ. π. Μακάριο Ζωνάρα καί τούς Διακόνους π. Θεόκλητο Παρδάλη καί π. Ἀμφιλόχιο Χάϊτα.
Ὁ φιλομάρτυς καί φιλόχριστος Λαός τοῦ Γοματίου, παρά τά πρέποντα μέτρα πού ἒλαβε ἡ Πολιτεία πρός ἀποφυγήν τῆς διασπορᾶς τοῦ κορωναϊοῦ, προσῆλθε στόν ὡραιότατο καί λειτουργικό λατρευτικό χῶρο πού σημειωτέον διαθέτει θαυμάσια ἀκουστική χωρίς τή χρήση μικροφωνικῆς ἐγκαταστάσεως, μέ ἐπικεφαλῆς τόν φιλομάρτυρα Δημοτικό καί Ἐκκλησιαστικό Σύμβουλο κ. Χριστόδουλο Γιουβανάκη.
Τά ψαλτήρια τίμησαν οἱ μουσικολογιώτατοι κ. Βασίλειος Κοκκαλιάρης, Πρωτοψάλτης τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Ἁγίου Στεφάνου Ἀρναίας καί ὁ τοπικός Ἱεροψάλτης κ. Ἂγγελος Μπουχωρίκος μέ τούς συνεργάτες τους.
Στό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος ἀνεφέρθη διεξοδικά στό μαρτύριο τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα πού πρός τιμήν τους ἐγκώμια ἒχουν συγγράψει μεγάλοι τῆς Ἐκκλησίας Πατέρες, ὃπως ὁ Μ. Βασίλειος , ὁ Ἱερός Χρυσόστομος, ὁ Γρηγόριος ὁ Νύσσης, ὁ Ἐπίσκοπος Ἀμασσείας Ἀστέριος, ὁ Ἃγιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος κ.ἂ. Τοῦτο συνέβη διότι προξένησε στήν ἀρχαία Ἐκκλησία τεράστια ἐντύπωση ἡ μαρτυρία τους καί τό μαρτύριό τους. Οἱ Ἃγιοι Τεσσαράκοντα ἦταν Στρατιῶτες ἀπό διάφορους τόπους καί μαρτύρησαν στούς χρόνους τοῦ Ρωμαίου Αὐτοκράτορος Λικινίου καί τοπικοῦ Ἂρχοντος Ἀγρικόλα, κατά τό ἒτος 320 μ.Χ.. Δέθηκαν μέ ἁλυσίδες, παραδόθηκαν στίς φυλακές καί λιθοβολήθηκαν ἂγρια ἀπό τούς Ρωμαίους εἰδωλολάτρες καί τελικά μέσα στό βαρύ ψύχος τῆς χώρας τῆς Σεβαστείας ρίχτηκαν στή λίμνη της, ὣστε μέσα στόν πάγο νά ἀφήσουν τήν τελευταία πνοή τους. Στό σημεῖο αὐτό ὁ ὁμιλητής ὑπέμνησε τή λιποταξία ἑνός ἐκ τῶν Τεσσαράκοντα, τοῦ ὁποίου τή θέση πῆρε γενναιόφρονα ἓνας ἐκ τῶν δεσμοφυλάκων τους, τοῦ ὁποίου τό ὂνομα ἦταν Ἀγλάϊος. Σημειωτέον ὃτι κατά τό πρωϊνό τοῦ Μαρτυρίου τους οἱ δεσμοφύλακες τούς «κατέαξαν» τά σκέλη, τούς θρυμάτισαν τά ὀστᾶ τῶν ποδῶν, γιά νά ἐπέλθη γρήγορα ὁ θάνατος, μετά τήν κατάψυξη καί τό μελάνιασμα πού ὑπέστησαν ὃλη τή νύχτα στά παγωμένα νερά τῆς λίμνης.
Κατόπιν ὁ Ἐπίσκοπός μας διερωτήθη ποιά ἦταν ἡ αἰτία πού παρεκίνησε Σαράντα νέους ἀνθρώπους καί μάλιστα στρατιῶτες τοῦ Ρωμαϊκοῦ Στρατοῦ νά ἐγκαταλείψουν τά ἐγκόσμια καί μέ φρικτό τρόπο νά μαρτυρήσουν γιά τόν Χριστό. Τήν ἀπάντηση, κατά τόν Δεσπότη, ἒδωσε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στήν Α΄πρός Τιμόθεον Ἐπιστολή του, μιλῶντας γιά τό Μέγα μυστήριο τῆς εὐσεβείας : «… μέγα ἐστί τό τῆς εὐσεβείας μυστήριον· Θεός ἐφανερώθη ἐν σαρκί, ἐδικαιώθη ἐν Πνεύματι, ὢφθη ἀγγέλοις, ἐκηρύχθη ἐν ἒθνεσιν, ἐπιστεύθη ἐν κόσμῳ, ἀνελήφθη ἐν δόξῃ» ( Τιμ. Α΄, γ΄16), δηλαδή, «…μεγάλο εἶναι τό μυστήριο τῆς ἀληθινῆς πίστεώς μας, πού ἀπόκαλύφθηκε ὡς θησαυρός αἰώνιος καί παραδόθηκε ἀπό τόν Θεό στήν Ἐκκλησία Του. Ὁ Θεός φανερώθηκε σαρκωμένος, ἀποδείχθηκε ἀληθινός Μεσσίας διά του Ἁγίου Πνεύματος, ἒγινε ὁρατός ἀπό τούς Ἀγγέλους, κηρύχθηκε μεταξύ τῶν Ἐθνικῶν, πιστεύθηκε καί πιστοποιήθηκε στόν κόσμο ὡς Θεανθρωπος, ἀναλήφθηκε μέ δόξα»!
Ἒτσι μονάχα ἐξηγεῖται τό πῶς γιά τόν ἀναστημένο Χριστό οἱ Ἃγιοι Μάρτυρες δέν λογάριασαν τίποτε: οὒτε νιάτα, οὒτε ζωή, οὒτε δόξα, οὒτε τιμές καί μεγαλεῖα! Ἡ πίστη στό σαρκωμένο, παθόντα καί ἀναστάντα Κύριό μας τούς ὡδήγησε στό μαρτύριο. Ἐδῶ ὁ Σεβασμιώτατος στήριξε τήν κυρία πρόταση τοῦ κηρύγματός του, λέγοντας: «Τό ὃτι τολμᾶμε νά μιλᾶμε γιά τόν Θεό, τόν ἓνα τριαδικό Θεό, αὐτό τό ὀφείλουμε στήν ἀπόφασή Του ν’ ἀποκαλυφθῆ προσωπικά μέσα στόν κόσμο καί νά συναντηθῆ μέ τούς ἀνθρώπους· ἡ Ἐνανθρώπηση, τό κήρυγμα, τά θαύματα, ἡ Σταύρωση, ἡ Ταφή, ἡ Ἀνάσταση καί ἡ Ἀνάληψη τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, τοῦ Χριστοῦ μας, ὡς ἡ ὓψιστη ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ, ἀποτελεῖ τό βασικώτερο σημεῖο αὐτῆς τῆς συναντήσεως. Ἡ Ἐκκλησία φέροντας καί κηρύσσοντας μοναδικά αὐτήν τήν καθολική πίστη, τό μυστήριο τῆς εὐσεβείας, βιώνει τόν Χριστό ψηλαφητά, ὑπογραμμίζοντας ἀναντικατάστατα τόν ἱστορικό χαρακτῆρα τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Λόγου. Δηλαδή, λέει στόν ὀρθολογιστή καί σκεπτικιστή τοῦ αἰῶνα μας ὃτι τόν Θεό δέν Τόν ἀνακαλύψαμε μέσα σέ κάποιον πειραματικό σωλῆνα ἢ μέ ὁποιονδήποτε ἂλλον τρόπο πού ἐμπίπτει σέ ἀνθρώπινά λογικά, ἀλλά μᾶς ἀποκαλύφθηκε μέ θέλησή Του μοναδική μέσα ἀπό τήν Ἒνσαρκη Οἰκονομία Του, μέ τό ὃτι τόλμησε ὁ Θεός καί ἒγινε καί ἂνθρωπος! Ἒτσι ἑρμηνεύεται ἡ προσφορά τοῦ μαρτυρίου καί τό βάπτισμα τοῦ αἳματος ὂχι μόνον τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα, ἀλλά τῶν ἑκατομμυρίων Μαρτύρων τῆς Ἐκκλησίας μας!»
Καί τελείωσε τό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος ὡς ἑξῆς: « Ἂν δέν εἶχε σαρκωθῆ ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ, ἡ πίστη μας στόν Θεό θά ἦταν ψηλάφηση σκιῶν, φαντασμάτων καί χιμαιρῶν! Εὐτυχῶς ὁ Κύριος εὐδόκησε καί ἦλθε κοντά μας, ψηλαφήθηκε ἀπό μᾶς καί μέ τό αἷμα τους οἰ Ἃγιοι Μάρτυρες πιστοποίησαν τήν ἀλήθεια τῆς δικῆς Του φανερώσεως καί ἀληθείας!»
Μέ τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας διαβάστηκαν τά κόλλυβα τῶν Ἁγίων καί λόγῳ τῆς πανδημίας, δέν πραγματοποιήθηκε τό παραδοσιακό κουρμπάνι πού κάθε χρόνο ἀναλαμβάνει καί ὑλοποιεῖ ἡ Ἐνορία!
ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
