Του Παντελεήμονα Λεβάκου, θεολόγου ΜΑ Ιστορικής Θεολογίας – Εκκλησιαστικής Ιστορίας ΕΚΠΑ
Μετά τον «αρραβώνα της καθολικής Αναστάσεως» που δέχθηκε ο τετραήμερος Λάζαρος στην Βηθανία ως «προοίμιο σωτηρίας», πλέον, εγγίζει η στιγμή όπου ο Υιός του Ανθρώπου εισέρχεται στην φάση της ολοκλήρωσης του σχεδίου της Θείας Οικονομίας. Ο Ιησούς Χριστός βαδίζει προς τα Ιεροσόλυμα, βαδίζει προς την εκούσια Σταυρική του Θυσία, προς την Ταφή και την Ανάστασή Του. Η νίκη που ο Υιός και Λόγος του Θεού κατήγαγε απέναντι στον Θάνατο με την έγερση του Λαζάρου, έγινε η αφορμή που στην είσοδο της Ιερουσαλήμ έλαβε χώρα μια πανηγυρική υποδοχή. Μια υποδοχή που προβάλλει μια αντίθεση, την αντίθεση ανάμεσα στα συναισθήματα χαράς του λαού και στην κατά άνθρωπο «λύπη» του Χριστού για τα όσα θα ακολουθήσουν. Εκείνος που έχει τον θρόνο Του στον Ουρανό αποκτά θρόνο και στην γη. Ο γήινος θρόνος δεν είναι παρά η ράχη ενός γαϊδουριού το οποίο βαστάζει Αυτόν που με το πρόσταγμά Του έκτισε τα πάντα. Ο Νικητής εισέρχεται πανηγυρικά στη Σιών για να υψωθεί θριαμβευτικά στον Τίμιο Σταυρό.
Οι άνθρωποι υποδέχονται τον «Βασιλέα της δόξης» κρατώντας στα χέρια τους τα κλαδιά από τα φοινικόδεντρα. Οι θνητοί αναφωνούν «Ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις,
εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρίου, βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ». Οι περισσότεροι από όσους υποδέχονται τον Χριστό στρώνουν τα ρούχα τους στο δρόμο και τα παιδιά υμνούν τον Σωτήρα ώστε να εκπληρωθεί η προφητεία «Ἐκ στομάτων νηπίων καὶ θηλαζόντων κατηρτίσω αἶνον». Στις εκδηλώσεις αυτές της χαράς και του θριάμβου συμμετέχουν και οι Άγιοι Άγγελοι που με έκπληξη παρακολουθούν τον Δημιουργό τους να επιλέγει ένα ταπεινό άλογο κτίσμα (και παράλληλα ένα βασιλικό μεταφορικό μέσο σύμφωνα με το Λευιτικό της Παλαιάς Διαθήκης) ώστε να Τον βαστάξει και να Τον οδηγήσει στη θυσία Του. Οι Άγγελοι με τους ανθρώπους πανηγυρίζουν και για ένα ακόμα γεγονός, αυτό της ανάκλησης του Αδάμ. «Εὐλογημένος εἶ ὁ ἐρχόμενος, τὸν Ἀδὰμ ἀνακαλέσασθαι», δηλαδή ο Θεάνθρωπος πλησιάζει στην ανεύρεση και στην απελευθέρωση του Αδάμ από τα δεσμά της αμαρτίας.
Ο Υιός και Λόγος γίνεται άνθρωπος ώστε κατά την επίγεια πορεία Του να αναζητήσει και να βρει τον Αδάμ. Η αναζήτηση του Αδάμ στην γη ξεκίνησε με την σφαγή των νηπίων ώστε ο νεογέννητος Χριστός να σωθεί από την μανία του Ηρώδη. Η αναζήτηση του Αδάμ στην γη έγινε η αιτία η ανθρωπότητα να βιώσει την θαυματουργική θεραπεία κάθε ασθένειας, να διδαχθεί από τις παραβολές και να γίνει μάρτυρας της Ανάστασης του Λαζάρου. Η αναζήτηση του Αδάμ στην γη είναι η αιτία που οι θνητοί επευφημούν τον Χριστό ως νικητή λέγοντας «Ὡσαννὰ τῷ Υἱῷ Δαυΐδ». Η αναζήτηση του Αδάμ στην γη είναι η κινητήριος δύναμη με την οποία ο Υιός του Ανθρώπου εισέρχεται στα Ιεροσόλυμα. Η είσοδος στα Ιεροσόλυμα σημαίνει ότι ο Χριστός έφθασε για να πάρει την θέση των νηπίων στην θυσία. Είναι η σειρά Του να θυσιαστεί μόνος Του επάνω στον Σταυρό υπέρ των νηπίων αλλά και όλων των υπολοίπων ανθρώπων. Τα νήπια σφαγιάστηκαν από τα ανθρώπινα ξίφη – ο Λυτρωτής θα δεχθεί στην πλευρά Του την λόγχη εκείνη που θα πιστοποιήσει ότι όντως η ανθρωπότητα του Ιησού Χριστού πέθανε επάνω στον Ζωηφόρο Σταυρό.
Ο Σταυρός είναι το μέσο με το οποίο ο Θεός ετοιμάζεται να κατεβεί στον Άδη για να αναζητήσει τον Αδάμ. Επομένως, «Εὐλογημένος εἶ ὁ ἐρχόμενος, τὸν Ἀδὰμ ἀνακαλέσασθαι» καθώς η αναζήτηση του πλανηθέντος ανθρώπου αναδεικνύει το ανυπέρβλητο μέγεθος της αγάπης του Θεού για το πλάσμα Του. «Εὐλογημένος εἶ ὁ ἐρχόμενος, τὸν Ἀδὰμ ἀνακαλέσασθαι» καθώς επέλεξε να καθίσει επάνω στο γαϊδουράκι ώστε να καταλύσει την αλογία της δαιμονοκρατούμενης ανθρωπότητας. «Εὐλογημένος εἶ ὁ ἐρχόμενος, τὸν Ἀδὰμ ἀνακαλέσασθαι» καθώς θα αξιωθούμε μέσα από την ευσπλαχνία του Θεού μας να αναδειχθούμε νικητές απέναντι στα παράλογα πάθη και τις ποίκιλλες αδυναμίες μας. «Εὐλογημένος εἶ ὁ ἐρχόμενος, τὸν Ἀδὰμ ἀνακαλέσασθαι» καθώς θα αξιωθούμε να δούμε, με καθαρές καρδιές και απαλλαγμένοι από τους νοσηρούς λογισμούς, την ζωηφόρο Ανάστασή Του. Παρακολουθώντας έναν ένδοξο Βασιλέα να εισέρχεται θριαμβευτής στην πόλη όπου θα «ανταλλάξει» τον Εαυτό Του ως λύτρο για την ανεύρεση και τη διάσωση του Αδάμ από την «αιχμαλωσία» του Θανάτου, ας αναφωνήσουμε προς αυτόν με όλη μας την καρδιά «Εὐλογημένος εἶ ὁ ἐρχόμενος, τὸν Ἀδὰμ ἀνακαλέσασθαι», Αμήν!
