Τήν Τρίτην, 15ην/28ην Αὐγούστου 2018, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου ἡ ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου εἰς τό Θεομητορικόν αὐτῆς Μνῆμα ἐν Γεθσημανῇ.

Διά τήν ἑορτήν ταύτην ἡ Ἐκκλησία διδάσκει ὅτι ἡ Θεοτόκος ἐκοιμήθη θάνατον φυσικόν, μετέστη ὅμως ψυχῇ τε καί σώματι ὑπό τοῦ Υἱοῦ αὐτῆς εἰς τόν οὐρανόν ἐκ δεξιῶν Αὐτοῦ, ἔνθα καί ὡς πρώτη τῆς θριαμβευούσης ἐκκλησίας πρεσβεύει διηνεκῶς ὑπέρ τῶν εὐλαβουμένων, σεβομένων καί ἱκετευόντων αὐτήν.

Τῆς θείας Λειτουργίας διά τήν ἑορτήν ταύτην προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, Βόστρων κ. Τιμοθέου, Ἐξάρχου τοῦ Παναγίου Τάφου εἰς Λευκωσίαν, τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Θαβωρίου κ. Μεθοδίου, Λύδδης κ. Δημητρίου καί τοῦ παρεπιδημοῦντος Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Ἐρυθρῶν κ. Κυρίλλου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων καί διακόνων καί ἱερέων παρεπιδημούντων, ψάλλοντος τοῦ κ. Κωνσταντίνου Σπυροπούλου καί τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Δημητρίου καί μετέχοντος πολυπληθοῦς ἐκκλησιάσματος ἐν κατανύξει παρακολουθοῦντος, παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Χρήστου Σοφιανοπούλου.

Εἰς τό Κοινωνικόν ὁ Μακαριώτατος ἐκήρυξε τόν θεῖον Λόγον ὡς ἕπεται:

«Τῇ ἐνδόξῳ κοιμήσει σου, οὐρανοί ἐπαγγάλλονται καί ἀγγέλων γέγηθε τά στρατεύματα· πᾶσα ἡ γῇ δέ εὐφραίνεται ᾠδήν σοι ἐξόδιον προσφωνοῦσα τῇ Μητρί τοῦ τῶν ὅλων δεσπόζοντος, ἀπειρόγαμε, Παναγία Παρθένε ἡ τό γένος τῶν ἀνθρώπων ρυσαμένη προγονικῆς ἀποφάσεως», ἀναφωνεῖ ὁ μελῳδός.

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

εὐλαβεῖς χριστιανοί καί προσκυνηταί,

Σήμερον ἡ Ἐκκλησία τῶν πρωτοτόκων, τῶν ἐν οὐρανοῖς ἀπογεγραμμένων (Ἑβρ. 12,23) ἀγάλλεται μετά τῆς ἐπιγείου Ἐκκλησίας ἐπί τῇ ἑορτίῳ μνήμῃ τῆς σεβασμίας Μεταστάσεως τῆς ὑπερενδόξου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας· διό καί μετά τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριήλ ἐν χαρᾷ ἀναβοᾷ χαῖρε κεχαριτωμένη· ὁ Κύριος μετά σοῦ· εὐλογημένη σύ ἐν γυναιξίν (Λουκ. 1,28)». Χαῖρε, ὄχημα τῆς Θεότητος ὅλης, χαῖρε μόνη, τά ἐπίγεια τοῖς ἄνω τῷ τοκετῷ σου συνάψασα· χαῖρε ἡ μετά τόκον Παρθένος καί μετά θάνατον ζῶσα, ἡ ἀεί σῴζουσα Θεοτόκε τήν κληρονομίαν σου.

Ὁ δέ ὑμνωδός λέγει· «Ὁ ξένως οἰκήσας (Θεός Λόγος) Θεοτόκε ἐν τῇ ἀχράντω νηδύϊ σου σαρκούμενος, οὗτος (ὁ Χριστός) τό πανίερον πνεῦμά σου δεξάμενος ἐν ἑαυτῷ κατέπαυσεν ὡς ὀφειλέτης Υἱός, διό σέ τήν παρθένον ὑμνοῦμεν καί ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τους αἰῶνας.

Ὄντως, ἡ Παναγία Θεοτόκος εἶναι ἡ «μετά θάνατον ζῶσα». Καί τοῦτο, διότι ὁ φυσικός αὐτῆς θάνατος ὑπῆρξε θάνατος ζωηφόρος, θάνατος, ὁ ὁποῖος τήν εἰσήγαγεν εἰς τήν δόξαν ὄντως ζωῆς τοῦ Μονογενοῦς Υἱοῦ Αὐτῆς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἑρμηνεύων τό παράδοξον τοῦτο γεγονός ὁ ἱερός ὑμνῳδός Κοσμᾶς λέγει:

Εἰς τό πρόσωπόν σου ἀμόλυντε Παρθένε νικήθηκαν οἱ νόμοι τῆς φύσεως- «Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι ἐν σοί Παρθένε ἄχραντε».

Μέ ἄλλα λόγια, ὁ φυσικός βιολογικός θάνατος τῆς ἀειπαρθένου Θεοτόκου Μαρίας δέν ἠδυνήθη νά προξενήσῃ φθορές καί διάλυσιν τοῦ Θεοδόχου αὐτῆς σώματος, ἀλλ’ ἐγένετο κατά τόν ὑμνῳδόν ἱερόν Κοσμᾶν «διαβατήριον ζωῆς ἀϊδίου καί κρείττονος».

Κατά δέ τόν ἅγιον Ἰωάννην τόν Δαμασκηνόν, ἔπρεπε αὐτή ἡ ὁποία ἐφιλοξένησε εἰς τήν κοιλίαν της τόν Θεόν λόγον νά κατοικήσῃ εἰς τάς θείας σκηνάς τοῦ Υἱοῦ της. Ἔπρεπε αὐτή, ἡ ὁποία ἐφύλαξε τήν παρθενίαν της ἀπείραχτη κατά τήν γέννα νά διατηρήσῃ καί τό σῶμα της ἀδιάφθορον μετά τόν θάνατόν της. «Ἔδει τήν τόν Θεόν Λόγον ἐν τῇ αὐτῆς νηδύϊ ξενοδοχήσασαν ἐν ταῖς τοῦ ἑαυτῆς Υἱοῦ κατοικισθῆναι σκηναῖς. Ἔδει τῆς ἐν τῷ τίκτειν φυλαξάσης τήν παρθενίαν ἀλώβητον, ἀδιάφθορον τηρηθῆναι τό σῶμα καί μετά θάνατον». (Ὁμιλία Β’ Εἰς τήν κοίμησιν).

Κατά τόν ἱερόν τοῦτον ἐυχαριστιακόν καί λατρευτικόν καιρόν ὁ πανευκλεής τάφος τῆς Θεομήτορος καλεῖ πάντας ἡμᾶς τούς τήν πίστιν ἀδιάκριτον ἔχοντας, ἵνα προσέλθωμεν καί κοινωνήσωμεν τῶν θείων χαρισμάτων ἀπό τήν πηγήν τῆς Εὐφροσύνης, δηλονότι τήν Παναγίαν Θεοτόκον, τήν ὁποίαν «ἐφιλοξένησε καί ταύτης ἀέναον ἐπλούτισε τήν ἀνάβλυσιν», κατά τόν ἅγιον Ἰωάννην τόν Δαμασκηνόν.

«Οἱ διψῶντες πορεύεσθε ἐφ’ ὕδωρ καί ὅσοι μή ἔχητε ἀργύριον βαδίσαντες ἀγοράσατε ἄνευ τιμῆς». Οἱ διψῶντες πηγαίνετε εἰς τό ὕδωρ ὅσοι δέν ἔχετε χρήματα, ἵνα ἀγοράσητε, πηγαίνετε καί θά σᾶς χορηγηθῇ ἄνευ χρημάτων, παραγγέλλει ὁ Προφήτης Ἡσαΐας. ( Ἡσ, 55,1).

Και πάλιν, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὁ ἐν τῳ χωρίῳ τούτῳ τῆς Γεθσημανῆς, κείμενος Θεομητορικός τάφος μᾶς καλεῖ διά στόματος τοῦ ἁγίου Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ λέγων: «Ἐγώ πᾶσιν εὐαγγελικῶς ἀνακέκραγα. Ὁ διψῶν νοσημάτων ἴασιν, ψυχικῶν παθῶν ἀπολύτρωσιν, οὐρανῶν βασιλείας ἀνάπαυσιν, πίστει προσερχέσθω πρός με καί ἀρυσάσθω ρεῖθρον τῆς χάριτος πολυδύναμον καί πολύχρηστον», (Ὁμιλία Β’ Εἰς τήν Κοίμησιν)

Δεῦτε λοιπόν πάντες οἱ πιστοί, οἱ ἐκ τῶν ἐγγύς καί μακράν συναθροισθέντες ἱκετεύσωμεν τήν παμμακάριστον Θεοτόκον ἁγνήν ἀειπάρθενον καί μετά τοῦ ὑμνῳδοῦ εἴπωμεν: «Δέχου παρ’ ἡμῶν, ᾠδήν τήν ἐξόδιον, Μῆτερ τοῦ ζῶντος Θεοῦ, καί τῇ φωτοφόρῳ σου καί θείᾳ ἐπισκίασον χάριτι τῷ βασιλεῖ τά τρόπαια τῷ φιλοχρίστῳ λαῷ τήν εἰρήνην, ἄφεσιν τοῖς μέλπουσι καί ψυχῶν σωτηρίαν βραβεύουσα» Ἀμήν.

Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ὁ ἡγούμενος Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀβήλων κ. Δωρόθεος ἐδεξιώθη τό ἱερατεῖον καί πολλούς ἐκ τοῦ ἐκκλησιάσματος εἰς τό ἡγουμενεῖον.

 

Πατριαρχείο Ιεροσολύμων