Την Τρίτη 22 Ιανουαρίου στις 12 το μεσημέρι στην Πλατεία του Δημαρχείου Βεροίας για ακόμη μια φορά η Ημαθία διαμαρτυρήθηκε για τα δίκαια της Μακεδονίας μας πραγματοποιώντας παλλαϊκό συλλαλητήριο για την υπεράσπιση του ονόματος της Μακεδονίας μας.

Στην αρχή του συλλαλητηρίου απηύθυναν χαιρετισμό ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο Αντιπεριφερειάρχης Ημαθίας κ. Κωνσταντίνος Καλαϊτζίδης, οι Δήμαρχοι Βεροίας, Ναούσης και Αλεξανδρείας, ο πρόεδρος της Π.Ε.Δ. Κεντρικής Μακεδονίας και Δήμαρχος Αμπελοκήπων κ. Λάζαρος Κυρίζογλου και ο πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής κ. Αντώνης Καγκελίδης.

Ομιλητές του Συλλαλητηρίου ήταν ο πρώην Δήμαρχος Βεροίας κ. Ανδρέας Βλαζάκης και ο διδάκτωρ κοινωνικών επιστημών κ. Θεοφάνης Μαλκίδης.

Στο τέλος ο Μητροπολίτης Βεροίας τραγούδησε μαζί με όλους το «Μακεδονία Ξακουστή» και έψαλλε τον Εθνικό μας Ύμνο.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Ο χαιρετισμός του Σεβασμιωτάτου :

Τόν περασμένο Ἰανουάριο εἴχαμε ἐκφράσει μέ εἰρηνικό ἀλλά ἀπο­φασιστικό τρόπο τή θέλησή μας νά μήν παραχωρηθεῖ μέ κανένα τρόπο τό ὄνομα καί ἡ ταυτότητα τῆς Μα­κεδονίας μας στό γειτονικό μας κράτος. 

Ἀγνοηθήκαμε, κατηγορηθήκαμε, συκοφαντηθήκαμε, ἀλλά δέν ὑπο­χωρήσαμε.

Εἴμαστε σήμερα καί πάλι ἐδῶ, γιά νά ἐκφράσουμε μέ τόν πιό κατηγο­ρηματικό τρόπο τή θέλησή μας νά μήν παραχωρηθεῖ τό ὄνομα καί ἡ ταυτότητα τῆς Μακεδονίας μας.

Εἴμαστε ἐδῶ, γιά νά προειδοποιή­σουμε ὅτι καμία συμφωνία πού δέν στηρίζεται στήν ἱστορική ἀλήθεια καί δέν ἔχει τήν ἀποδοχή τοῦ λαοῦ δέν μπορεῖ νά σταθεῖ.

Εἴμαστε ἐδῶ, γιά νά ἐκφράσουμε τήν ἀντίθεσή μας στούς γείτονές μας πού παρά τίς δῆθεν ἀλλαγές στό Σύνταγμά τους συνεχίζουν νά ὀνομάζουν τούς ἑαυτούς τους «Μα­­κεδόνες», τόν λαό τους «μακε­δονικό» καί τή γλώσσα τους «μα­κε­δονική» ἐπίσημα στό Σύνταγμα.

Εἴμαστε ἐδῶ, γιά νά φωνάξουμε σέ ἐκείνους πού κάνουν ὅτι δέν καταλαβαίνουν ὅτι δέν μποροῦμε νά ἀνεχθοῦμε τή χρήση αὐτῶν τῶν ὅρων, γιατί εἶναι τό ὄχημα τῶν ἀλυτρωτικῶν τους διεκδικήσεων καί μποροῦν νά ἀποτελέσουν τή νο­μική βάση γιά συγκρότηση «μα­κεδονικῆς μειονότητας» στήν Ἑλ­λάδα καί διεκδίκηση μειονοτι­κῶν δικαιωμάτων.

Εἴμαστε ἐδῶ καί ρωτᾶμε: Γιά ποιόν λόγο ἡ Συμφωνία τῶν Πρε­σπῶν ἀναφέρεται στή γλώσσα πού μιλοῦν οἱ κάτοικοι τῆς γειτονικῆς χώρας, ἄν ὄχι γιά νά τήν ὀνομάσει «μακεδονική» μέ τήν ὑπογραφή μας;

Γιά ποιόν λόγο ἀναφέρεται σέ «μα­κεδονικό» λαό μέσα καί ἔξω ἀπό τά σύνορα τῆς χώρας, ἄν ὄχι γιά νά τό χρησιμοποιεῖ καί μέ τήν ἔγκρισή μας;

Γιά ποιόν λόγο ἡ ὑπηκοότητα καί ἡ ἰθαγένεια τῶν κατοίκων της δη­λώνεται ὡς σκέτα «μακεδονική», οὔτε κἄν βορειομακεδονική;

Ἐμεῖς διαφωνοῦμε ἀπόλυτα μέ τήν παραχώρηση τοῦ ὅρου «Μακε­δονία» ἤ παραγώγου του, γιατί ἡ Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν μᾶς δεί­χνει ὅτι, ἐάν δεχθοῦμε τό παρά­γωγο, χάνουμε καί τό ὄνομα.

Διαφωνοῦμε μέ τήν παραχώρηση τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας μας, γιατί αὐτή σημαίνει ταυτόχρονα καί παραχώρηση τῆς ταυτότητάς της. 

Δέν μᾶς ἀρκοῦν οἱ διαβεβαιώσεις τῶν γειτόνων μας ὅτι ἡ δική τους τάχα «Μακεδονία» δέν ἔχει σχέση μέ τήν ἀρχαία ἑλληνική Μακεδο­νία καί τόν πολιτισμό της.

Ἡ Μακεδονία δέν ἦταν ἑλληνική μόνο στήν ἀρχαιότητα, ἦταν καί στό Βυζάντιο καί στά νεότερα χρό­νια, καί δέν ὑπάρχει ἄλλος μακε­δο­νικός πολιτισμός ἐκτός ἀπό τόν ἑλληνικό μακεδονικό πολιτισμό, ὅ,τι καί ἄν λένε, ὅποιοι καί ἄν τό λένε.

Δέν εἶναι δυνατόν νά δεχθοῦμε μιά συμφωνία πού παραχωρεῖ μέ τήν ὑπογραφή μας στούς γείτονες αὐτό πού ἤθελαν, τό ὄνομά μας, τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας μας.

Ἡ Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν δέν εἶναι οὔτε ἐπωφελής οὔτε δίκαιη γιά τήν πατρίδα μας. Εἶναι ἐπιζή­μια καί καταστροφική.

Μόνοι κερδισμένοι εἶναι οἱγεί­τονές μας πού δέν ὑποχώρησαν σέ τίποτε.

Μόνοι χαμένοι εἴμαστε ἐμεῖς, πού δίνουμε τό ὄνομά μας καί μάλιστα μέ τό ἀπατηλό ἐπιχείρημα ὅτι κερ­δίζουμε τήν καλή γειτονία καί τήν ἐκτίμηση τῶν ἄλλων κρατῶν. 

Μόνοι χαμένοι εἴμαστε ἐμεῖς, για­τί ἀφήσαμε τούς γείτονές μας νά καθορίσουν τούς ὅρους τῆς Συμ­φωνίας καί δέν διεκδικήσαμε, ἐνῶεἴχαμε τή δυνατότητα, λόγω τῆς ἐπιθυμίας τους νά ἐνταχθοῦν στό ΝΑΤΟ καί τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση, μιά πραγματικά βιώσιμη λύση, πού θά βασίζεται στήν ἱστορική ἀλή­θεια.

Δέν εἴμαστε ἀντίθετοι οὔτε στήν εἴσοδο τοῦ γειτονικοῦ κράτους στούς διεθνεῖς ὀργανισμούς οὔτε στήν εἰρηνική συνύπαρξη μαζί τους. Ἀλλά ἀρνούμεθα νά δεχθοῦ­με μιά συμφωνία πού δυναμιτίζει τό ἐθνικό συμφέρον καί στήν ὁποία εἶναι ἀντίθετη ἡ πλειονό­τη­τα τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ. 

Ἔχουμε χρέος νά προστατεύσου­με τή Μακεδονία μας.

Ἡ Μακεδονία μας δέν εἶναι ἰδιο­κτησία κανενός, καί τό ὄνομά της δέν μπορεῖ νά παραχωρεῖται μέ τήν ψῆφο μιᾶς ἰσχνῆς πλειοψηφίας βου­λευτῶν καί παρά τή θέληση τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ.

Ζητοῦμε ἀπό τούς βουλευτές ὅλων τῶν κομμάτων νά μήν ἐπι­κυ­ρώσουν μέ τήν ψῆφο τους τή Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν καί νά μήν παραχωρήσουν τό ὄνομα καί τήν ταυτότητα τῆς Μακεδονίας στή γειτονική χώρα, ἀδιαφορώ­ντας γιά τίς τραγικές συνέπειές της γιά τήν πατρίδα μας.

 Νά ἀναλογισθοῦν ἔστω καί τήν ὕστατη αὐτή στιγμή τήν εὐθύνη τους γιά τό παρόν καί τό μέλλον τῆς πατρίδος μας καί νά πράξουν τό καθῆκον τους.

Γιατί ἡ κρίση τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ καί τῆς ἱστορίας θά εἶναι ἀμείλικτη γιά ὅσους τήν ψηφί­σουν, γιά ὅσους θά πληγώσουν μέ τήν ψῆφο τους τή Μακεδονία καί διχάσουν τόν λαό μας. 

Ἐάν τολμήσουν νά ψηφίσουν τή Συμφωνία σέ λίγο θά δοῦμε τούς γείτονές μας νά ζητοῦν τή διά­σπαση τῆς Μακεδονίας καί τή δη­μιουργία τῆς «Μακεδονίας τοῦ Αἰγαίου». 

Σέ λίγο θά τούς δοῦμε νά διεκ­δι­κοῦν τίς Αἰγές, τή Βεργίνα, τήν Πέλλα καί τό Δίο.

Δέν εἶναι δυνατόν οὔτε νά τό ἐπι­τρέψουμε οὔτε νά τό ἀνεχθοῦμε.

Ἀπαιτοῦμε νά γίνει δημοψήφισμα γιά νά μιλήσει ὁ λαός καί ὄχι μόνο οἱ 151 βουλευτές.

Ὅλοι ἐμεῖς πού ἀγωνιζόμεθα γιά τά δίκαια τῆς πατρίδος μας καί τῆς Μακεδονίας μας δέν εἴμαστε οὔτε φασίστες οὔτε ἐθνικιστές. Ἀγαποῦ­με τόν τόπο μας καί ἀγωνιζόμεθα γι᾽αὐτόν.

Ἄς προβληματισθοῦν ἐκεῖνοι πού ἀγωνίζονται γιά τά συμφέροντα τό­σο τά δικά τους ὅσο καί ξένων δῆθεν συμμάχων μας. 

Ἄς προβληματισθοῦν αὐτοί πού θά ψηφίσουν καί ἄς ἀπαντήσουν στόν ἑαυτό τους κατά πόσο ἀγα­ποῦν τήν πατρίδα τους, ψηφίζο­ντας ἐνά­ντια στά δίκαια τῆς Μακε­δονίας καί ἀνοί­γοντας νέες κερκό­πορ­τες στήν Ἑλλάδα μας.

Ι. Μ. Βεροίας