Το Σάββατο 9 Μαρτίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε και το θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Λιανοβεργίου επί τη εορτή των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων των εν τη λίμνη της Σεβαστείας μαρτυρησάντων.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου:

«Ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθαι τάς ψυχάς ὑμῶν». 

Συχνά ὁ Χριστός προετοίμαζε τούς μαθητές του γιά ὅ,τι ἐπρό­κει­το νά ἀντιμετωπίσουν στό μέλ­λον, ὅταν ὁ ἴδιος δέν θά βρι­σκό­ταν σωματικά κοντά τους. Πολλές φορές τούς μίλησε γιά τίς θλίψεις, τίς δοκιμασίες καί τούς διωγμούς πού θά συναντοῦσαν,ἐπειδή τόν πιστεύουν καί εἶναι μαθητές του, καί τούς εἶπε ὅτι δέν θά πρέπει νά ἀποθαρρύνονται καί νά ἀπογο­η­τεύονται, ἀλλά νά ὑπομένουν μέ τή βεβαιότητα ὅτι θά ἔχουν πά­ντοτε τή βοήθεια του γιά νά μπο­ρέσουν νά ἀνταπεξέλθουν σέ ὅλες τίς προκλήσεις καί τίς δυσκολίες.

Καί αὐτήν ἀκριβῶς τή διαβε­βαί­ωση ἀκούσαμε τόν Χριστό νά τή δίδει καί σήμερα στούς μαθητές του, καί νά τονίζει συγχρόνως τήν ἀναγκαιότητα καί τή σημασία τῆς ὑπομονῆς μέ τήν ὁποία θά πρέπει νά ἀντιμετωπίζουμε ὅλα ὅσα συμ­βαίνουν στή ζωή μας. «Ἐν τῇ ὑπο­μονῇ ὑμῶν κτήσασθαι τάς ψυχάς ὑμῶν». Μέ τήν ὑπομονή θά κερδί­σε­τε τίς ψυχές σας, θά κερδίσετε τή σωτηρία σας.

Γιατί ὅμως ἔχει τόσο μεγάλη ση­μα­σία ἡ ὑπομονή; 

Μπορεῖ γιά πολλούς, ἀδελφοί μου, ἡ ὑπομονή νά μήν εἶναι παρά μία παθητική ἀντιμετώπιση ὅσων μᾶς συμβαίνουν, καί κατά συνέ­πεια νά μήν ἔχει καμία ἀξία, γιά ἐμᾶς τούς χριστιανούς καί γιά τόν Χριστό ὅμως ἔχει μεγάλη ἀξία. Καί ἡ ἀξία της ἔγκειται στό γεγονός ὅτι εἶναι ἡ ὑπομονή εἶναι ἡ συνι­σταμένη πολλῶν ἀρετῶν. 

Εἶναι ἡ συνισταμένη τῆς πίστεως, τῆς ταπεινώσεως καί τῆς ἀγάπης στόν Χριστό. Ὅποιος ὑπομέ­νει τίς δυσκολίες καί τίς δοκιμασίες, τίς προσβολές καί τίς συκοφαντίες καί ὅλα ὅσα λυπηρά καί ὀδυνηρά συμβαίνουν στή ζωή του, δείχνει ὅτι ἔχει πίστη καί ἐμπιστοσύνη στόν Χριστό, ὁ ὁποῖος μᾶς ὑπο­σχέ­θηκε τή βοήθειά του, μᾶς ὑποσχέ­θηκε ὅτι δέν θά ἐπιτρέψει νά πει­ρασθοῦμε καί νά δοκιμασθοῦμε περισσότερο ἀπό ὅσο ἀντέχουμε.

Ὅποιος ὑπομένει τίς δοκιμασίες δείχνει ὅτι ἔχει πίστη στήν Πρό­νοια καί τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, πού ὅλα ὅσα ἐπιτρέπει νά ἀντιμετω­πί­σουμε στή ζωή μας ἔχουν σκοπό νά μᾶς βοηθήσουν νά βελτιω­θοῦ­με, νά προοδεύσουμε πνευματικά καί νά ἁγιασθοῦμε. 

Ὅποιος ὑπομένει χωρίς νά ἀντι­δρᾶ, χωρίς νά ἐπαναστατεῖ, χωρίς νά ἀπογοητεύεται καί χωρίς νά ἀποθαρρύνεται, δείχνει ὅτι ἔχει τα­πείνωση, ὅτι δέν νομίζει ὅτι εἶ­ναι κάποιος σπουδαῖος, τόν ὁποῖο κανείς δέν πρέπει νά πειράζει ἤ νά ἐνοχλεῖ. Δείχνει ὅτι ἔχει ταπεί­νω­ση, γιατί ξέρει νά ὑποτάσσεται στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί νά ἐπανα­λαμ­βάνει τούς λόγους τοῦ δικαίου Ἰώβ, ὁ ὁποῖος παρά τίς ἀπίστευτες δοκιμασίες πού ὑπέστη ἔλεγε «ὡς τῷ Κυρίῳ ἔδοξεν οὕτω καί ἐγέ­νε­το· εἴη τό ὄνομα Κυρίου εὐλογη­μέ­νον», δηλαδή ὅσα ἔγιναν εἶναι σύμ­φωνα μέ τήν κρίση καί τήν ἀπό­φαση τοῦ Κυρίου, ἄς εἶναι εὐλογημένο τό ὄνομά του.

Ὅποιος ὑπομένει, δείχνει ὅτι ἔχει ἀγάπη στόν Θεό, γιατί γιά τήν ἀγά­πη τοῦ Θεοῦ ὑπομένει, γιατί ἡ ὑπο­μονή εἶναι προτροπή τοῦ Χρι­στοῦ καί γιατί ἡ ὑπομονή καί ἡ καρ­τερία, ὅταν δοκιμαζόμεθα χά­ριν τῆς πίστεώς μας σέ Αὐτόν, ἀπο­δεικνύει ὅτι τόν ἀγαποῦμε καί ὅτι δέν θέλουμε νά χωρισθοῦμε ἀπό τή δική του ἀγάπη.

Αὐτή τήν ὑπομονή καί καρτερία ἔδειξαν σέ μέγιστο βαθμό οἱ ἅγιοι τεσσαράκοντα μάρτυρες τῆς Σε­βα­στείας πού τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας σήμερα καί πανηγυρίζουμε ἰδιαι­τέ­ρως ἐδῶ στό Λιανοβέργι.

Ὁμολόγησαν τήν πίστη τους στόν Χριστό, ὑπέμειναν ἐπώδυνα βασανιστήρια ἀπό τούς εἰδωλο­λάτρες διῶκτες τους ἀλλά παρέ­μει­ναν ἀκλόνητοι στήν πίστη καί στήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, χωρίς νά καμφθοῦν οὔτε ἀπό τίς ἀπειλές οὔτε ἀπό τίς ὑποσχέσεις τῶν διω­κτῶν τους, καί στό τέλος ὑπέμει­ναν καί τό ἀφόρητο ψύχος τῆς πα­γωμένης λίμνης τῆς Σεβαστείας, μέσα στήν ὁποία τούς ἔρριξαν γιά νά κάνουν τό μαρτύριό τους ἀκό­μη πιό φοβερό καί ἐπώδυνο. 

Καί ὅμως ἐκεῖνοι τό ὑπέμεναν καρτερικά γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χρι­στοῦ. Ὑπέμεναν τό ψύχος γιά νά ἀπολαύσουν τή γλυκύτητα τοῦ πα­ραδείσου, γιά νά μήν χωρι­σθοῦν ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Χρι­στοῦ, γιά νά μήν χάσουν τήν ψυχή τους, γιά νά μήν στερηθοῦν τήν ἀτε­λεύτητη χαρά τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν. Μέ τήν ὑπομονή τους κέρδισαν, κατά τήν ὑπόσχεση τοῦ Κυρίου τήν ψυχή τους, κέρ­δισαν τή σωτηρία τους.

Αὐτή τήν ὑπομονή, τή σωτήρια ὑπο­μονή τους, καλούμεθα καί ἐμεῖς, ἀδελφοί μου, πού τούς τι­μοῦ­με σήμερα νά μιμηθοῦμε, κα­λούμεθα ἀποκτήσουμε καί νά καλ­λιεργήσουμε, διότι εἶναι ὁ μόνος ἀσφαλής καί βέβαιος τρόπος γιά νά ἐξασφαλίσουμε καί ἐμεῖς μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ τή σωτηρία μας. Διότι ἡ ὑπομονή εἶναι ἡ δική μας συμμετοχή στή σωτηρία πού μᾶς προσφέρει ὁ Χριστός. Εἶναι ἡ δική μας κατάφαση ὅτι ναί, ὄντως θέ­λουμε νά μᾶς σώσει ὁ Θεός. 

Ἄς ἀγωνισθοῦμε, λοιπόν, νά κα­τακτήσουμε τή μεγάλη αὐτή ἀρετή τῆς ὑπομονῆς, πού κατακτᾶται μέ τήν ἄσκηση, κατακτᾶται ὑπομέ­νο­ντας ὅλα ὅσα ἐπιτρέπει ὁ Θεός νά ἔλθουν στή ζωή μας, ὄχι μόνο τά μεγάλα ἀλλά ἀκόμη καί τά μικρά, τά κα­θη­μερινά, ὅσα συμβαίνουν μέσα στό σπίτι μας, στήν οἰκογένειά μας, στήν ἐργασία μας, καί βε­βαίως τόν ἀγώνα τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, πού ἀρ­χίζει ἀπό τήν ἑρχόμενη Δευτέρα, γιά νά ἀξιωθοῦμε διά πρεσβειῶν καί τῶν ἁγίων Τεσσαράκοντα μαρτύ­ρων τῶν ἐν Σεβαστείᾳ μαρτυ­ρη­σά­ντων νά κερδίσουμε «τάς ψυχάς ἡμῶν».

Ι. Μ. Βεροίας