Πατριάρχης Θεόδωρος: «Ἐγενόμην ἐν Ἀφρικῆ…». «Ὁ γάρ λαός Σου καί ἡ ἐκκλησία Σου ἰκετεύουσί Σε»

«Ἐπισυνάγοντες» τίς σκέψεις μου, προσπαθῶ νά κρατήσω στό βάθος τοῦ εῖναι μου τό θαῦμα πού ἔζησα στή πρόσφατη ἱεραποδημία μου στό μακρινό Κογκό – στή Κινσάσα καί στή νεοπαγῆ Μητρόπολη Κανάγκας ὅπου καί ἐνθρόνισα τόν νέο Ἐπίσκοπό Της, καθώς καί στή χώρα τῶνΑἰθιόπωνὅπουκαίἐκεῖ νέον Ἐπίσκοποἐγκατέστησα.

Καθήμενος ἀπέναντι τοῦ Φάρου τοῦ Ἀλεξανδρινοῦ εὔχομαι καί προσεύχομαι: «Κύριε τήν λυχνία πού ὡς ἄλλο κανδήλι Σοῦἄναψα, κράτησέ την ἄσβεστηεἰςἡμέρααἰῶνος!…».

Μιά ἄλλη Πεντηκοστή ξανάζησα στίς χῶρες αὐτές τῶν ζητούντων τόν Κύριο, τόν Θεό πού μόλις τώρα μαθαίνουν ὅτι τούς ἀγάπησεκαί τούς ἀγαπᾶἕωςΣταυροῦ!…

Ἐκεῖ σ’ αὐτήν τήν νέα Πεντηκοστή μέ ὑποδέχθηκαν πάνω ἀπό εἴκοσι χιλιάδες ψυχές «μετά νηπίων καί θηλαζόντων» καί ὡς ἄλλο ἐρχόμενο Χριστό, ὑποδέχοντοτόν Πατέρα καί Πατριάρχη τους ἀναβοῶντεςτό ΩΣΑΝΝΑ!…

«Γαληνά τά πρόσωπα, γαληνά καί τά ἤθη!…»,ἀποδείκνυαντήντῆςψυχῆς τους κατάσταση.

Μέσα ἀπό τό ξεχείλισμα τῆς ἀγάπης τους, πλημμύρισε ἡ δική μου καρδιά. Οἱ ζητωκραυγές τους οὐρανομήκης!… Οἱ ἀλαλαγμοί τους στό πέρασμά μου  συγκλόνισαν τήν ψυχή μου καί αὔξησαν τήν εὐθύνη μου ἀπέναντι στά πλάσματα πού τήν πτωχεία τους, τήν κάνουν δοξολογίας πλουτισμό.

Οἱ συνεργοί μου ἐν Κυρίῳ, ἐπίσκοποι, πρεσβύτεροι καί διάκονοι ἄξιοι ἐπαίνων καί θαυμασμοῦ γιά τό τεράστιο ἔργο πού μέζῆλοΘεοῦ κατ’ ἐπίγνωσινἐπιτελοῦν.

Οἱ λαϊκοί συγκηρηναῖοι ἐξ Ἑλλάδος ἄς ἔχουν τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ καί τίς δικές μου πατρικές ὁλόθερμεςεὐχές.

Στόν ἀπόηχο αὐτῆς τῆς ἐπίσκεψης χιλιάδες σκέψεων, ὁράσεων καί ὁραματισμῶν συνωθοῦνται μέσα στή γεμάτη ἀγάπη καρδιά μου, γιάὁλααὐτάτά παιδιά τοῦΘεοῦ.

Ἀφρική – Ἀφρική. Ἡ χώρα τῶν μελλόντων. Οἱ χῶρες πού μέσα τους φιλοξενοῦν ἕνα νέο ἐπιγενομένο κόσμο. Ἕνακόσμο μέ Θεό… χωρίς θεοκρατισμούς!… Ἕνα κόσμο πού μαθαίνει τό μάθημα τῆςἀγάπης τόσο γρήγορα, πού διαβαίνουν ὧρεςγιάνάβροῦνμιά σταγόνα νεροῦ!…

Αὐτές τίς χῶρες καί αὐτούς τούς λαούς ἀξίζει κανείς ν’ ἀγαπᾶ καί να κάνει ὅ, τι εἶναι δυνατόν ἀνθρωπίνως, γιά νάτούς προσφέρει τά «σάἐκτῶνσῶν» τῆςκαρδιᾶς του.

Αὐτοί οἱ λαοί οἱ «κατακεκαυμένοι» ἀπό τοῦ ἠλίου τήν θερμική δύναμη, ἔχουνἀνάγκητῆςδικῆς μας ἀνόθευτηςἀγάπης…

Ἐκεῖ διαπορευόμενος «ἐν γῇ ἐρήμῳ καί ἀβάτῳ καί ἀνύδρῳ» διεπίστωσα γιά μιά ἀκόμη φορᾶ, πόση ἀνθοφορία ψυχῆς ὑπάρχει σ’αὐτά τά παιδιά τοῦ Θεοῦ, πού δέν σοῦ ζητοῦν τίποτε περισσότερο παράμόνον λίγα ψυχίαάγάπης.

Αὐτούςτούς λαούς ἐπανεγκατέστησα καί ἐπανα-αγάπησα ἐκ καρδίας. Καί τώρα προσερχόμενος στό «ταμιεῖον» μου μυστικῶς δέομαι ὑπέραὐτῶν.

Κύριε, Κύριε, ἐπίβλεψον ἐξ οὐρανοῦ καί ἐπίσκεψαιἐν τῇ χρηστότητί Σου, αὐτούς τούς λαούς, αὐτά τά δικά σου παιδιά, πού ἡ δική Σου ἀγάπη ἐνεπιστεύθη εἰς ἐμέ ὡς ἄλλον Μωϋσῆ νά τά ἐξάγω διά «ξηρᾶς ἐν μέσῳ τῆς θαλάσης» τόσων καί τόσων δυσκολιῶν, στήνἀγκαλιάτῆςἀπείρου Σου ἀγάπης.

Δός μου Κύριε τήν δύναμη ἴνα ὡς πατήρ ἐπισυνάγω αὐτά ὑπό τάςπτέρυγάς Σου, στό δρόμο τῆς ἐλπίδας, τῆς πίστης, ὅτι διά Σοῦσωθήσονταιοἱ ταπεινοί τῆςγῆς.

Εὐχαριστῶ Σε Κύριε ὁ Θεός μου «ὁ ἀναγαγών με» εἰς ποιμένα τῶν προβάτων τῆς νέας Σου ἐν Ἀφρικῇ αὐλῆς… αὐτῆς τῆς αὐλῆς, πού οἱ λαοί της πλουτίζουν «ἑαυτούς μηδέν ἔχοντες» καί «ταπεινοῦντεςἐαυτούςἐνπολλῷπλούτῳ!…».

Αὐτούς τοῦς λαούς διά παντός «εὐλογῶνεὐλογήσω» καθοδηγῶντας τους εἰςὁδούς σωτηρίας.

«Πάτερ Ἅγιε τήρησον αὐτούς τῇ ἀληθείᾳ Σου».

Πατριαρχείο Αλεξανδρείας

Διαβάστε ακόμα