Του Αρχιμ. Ιωακείμ Οικονομίκου, Ιεροκήρυκα της Ι. Μ. Κίτρους
47 χρόνια χρόνια συμπληρώνονται φέτος, από την πρός Κύριο εκδημία του αειμνήστου μεγάλου Οικουμενικού Πατριάρχου Αθηναγόρου. 47 χρόνια, πού η μεγάλη αυτή μορφή της Εκκλησίας μας, μετέβη από τα επίγεια στα επουράνια, περιμένοντας το δίκαιο έπαινο του Κυρίου, και προσευχόμενος από εκεί για την Καθόλου Εκκλησία του Χριστού, και για όλο το Γένος.
Η 7η Ιουλίου του 1972, γράφτηκε στην μνήμη της Εκκλησίας, αφού εκείνη την ημέρα στο Ρωμαίϊκο Νοσοκομείο του Βαλουκλή, άφησε την τελευταία του πνοή, η βιβλική μορφή πού εντυπωσίασε όλο τον κόσμο με το βλέμμα και το παράστημα του. Ο Πατριάρχης Αθηναγόρας, πέρασε στο πάνθεον της Εκκλησίας και της Ιστορίας.
Ο Πατριάρχης Αθηναγόρας, πιστός στα ιδεώδη της Εκκλησίας και του Γένους, ξεκινώντας από τα Τσαραπλανά σημερινό Βασιλικό των Ιωαννίνων, γαλουχήθηκε στην περίπτυστη Θεολογική Σχολή της Χάλκης κοντά στον επίσης φωτισμένο Μεγάλο Πατριάρχη Ιωακείμ τον Γ’ τον Μεγαλοπρεπή.
Μετά την αποφοίτησή του, υπηρετεί στο ελληνικό Μοναστήρι έδρα της Μητροπόλεως Πελαγωνίας, ζή σε εκείνα τα δύσκολα χρόνια για το Πατριαρχείο και τον ελληνισμό της Μακεδονίας την σφαγή και τον αλληλοσκοτωμό μεταξύ των Βουλγάρων Εξαρχικών και των Ρωμηών Πατριαρχικών, κάτι πού τον κάνει να καταλάβει ότι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός δεν βοηθά στην ειρηνική συνύπαρξη των λαών. Γνωρίζει τον Αγιορειτικό μοναχισμό αφού παραμένει ένα μεγάλο διάστημα στο Κελλί του Μυλοποτάμου, ερχόμενος σε επαφή με εξέχουσες αγιορείτικες μορφές. Ζή το δράμα και την καταστροφή της Μικράς Ασίας, προσπαθώντας να ανακουφίσει τους πρόσφυγες. όλα αυτά τον έκαναν να πάρει αποφάσεις για το μέλλον της Εκκλησίας. Ως Μητροπολίτης Κερκύρας στέκεται δίπλα στο ποίμνιό του, αλλά και σε Ρωμαιοκαθολικούς και στους Εβραίους του νησιού.
Αυτό το ειρηνοποιό πνεύμα του το καλλιεργεί και όταν εκλέγεται Αρχιεπίσκοπος Αμερικής. Για πρώτη φορά συναντιέται με το Καρδινάλιο της Βοστώνης σε μία εκδήλωση όπου και ασπάστηκαν, οι δε φωτογράφοι απαθανάτισαν το γεγονός.
Ως Πατριάρχης και Πρώτος της καθ’ ημάς Ανατολής, ο Αθηναγόρας, θέλει οι χριστιανοί να ζήσουν μονιασμένοι και ενωμένοι. Αυτό το όραμά του, δεν έχει να κάνει μόνο με τους Ορθοδόξους, αλλά και με τους άλλους χριστιανούς. Πίστευε ότι η ενότης των Ορθοδόξων θα αποτελέσει την γέφυρα για την ενότητα και την συνεργασία των διηρημένων Χριστιανών. Για τον λόγο αυτό συγκαλεί τις Πανορθόδοξες Προσυνοδικές Διασκέψεις το 1961, 1963, 1964, με σκοπό την σύγκληση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, η οποία πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο του 2016 επί του διαδόχου του Πατριάρχου Βαρθολομαίου. Καλεί όλους τους αρχηγούς των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών στο Άγιον Όρος το 1963, για να εορτάσουν όλοι οι Ορθόδοξοι τα 1000 χρόνια ζωής και παρουσίας του Αγίου Όρους στην ζωή της Εκκλησίας και του Γένους με την παρουσία του τότε Βασιλέως των Ελλήνων Παύλου και του Διαδόχου του Ελληνικού Θρόνου Κωνσταντίνου.
Επισκέπτεται όλες τις κατά τόπους Ορθόδοξες Εκκλησίες ενώ την Εκκλησία της Ελλάδος την επισκέπτεται μετά τους εορτασμούς του Αγίου Όρους, με την πιο συγκινητική στιγμή για τον ίδιο, όταν επισκέφτηκε και προσκύνησε τους τάφους των γονέων στο χωριό του Βασιλικό Ιωαννίνων.
Το 1964 συναντιέται με τον Πάπα Παύλο τον ΣΤ’ στα Ιεροσόλυμμα, μια συνάντηση πού γράφτηκε στην σύγχρονη εκκλησιαστική ιστορία, βάζοντας τα θεμέλια για την παραπέρα συνεργασία της Ορθοδόξου Εκκλησίας με την Ρωμαιοκαθολική. Δέχεται τον Πάπα Παύλο τον ΣΤ’ στην Πόλη για πρώτη φορά μετά το σχίσμα, ανταποδίδοντας την επίσκεψη αυτή, με την δική του μετάβαση στο Βατικανό, θέτοντας τα θεμέλια για την έναρξη του Διαλόγου της αγάπης. Αυτή η συνεργασία, έκανε την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία να επιστρέψει μια σειρά Ιερών Λειψάνων τα οποία είχαν αρπαγεί κατά την διάρκεια της Φραγκοκρατίας (1204 – 1261) στους νόμιμους κατόχους, κάτι πού συνεχίζεται μέχρι σήμερα, όπως της Κάρας του Αγίου Ανδρέου στην Πάτρα, του Αγίου Τίτου στο Ηράκλειο της Κρήτης, του Αγίου Σάββα στα Ιεροσόλυμα και άλλα.
Ο αείμνηστος Πατριάρχης Αθηναγόρας, ήταν ο άνθρωπος πού πίστευε στην καταλλαγή, στον διάλογο, στις επαφές και την επικοινωνία. Ήταν ο άνθρωπος, για τον οποίο ο Άγιος του αιώνος μας Νεκτάριος Επίσκοπος Πενταπόλεως, τον οποίο είχε γνωρίσει και τον είχε καταγράψει στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας μας το 1960, του είχε αφιερώσει μια φωτογραφία, την οποία ο Πατριάρχης Αθηναγόρας είχε πάντοτε μαζί του, με την εξής αφιέρωση: “Στον άνθρωπο πού προορίζεται να γράψει ιστορία. Ο Πενταπόλεως Νεκτάριος”.
Του μεγάλου και αειμνήστου Πατριάρχου Αθηναγόρου, αιωνία η μνήμη.
