Περίλυπος ἐγένετο ἡ ψυχή μας (πρβλ. Ματθ. 26, 38), ἀπό τήν εἴδηση τοῦ ναυαγίου κοντά στίς Οἰνοῦσσες, στό ὁποῖο ἔχασαν τήν ζωή τους ἄνθρωποι, εἰκόνες τοῦ Θεοῦ, καί μικρά παιδιά: «Ραχήλ κλαίουσα τά τέκνα αὐτῆς καί οὐκ ἤθελε παρακληθῆναι ὅτι οὐκ εἰσί» (Ματθ.2,18).

Προσευχόμεθα στόν Τριαδικό Θεό, τόν ποιήσαντα πᾶν γένος ἀνθρώπων ἐξ ἑνός αἵματος(πρβλ. Πράξ. 17,16), νά ἀναπαύσει στόν Παράδεισο αὐτές τίς ψυχές καί νά φωτίσει τούς «δοκοῦντας ἄρχειν τῶν ἐθνῶν» (Μάρκ. 10, 42), ὥστε οἱ συνθῆκες ζωῆς ἐπί τῆς γῆς νά εἶναι τέτοιες, πού δέν θά ἀποτελοῦν αἰτία γιά ἀνάλογα γεγονότα.