Ἡ πρώτη Ἱερατική Σύναξη τῆς νέας ἐκκλησιαστικῆς χρονιᾶς πού συνεκάλεσε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ πραγματοποιήθηκε στήν Ἀρναία τήν Πέμπτη 12η Σεπτεμβρίου.
Στήν ἀρχή ὁ Σεβασμιώτατος ἐτέλεσε τόν ἁγιασμό γιά τήν ἔναρξη τῶν Ἱερατικῶν Συνάξεων καί ἀφοῦ καλωσόρισε τούς Ἰερεῖς, ἀναφέρθηκε σέ σημαντικά ποιμαντικά καί διοικητικά θέματα. Ἔδωσε δέ ὁδηγίες γιά τήν καλύτέρη ὀργάνωση τῆς λειτουργικῆς, κατηχητικῆς, κηρυκτικῆς καί πνευματικῆς ζωῆς τῶν Ἐνοριῶν.
Στή συνέχεια ἔδωσε τόν λόγο στόν προσκεκλημένο ὁμιλητή, τόν Ἐλλογ. Καθηγητή καί Προκοσμήτορα τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ. κ. Μιλτιάδη Κωνσταντίνου, ὁ ὁποῖος παρουσίασε τό θέμα: «Ἡ ἑρμηνεία τῆς Π.Δ. «ἐν Χριστῷ» καί ἐν τῇ «Ἐκκλησία».
Ὁ κ. Καθηγητής εἰδικός στήν Παλαιά Διαθήκη καί μέ τεράστια πείρα διδακτική παρουσίασε τό θέμα του ἐπαγωγικά καί μέ τήν συνοδεία προβολῆς.
Μεταξύ τῶν ἄλλων εἶπε τά ἐξῆς:
«Ὁ Θεός παρεμβαίνει ἐνεργά μέσα στήν ἀνθρώπινη ἱστορία συνεργαζόμενος μέ τούς ἀνθρώπους.
Ὁ χριστιανικός Θεός συνεργάζεται μέ τούς ἀνθρώπους ἀνεξάρτητα, πῶς εἶναι αὐτοί.
Δεσμεύεται μέ συμβόλαιο-διαθήκη, πού ἰσχύει καί γιά τούς δυό.
Ὁ Θεός δεσμεύεται νά μείνει πιστός στίς ὑποσχέσεις του, νά ἀγαπᾶ τόν λαό καί νά τόν προστατεύει.
Ὁ ἄνθρωπος δεσμεύεται νά ἀγαπᾶ τόν Θεό καί νά ἀγαπᾶ καί τόν συνάνθρωπο.
Ὁ Χριστός εἶναι αὐτός πού προφητεύθηκε στήν Παλαιά Διαθήκη. Ὁ Χριστόςμέ τήν ἒνσαρκη Οἰκονομία Του καί τήν Ἐνανθρώπισή Του ἀποδεικνύει χειροπιαστά, ἐν χώρῳ καί χρόνῳ ὅτι εἶναι ὁ Μεσσίας σύμφωνα μέ τίς Γραφές.
Ὁ Χριστός χρησιμοποιεῖ τήν Π.Δ. καί τήν συμπληρώνει.
Ὅλα ὅσα ἔγιναν στή ζωή τοῦ Χριστοῦ ἦταν «κατά τάς Γραφάς», δηλαδή τήν Π.Δ.
Ἡ Π.Δ. εἶναι ἡ Ἱερή Βίβλος τοῦ Χριστοῦ καί τῶν Ἀποστόλων.
Ἡ πρώτη Ἐκκλησία διαδόθηκε κρατόντας τήν Π.Δ., ἀφοῦ ἡ Κ.Δ. ὁλοκληρώθηκε στό τέλος τοῦ 1ου αἰ.
Διαφέρει ἡ κατάταξη τῶν βιβλίων τῆς Π.Δ. στόν Ἰουδαϊσμό, ἀπό τήν κατάταξη τῶν βιβλίων Π.Δ. ἀπό τήν Ἐκκλησία.
Ἡ Π.Δ. τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ ἔχει σάν βάση τόν Νόμο καί ἀκολουθοῦν οἱ Προφῆτες καί τά Ἁγιόγραφα βιβλία.
Ἡ Π.Δ. τῆς Ἐκκλησίας ξεκινᾶ μέ τά Ἱστορικά, καί ἀκολουθοῦν τά Ποιητικά, τά Διδακτικά καί τέλος τά Προφητικά βιβλία.
Ἡ Π. Δ. δέν εἶναι τῶν Ἑβραίων, ἀλλά εἶναι βιβλίο τῆς Ἐκκλησίας.
Ἡ Ἐκκλησία λέει, ἐγώ εἶμαι ὁ Ἱσραήλ.
Καί ἀληθινός Ἰσραηλίτης δέν εἶναι ὁ ἐκ καταγωγῆς Ἑβραῖος, ἀλλά αὐτός πού ἐκφράζει ἀληθινή πίστη.
Ὀρθόδοξη ἑρμηνευτική δέν εἶναι αὐτή πού ἐπαναλαμβάνει κάποιες πατερικές ἑρμηνεῖες καί φράσεις τους ἐπί τῶν βιβλίων τῆς Π.Δ., ἀλλά αὐτός πού ἑρμηνεύει σύμφωνα μέ τό πνεῦμα τῶν Πατέρων καί τόν τρὀπο πού ἀντιμετωπίζουν ἐκεῖνοι ὡς δοχεῖα τοῦ Πνεύματος τά σύγχρονα προβλήματα.
Ἡ Π. Δ. ὄχι ἁπλῶς ὁδηγεῖ στό Χριστό, ἀλλά στήν Π.Δ. δρᾶ καί μιλᾶ ὁ Ἲδιος ὁ Χριστός.
Ἡ ἐκκλησιαστική ἁγιογραφία χρησιμοποιεῖ πολλά θέματα ἀπό τήν Π.Δ. μέ κορυφαῖο, τήν ἀναγραφή στό φωτοστέφανο τοῦ Χριστοῦ τῆς φράσης ἀπό τήν Ἔξοδο «Ο ΩΝ».
Ἐπίσης καί οἱ ὕμνοι τῆς Ἐκκλησίας μας λαμβάνουν θεματικές ἀφορμές ἀπό τήν Π.Δ. καί ἀπαιτεῖται νά ἑρμηνεύωνται στόν λαό.
Πολλές καί οἱ προτυπώσεις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καί τῆς Θεοτόκου στήν Π.Δ.».
Γιά τή χρήση καί τή μελέτη τῶν περικοπῶν τῆς Π.Δ. πού χρησιμοποιοῦνται στή λειτουργική ζωή τῆς Ἐκκλησίας, τοῦ Ψαλτηρίου καί τῶν Προφητειῶν τῶν ἑορτίων Ἑσπερινῶν συνέστησε τό «ΠΡΟΦΗΤΟΛΟΓΙΟ», τό ὁποῖο ἐξέδωσε ἡ Ἀποστολική Διακονία καί μέ τήν ἐπιστημονική συμβολή τοῦ κ. Καθηγητοῦ.
Στή συνέχεια ἀνεπτύχθη διάλογος μέ εὔστοχες ἐρωτήσεις καί ἀπαντήσεις.
Ὁ Σεβασμιώτατος κλείνοντας τή Σύναξη εὐχαρίστησε τόν Ἐλλογ. κ. Καθηγητή γιά τή διαφωτιστική εἰσήγηση καί τούς ἱερεῖς, τῶν ὁποίων ὁ λόγος πράγματι ἦταν «ἅλατι ἡρτημένος».
