Τήν εἰς Διάκονον χειροτονία τοῦ κ. Ἐλευθερίου Γεροβασίλη τέλεσε, σήμερα Σάββατο 12 Ὀκτωβρίου, στόν Ἱερό Ναό τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, στήν Πέρθη, ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Αὐστραλίας κ. Μακάριος, μέ τή συμμετοχή πολλῶν κληρικῶν καί πλήθους πιστῶν ἀπό ὅλη τήν ἥπειρο.

Κατά τήν Θεία Λειτουργία καί τήν Χειροτονία, ὁ Σεβασμιώτατος εὐχήθηκε στόν νουθετήριο λόγο του, πρός τόν νέο Διάκονο νά ἔχει ἔτη πολλά καί ἄλυπα, ὡστόσο, ἀνέλυσε θεολογικά τό φαινόμενο τῆς λύπης, σημειώνοντας μέ τόν ἐμπνευσμένο λόγο του τά ἑξῆς:

«Σήμερα, στό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας, ὅλοι οἱ ἀγαπητοί μας ἀδελφοί καί φίλοι, οἱ συγγενεῖς σου καί οἱ πιστοί τῆς Ἐκκλησίας μας θά σέ χαιρετήσουν καί θά σοῦ δώσουν πολλές εὐχές. Θά ἤθελα νά σέ παρακαλέσω νά δεχθεῖς μία ἐπιπλέον ταπεινή, ἀλλά γεμάτη πατρική ἀγάπη, εὐχή κι ἀπό μένα: τά ὑπόλοιπα χρόνια πού θά σοῦ χαρίσει ὁ Θεός νά εἶναι ἄλυπα. Γιά νά κατανοήσεις, ὅμως, τό βάθος καί τήν οὐσία αὐτῆς τῆς εὐχῆς, ἐπίτρεψέ μου νά σοῦ ἐξηγήσω τί σημαίνει λύπη.

Λύπη σημαίνει ἀθυμία. Τό οὐσιαστικό ἀθυμία προέρχεται ἀπό τό στερητιθκό «-α» καί τή λέξη «θυμός». Ἀθυμία σημαίνει ὅτι ἔχουμε ἔλλειψη ἐνδιαφέροντος. Ἀθυμία σημαίνει ὅτι δέν ὑπάρχει κάτι γύρω μας καί μέσα μας, πού νά μᾶς δημιουργεῖ ἐνθουσιασμό καί νά μᾶς ἱκανοποιεῖ. Ἡ λύπη ἤ ἀθυμία εἶναι μιά ἐσωτερική κατάσταση, πού δημιουργεῖται, ὅταν δέν γίνεται αὐτό πού νομίζουμε, αὐτό πού θέλουμε, ὅπως τό θέλουμε καί ὅταν τό θέλουμε.

Ἡ λύπη, ἑπομένως, προέρχεται ἀπό τό θίξιμο τοῦ ἐγώ μας. Λύπη ἤ πικρία δέν προξενεῖται μέσα μας, ἐπειδή ὁ ἄλλος μᾶς ἔκανε κάποιο κακό, ἀλλά ἐπειδή ἐμεῖς αἰσθανόμαστε θίξιμο, προσβολή, ἐμπάθεια, γιατί δέν ἔγινε αὐτό πού θέλαμε ἤ αὐτό πού εἴχαμε προγραμματίσει. Ἡ λύπη εἶναι κλείσιμο στόν ἑαυτό μας, εἶναι κατάσταση ἐγωπάθειας, ἐσωστρέφεια καί ἀπομόνωση. Μέ ἄλλα λόγια, ἡ λύπη εἶναι μιά μορφή ἀπογοήτευσης, ἐπειδή δέν γίνεται τό θέλημά μας, πρᾶγμα πού σημαίνει πώς, ὅταν κάποιος ἐπιμένει νά γίνονται ὅλα κατά τό θέλημά του, μοιραῖα θά λυπᾶται συνεχῶς. Κάθε λύπη εἶναι χωρισμός ἀπό τό Θεό καί τόν πλησίον.

Λέγοντάς σου, λοιπόν, ἀγαπητέ μου Ἐλευθέριε, νά εἶναι ἡ ζωή σου χωρίς λύπη, ἐννοῶ νά μήν προγραμματίζεις ἐγωιστικά, νά μήν πιστεύεις στίς δυνάμεις σου καί στά χαρίσματά σου περισσότερο ἀπό ὅσο πιστεύεις στή χάρη καί στήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ. Νά μή θέλεις νά ἐπιβάλλεις τή γνώμη σου. Νά μήν ἐπιμένεις νά γίνεται τό θέλημά σου. Νά μήν ἐπιδιώκεις τό φαίνεσθαι. Νά μήν ἐπιδιώκεις νά νικᾶς. Ἄσε τούς ἄλλους νά νικοῦν.

Ὅλα αὐτά, ἀγαπητό μου παιδί, θά σοῦ χαρίσουν τήν κατά Χριστόν ἐλευθερία, μιά κατάσταση πού τόσο πολύ ταιριάζει καί μέ τό ὄνομά σου, μέ τό ὄνομα Ἐλευθέριος. Πρόκειται γιά ἕνα τρόπο ζωῆς, πού θά σοῦ χαρίζει τήν πραγματική χαρά καί θά σέ ἀπομακρύνει ἀπό κάθε μορφῆς λύπη».

Ὁ νέος Διάκονος δέν παρέλειψε νά ἐκφράσει τήν εὐγνωμοσύνη του πρός τό Θεό γιά τό γεγονός τῆς προσωπικῆς του Πεντηκοστῆς καί, ἀσφαλῶς, τήν υἱϊκή του εὐχαριστία πρός τόν Σεβασμιώτατο κ. Μακάριο γιά τό δῶρο τῆς χειροτονίας. Ὁ νέος Διάκονος Ἐλευθέριος θά διακονήσει στήν Πέρθη καί συγκεκριμένα στόν Ἱερό Ναό τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης.