Του Νείλου Ζοναγκίτη
Αυτή και μόνο η διατύπωση της αποφάσεως του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμου για την σύγκλιση της Ιεραρχίας, είναι αρκετή, μετά και την διαπίστωση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, ώστε να κρατήσουμε περί του θέματος τον όρο “λήξαν”.
Από πολλούς διαβάσαμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στο διαδίκτυο αλλά και στις εφημερίδες απόψεις και θέσεις περί του λεγομένου «ουκρανικού ζητήματος», το οποίο έτσι αναφέρεται, από 6ης Ιανουαρίου τρέχοντος έτους, στην Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας.
Το πρόβλημα με τους φιλολογούντες κατά του Αυτοκεφάλου και της υπό των 13 Εκκλησιών αποδοχής του, είναι ότι δεν είναι ειλικρινείς στα κείμενα και τους λόγους τους. Δεν αναφέρονται στην άρση της επιστολής Διονυσίου του Δ΄, μετά την οποία αμέσως οι εν Ουκρανία Ιεράρχες κατέστησαν επίκοποι του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αλλά ούτε στην πρόσκληση για να είναι υποψήφιος, μόνος νομίζουμε, από τους επικεφαλής των ποτέ τριών μεγάλων ορθοδόξων δικαιοδοσιών, που είδε τέτοια αναφορά στην έγγραφο πρόσκληση, ο εν Κιέβω Μητροπολίτης Ονούφριος, Ιεράρχης έως τότε της Ρωσικής Εκκλησίας στην εν Ουκρανία παρουσία της
Σε έναν σχετικό διαδικτυακό διάλογο, καταγράφεται το παρακάτω:
«Σεβασμιώτατε Πάτερ και Δέσποτα, …..
- Από πότε ο Διοκλείας (Κάλλιστος) τυγχάνει εκκλησιαστική αυθεντία υπεράνω της Συνόδου του Οικουμενικού Θρόνου εις τον οποίον υπάγεται;
- Από πότε ο Αλβανίας τυγχάνει υπεράνω της Συνόδου του Οικουμενικού Θρόνου η οποία τον εξέλεξε και τον πήρε από την Ανδρούσα και τον έκανε Αρχιεπίσκοπο; (επαινετέο το έργο του αλλά άλλο η εκκλησιολογία άλλο η φιλανθρωπία).
- Πώς αποσβέννυται ένα ήδη προ πολλού υφέρπον Σχίσμα με διαρκείς εισπηδήσεις σε εδάφη άλλης Εκκλησίας κατοχυρωμένα από Οικουμενικές συνόδους, με χρωματισμούς κ εκβιασμούς;
- Μήπως οι διαρκείς παραινέσεις οφείλουν να γίνουν παιδαγωγικά μέτρα;
- Και ποιος ο ρόλος του άλλοτε ισχυρού και περιβλέπτου Πατριαρχείου της Αλεξανδρείας και του Κριτού της Οικουμένης; Η εθελούσια κώφωση και τύφλωση, ο χρηματισμός από τα ρούβλια των Βογιάρων, οι εκβιασμοί του παρασκηνίου; Η μήπως αντί η επερχόμενη Σύνοδος που θα ασχοληθεί με τα νερόβραστα θέματα που δεν ενοχλούν τους Ρως θα έπρεπε να δείξει την δύναμη του 2ου Θρόνου ως φύλακος των Ιερών Κανόνων και συνεχιστού μεγάλων Εκκλησιαστικών Ανδρών που εκόσμησαν την Εκκλησία και θα φρίττουν τώρα εξ αιτίας των διαδόχων τους που δεν τολμούν να απαντήσουν ούτε σε μια επιστολή;
- Μήπως η αγάπη σας προς τον οικουμενικό θρόνο θα έπρεπε να γίνει έμπρακτη δεδομένου ότι τα εδάφη της Αφρικής υπήχθησαν στον θρόνο της Αλεξανδρείας με συγκατάθεση του Οικουμενικού Θρόνου;
- Τέλος μην ξεχνάμε ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης κάλεσε τους πάντες εις ενότητα στην Ουκρανία. Αν ο [Μητροπολίτης εν Κιέβω] Ονούφριος και οι συν αυτών προσήρχοντο τότε θα ήταν αυτός επικεφαλής της αυτοκεφάλου Εκκλησίας. Και άλλωστε ξεχνάτε τα εκατομμύρια των πιστών που σε τίποτε δεν υστερούν στο ορθόδοξο δόγμα αλλά καταδικάστηκαν σε ακοινωνησία λόγω της καταγωγής των; Αρθείτε στο ύψος των περιστάσεων και φανείτε αντάξιοι του Θρόνου σας. Αν δεν το αντέχετε η αν υπάρχουν καταστάσεις που σας εκθέτουν υποχωρήστε έναντι αυτών που δεν θα φοβηθούν να υπερασπιστούν τα δίκαια της Εκκλησίας με κάθε κόστος. …»
Διαβάζοντας λοιπόν όλα τα παραπάνω από τον άγνωστο σε εμάς νεαρό, με την ιατρική ενδυμασία, λέω: Δεν έχουμε εγκαταλειφθεί από τον Θεό. Δεν έχουμε παρασυρθεί από το ψέμα που παρουσιάζεται ως αλήθεια. Δεν έχουμε αλλοιωθεί από το χρήμα που ξοδεύεται σε ταξίδια ενημέρωσης και ΨΥΧΑΓΩΓΙΑΣ.
ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ του Μακαριωτάτου Μητροπολίτη Κιέβου και πάσης Ουκρανίας πολλά τα έτη.
Δόξα τω Θεώ, το θέμα θεωρείται λήξαν!
