Χαιρετίζουμε μία ἐξαιρετική ἐπέτειο.

     Ἦταν τό ἔτος 1949 ὅταν οἱ διεθνοῦς φήμης σπηλαιολόγοι Γιάννης καί Ἄννα Πετροχείλου ἀνεκάλυψαν τά ὡραιότερα σπήλαια τοῦ κόσμου στόν ὅρμο τοῦ Διροῦ τῆς Μάνης. Ἔκτοτε ἑβδομήντα χρόνια ἤδη οἱ σταλακτίτες καί οἱ σταλαγμίτες μέ τά ὑπέροχα φυσικά τους σχήματα ἀφήνουν ἔκπληκτους ὅλους τούς ἐπισκέπτες πού πραγματικά θαυμάζουν τήν ὑπέροχη αὐτή καί «ὑπομονετική» ζωγραφιά τῆς φύσης κάτω ἀπό τήν ἐπιφάνεια τῆς γῆς.

     Εἶναι δέ πολύ εὐχάριστο τό γεγονός ὅτι χιλιάδες μαθητές ἀπ’ ὅλα τά σχολεῖα τῆς Ἑλλάδος ἀλλά καί τοῦ ἐξωτερικοῦ ἔχουν ἐπισκεφθεῖ καί ξεναγηθεῖ στά σπήλαια τοῦ Διροῦ καί ἡ πολιτιστική καί ἐκπαιδευτική αὐτή δραστηριότητα συνεχίζεται μέ ἀμείωτο ἐνδιαφέρον.

     Εἰσερχόμενος, λοιπόν, ὁ ἐπισκέπτης στά σπήλαια τῆς γωνιᾶς αὐτῆς τῆς Μανιάτικης γῆς καί βλέποντας τούς ἀστραφτερούς κρυστάλλους, τά ἀπίθανα αὐτά πετρώματα, τά ἀπολιθώματα, τούς διαδρόμους στό σπήλαιο, τά ὑφάλμυρα νερά πώς νά μήν σκεφθεῖ τόν Δημιουργό τοῦ σύμπαντος κόσμου, τόν Δομήτορα τῆς ὀμορφιᾶς τῆς κτίσης καί νά μήν πεῖ μαζί μέ τόν προφητάνακτα Δαβίδ καί κάτω ἀπό τή γῆ: «Ὡς ἐμεγαλύνθη τά ἔργα Σου, Κύριε, πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας».