Συνέντευξη στη Νικολέττα Κολυβάρη

Ο Μεσσηνίας Χρυσόστομος αναφέρεται στο φιλανθρωπικό, κοινωνικό και προνοιακό έργο της τοπικής Εκκλησίας, στη σημαντική λίστα αιτημάτων για περίθαλψη στο Ασυλο -που δυστυχώς δεν μπορεί να ικανοποιηθεί-, αλλά και στην ανέγερση νέας πτέρυγας. Σε ό,τι αφορά το ρόλο της Εκκλησίας και τον σκοπό της μέσα στον κόσμο που ζούμε, τονίζει ότι πρέπει να υπερβεί την ξύλινη γλώσσα και να υιοθετήσει λέξεις και εκφράσεις κατανοητές από τους νέους, προκειμένου να γίνει αντιληπτό το μήνυμά της αλλά και να φτάσει σε αυτούς. Κι εδώ θεωρεί ότι θα πρέπει η Εκκλησία να προβληματιστεί ειδικά σε ό,τι αφορά την εκπαίδευση καί επιμόρφωση του κλήρου.

– Σεβασμιώτατε, καταρχάς σας ευχαριστώ για την ευγένεια να ανταποκριθείτε στο αίτημά μου. Θα ήθελα να μιλήσουμε για το φιλανθρωπικό έργο της Μητρόπολης Μεσσηνίας, αλλά πριν θέλω να σας απευθύνω μια πιο γενική ερώτηση: Ποιος ο ρόλος ή ο σκοπός της Εκκλησίας σήμερα, στον κόσμο που ζούμε;

Σᾶς εὐχαριστῶ καί ἐγώ γιά τήν ἐπιλογή τοῦ προσώπου μου γιά νά συζητήσουμε καί γιά τήν φιλοξενία στό χῶρο τῆς ἐφημερίδας, καί γιά τήν εὐκαιρία πού μού δίνετε νά ἐπικοινωνήσω καί μέσω αὐτοῦ τοῦ τρόπου μέ τό ποίμνιό μου.

Γιά νά γίνει κατανοητός ὁ ρόλος τῆς Ἐκκλησίας καί ὁ σκοπός της μέσα στόν κόσμο πού ζοῦμε νομίζω ὅτι εἶναι ἀπαραίτητα δύο πράγματα. Τό πρῶτο ἀφορᾶ τή γλώσσα πού χρησιμοποιεῖ ἡ Ἐκκλησία στήν καθημερινότητα τοῦ λόγου της καί στό κήρυγμά της.

Πρέπει δηλαδή νά ὑπερβεῖ τήν ξύλινη γλῶσσα τῆς ἐπαναληπτικότητας ὅρων καί ἐκφράσεων καί νά υἱοθετήσει λέξεις καί ἐκφράσεις κατανοητές ἀπό τούς νέους, κυρίως προκειμένου νά γίνει ἀντιληπτό τό μήνυμα τῆς Ἐκκλησίας.

Πρέπει νά ἐξηγήσει γιά παράδειγμα, γιατί ἰσχύουν κάποιες ἀπαγορεύσεις καί ποιό εἶναι τό βαθύτερο νόημα γιά παράδειγμα μιᾶς προτεινόμενης ἀσκητικῆς γιά κάποια θέματα ζωῆς καί θανάτου. Μόνο τότε ὁ ρόλος τῆς Ἐκκλησίας θά εἶναι «χρηστικός» μέσα στήν κοινωνία καί γιά τήν ἴδια τήν κοινωνία, καί ὄχι γιατί ἀσκεῖ μόνο φιλανθρωπικό, κοινωνικό ἤ προνοιακό ἔργο.

Θά μοῦ ἐπιτρέψετε νά χρησιμοποιήσω ἕνα παράδειγμα. Ρωτοῦν πολλοί νέοι: γιατί πρέπει νά συμμετέχουμε στή Θ. Λειτουργία; Δέν μποροῦμε νά τήν παρακολουθοῦμε ἀπό τήν τηλεόραση;

•           Ο σκοπός της θείας λειτουργίας:

Ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι μία σύναξη, μία συνάντηση μέ τόν Χριστό καί μέ τούς ἄλλους συνανθρώπους μας. Εἶναι μία συνάντηση καί συμβίωση ὅπως εἶναι καί ἡ ἴδια ἡ οἰκογένεια, ἡ κατ’ οἶκον Ἐκκλησία, ὅπως ἀναφέρουν οἱ Πατέρες. Στή Θεία Λειτουργία, πού εἶναι ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖον φανερώνεται ἡ Ἐκκλησία μέσα στόν κόσμο καί τήν ἱστορία, δέν γίνεται ἀπόλυτα ὅ,τι γίνεται στήν οἰκογένεια, ἀλλά ὑπάρχει καί κάτι περισσότερο. Ποιό εἶναι αὐτό τό περισσότερο; Ὅτι καλούμαστε νά «κοινωνήσουμε» μέ τούς συνανθρώπους, ὅπως μέ τούς οἰκείους μας μέ ἀγάπη καί ἐλευθερία. Μία ἀγάπη πού ἀπευθύνεται ἀκόμη καί στούς ἐχθρούς, ὅμοια μέ τήν ἀγάπη πρός τούς οἰκείους καί τούς ἑαυτούς μας, καί ἡ ὁποία ἐκφράζεται ὡς φιλάνθρωπη προσφορά καί ἀγαπητική θυσία, καί μία ἐλευθερία, ἡ ὁποία σέβεται καί ἀποδέχεται τόν ἄλλον χωρίς ὅρια, γιατί εἶναι γνωστό ὅτι ὅταν ἡ ἐλευθερία δέν ἀναφέρεται στούς ἄλλους ἀλλά εἶναι ἐπιβεβαίωση τοῦ ἀτομικοῦ μας ἑαυτοῦ καί τοῦ ἐγώ μας τότε κινδυνεύει νά ἐκφυλιστεῖ σέ ἀσυδοσία. Σέβομαι τούς ἄλλους σημαίνει θυσιάζομαι γιά τούς ἄλλους, ὅπως ὁ Χριστός θυσιάστηκε καί ἀνέβηκε στόν σταυρό γιά ὅλους ἐμᾶς καί τούς ἀποδέχομαι χωρίς νά τούς χρησιμοποιῶ γιά ἴδιον συμφέρον.

Ἴσως εἶναι δύσκολα αὐτά, σέ μία κοινωνία τόσο εὐδαιμονιστική καί χρησιμοθηρική, ὅμως ἡ Ἐκκλησία τό τολμᾶ καί τό προβάλλει, ἔστω καί στά ὅρια τῆς λειτουργικῆς προσωρινότητας τοῦ χρόνου.

•           Η εκπαίδευση και επιμόρφωση του κλήρου:

Τό δεύτερο θέμα εἶναι ἡ κατήχηση τοῦ ποιμνίου. Ὄχι μόνο ὡς μία παρουσίαση καί ἀνάλυση τοῦ περιεχομένου τῆς πίστης τῆς Ἐκκλησίας (π.χ. τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως) ἀλλά κυρίως τί σημαίνει ὅτι ἀφενός ἔχουμε μία πίστη σέ κάτι συγκεκριμένο, τόν Χριστό, καί ἀφετέρου πῶς αὐτή ἡ πίστη προβάλλεται ὡς ζωή καί ὕπαρξη. Σέ αὐτή τή διαδικασία θά πρέπει νά θεωρηθεῖ καί ὁ σκοπός τῆς ἐκπαίδευσης καί ἐπιμόρφωσης τοῦ ἱεροῦ κλήρου, ἀκόμη ἕνας τομέας γιά τόν ὁποῖον ἡ διοικοῦσα καί ποιμαίνουσα Ἐκκλησία πρέπει νά προβληματιστεῖ.

– Πείτε μας για το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας στη Μεσσηνία. Είναι μόνο τα Ιδρύματα (Αλεξανδράκειο Γηροκομείο και Ασυλο Ανιάτων) και οι υποτροφίες σε Μεσσήνιους φοιτητές;

Ὅπως γνωρίζετε ἡ τοπική Ἐκκλησία στή Μεσσηνία ἔχει πέντε βασικές δομές ἄσκησης τοῦ Φιλανθρωπικοῦ, Κονωνικοῦ καί Προνοιακοῦ της ἔργου. Τό Γενικό Φιλόπτωχο Ταμεῖο καί τά 38 Ἐνοριακά Φιλόπτωχα Ταμεῖα, τό Ἀλεξανδράκειο Γηροκομεῖο, τό Ἄσυλο Ἀνιάτων «Ἡ Στέγη τῆς Ἐκκλησίας», τό Νηπιαγωγεῖο καί τό Ταμεῖο Ἀρωγῆς τῶν Ἀπόρων Μεσσηνίων Φοιτητῶν.

Μέ αὐτές τίς πέντε δομές προσπαθεῖ νά ἀνταποκριθεῖ στίς ἀνάγκες καί στά αἰτήματα τῶν ἐμπερίστατων καί δοκιμαζόμενων ἀδελφῶν καί συμπολιτῶν μας, καί ὅταν Τῆς ζητηθεῖ ἡ ἀρωγή Της ἀπό διαφόρους ἄλλους φορεῖς (Σχολεῖα, Κοινωνικές ἑνώσεις κ.ἄ.). Στά πλαίσια τῶν δυνατοτήτων Της προσπαθεῖ νά ἀνταποκριθεῖ.

•           Οι πέντε βασικές δομές:

Τό Γενικό Φιλόπτωχο Ταμεῖο καί τά 38 Ἐνοριακά Φιλόπτωχα, γιά τό ἔτος 2019, προσέφεραν σέ βοηθήματα καί ἐξυπηρέτησαν ἀνάγκες συμπολιτῶν μας μέ τό ποσόν τῶν 242.700 εὐρώ περίπου.

Τό Ἀλεξανδράκειο Γηροκομεῖο, τό ὁποῖο στηρίζει καί τούς μαθητές τῶν Γυμνασίων Κάμπου Ἀβίας, φιλοξενεῖ 80 γέροντες, μέ κόστος λειτουργίας 1.000.000  εὐρώ περίπου κατ’ ἔτος.

Τό Ἄσυλον Ἀνιάτων μέ 90 τροφίμους κοστίζει στό «Ἵδρυμα» περίπου 2.000.000 εὐρώ ἐτήσια.

Τό Ταμεῖο Ἀρωγῆς Ἀπόρων Μεσσηνίων Φοιτητῶν μέχρι καί φέτος ἔχει προσφέρει 100 ὑποτροφίες γιά ἰσάριθμους φοιτητές (ἰατρικῆς, ἀνθρωπιστικῶν σπουδῶν, θεολογίας κ.λ.π.) ὕψους 1.000.000 εὐρώ περίπου.  Αὐτά τά χρήματα προέρχονται ἀπό τούς ἱερούς Ναούς τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Χριστοῦ, τῶν Προσκυνημάτων  Κορώνης, Ἁγίων Ἀποστόλων καί Ἁγίας Βαρβάρας, δωρεές ἰδιωτῶν καί Ἱδρυμάτων (Κωνσταντακόπουλου, Καρέλια, Μανιατάκειο, Μαρτίνου κ.ἄ). Θά μποροῦσε βέβαια νά ὑπῆρξε πρόβλεψη καί γιά ὑποτροφίες μεταπτυχιακῶν σπουδῶν, διδακτορικῶν, μεταδιδακτορικῶν καί ἐρευνητικῶν, ὅμως ὁ σκοπός τοῦ Ταμείου εἶναι νά βοηθήσει οἰκονομικά δοκιμαζόμενους καί ἄριστους φοιτητές προκειμένου νά ὁλοκληρώσουν τίς σπουδές τους.

Τό θέμα τῶν ὑποτροφιῶν γιά μεταπτυχιακές σπουδές καλύπτεται ἀπό τήν Ὑποεπιτροπή Ὑποτροφιῶν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἡ ὁποία κάθε χρόνο δίνει 100 ὑποτροφίες ἐξωτερικοῦ σέ Ἕλληνες σπουδαστές γιά μεταπτυχιακές σπουδές γιά πολλές εἰδικότητες καί ὄχι μόνο γιά τήν θεολογία.

Ἔτσι νομίζω ὅτι καλύπτεται καί αὐτή ἡ διάσταση τῆς ὅλης προσπάθειας.

Τό Νηπιαγωγεῖο τέλος φιλοξενεῖ 62 παιδιά καί ἔχει ὡς κόστος λειτουργίας κατ’ ἔτος περίπου 165.500 εὐρώ.

– Ειδικά σε ό,τι αφορά αιτήματα φιλοξενίας ηλικιωμένων, ΑμεΑ, ατόμων με άνοια και νόσο Alzheimer ή κάποιας δύστυχης ύπαρξης, η Μητρόπολη Μεσσηνίας θα ανταποκριθεί. Μπορεί όμως το Άσυλο Ανιάτων να συνεχίσει να λειτουργεί ως αποκούμπι;

Δυστυχῶς οἱ περιπτώσεις πού ἀναφέρατε ἀπαιτοῦν ἐξειδικευμένες δομές καί μία ἄλλη ὑποστήριξη λειτουργίας τους, καί δέν εἶναι στούς σκοπούς καί στό πλαίσιο λειτουργίας τοῦ Ἀσύλου Ἀνιάτων.

Ἤδη γιά τό Ἄσυλο ὑπάρχει μία σημαντική λίστα αἰτημάτων γιά περίθαλψη, ἡ ὁποία δυστυχῶς δέν μπορεῖ νά ἱκανοποιηθεῖ. Γιά τόν λόγο αὐτό ἀποφασίστηκε ἡ ἀνέγερση νέας πτέρυγας προκειμένου νά αὐξηθοῦν οἱ κλῖνες, μέ σκοπό νά πετύχουμε μία ἄλλη μορφή περίθαλψης μέ προεκτάσεις ἀποϊδρυματοποίησης καί κοινωνικοποίησης τῶν περιθαλπομένων. Οἱ ρυθμοί τῶν ἐργασιῶν εἶναι ἀργοί καί ὄχι ὅπως εἶχε προϋπολογιστεῖ, γιατί ἐμφανίστηκε ἐν τῷ μεταξύ ἡ οἰκονομική κρίση, ἡ ὁποία ἀπετέλεσε τροχοπέδη ὡς πρός τήν πορεία τῶν ἐργασιῶν.

Ὅλο αὐτό τό ἔργο τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας εἶναι σιωπηλό, χωρίς διάθεση διαφήμισης, μέ σεβασμό στήν ἀνθρώπινη προσωπικότητα καί τόν ἀνθρώπινο πόνο, χωρίς διακρίσεις ἤ ἀποκλεισμούς. Εἴμαστε πάντοτε «ἀνοικτοί» σέ ὁποιαδήποτε μορφή συνεργασίας εἴτε μέ παράλληλες δομές, κρατικές ἤ ἰδιωτικές, χωρίς ὅμως νά συνεπάγεται ἡ συνεργασία αὐτή ἀλλοίωση τοῦ σκοποῦ ἤ τοῦ χαρακτῆρα τῆς ἐκκλησιαστικότητας τοῦ ἔργου μας.

– Τις επόμενες μέρες, εβδομάδες ή μήνες ενδεχομένως θα δοκιμαστούν σκληρά οι αντοχές μας. Και η χώρα μας περνά δύσκολες ώρες λόγω της πανδημίας του νέου κορονοϊού. Τι μήνυμα στέλνετε στον δοκιμαζόμενο συνάνθρωπο;

Τίς δύσκολες αὐτές ὥρες ὅπου δοκιμάζονται οἱ ἀντοχές καί ἡ πίστη τῶν συνανθρώπων μας, ὅπου ἡ ζωή ἤ ὁ θάνατος κινεῖται σέ μία ἰσορροπία τρόμου καί ἀπελπισίας, νομίζω ὅτι ὅλοι πρέπει νά δείξουμε αὐτοσυγκράτηση, ἡρεμία. Νά ἀποφύγουμε τόν πανικό, νά ἐμπιστευόμαστε τίς ὑγειονομικές ἀρχές καί τά μέτρα πού μᾶς ὑποδεικνύονται ἀπό τήν Πολιτεία. Νά τηροῦμε τά μέτρα αὐτά μέ αὐστηρότητα καί παν’ ἀπ’ ὅλα νά παραμένουμε στά σπίτια μας ὅλοι, ἀνεξάρτητα ἐάν εἴμαστε στίς εὐπαθεῖς ἤ μή ὁμάδες, καί νά μήν ξεχνᾶμε ὅτι ἡ εὐθύνη εἶναι ὅλων μας καί γιά ὅλους. Γιαυτό ἀπαιτεῖται νά ἔχουμε τίς ὧρες αὐτές ἔντονο τό αἴσθημα τῆς ἀτομικῆς εὐθύνης καί τῆς ὑπευθυνότητας, γιά τίς ἐνέργειές μας καί τίς ἀποφάσεις μας καί ἔναντι τῶν συνανθρώπων μας.

eleftheriaonline.gr