Σε κλίμα θρησκευτικής κατάνυξης εορτάστηκε η Ανάσταση του Κυρίου, η «εορτή των εορτών» για τη Χριστιανοσύνη, στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας.
Στον Ιερό Καθεδρικό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, στο Ρέντφερν του Σύδνεϋ, η Ακολουθία της Αναστάσεως και η Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία τελέστηκαν, κεκλεισμένων των θυρών, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κ.κ. Μακαρίου.
Χιλιάδες ήταν οι ευσεβείς πιστοί, που παρακολουθούσαν τα τελούμενα μέσω του διαδικτύου, προσμένοντας το χαρμόσυνο και συγκλονιστικό μήνυμα της Αναστάσεως του Κυρίου, της θριαμβευτικής νίκης της ζωής επί του θανάτου. Η συγκίνηση, όπως ήταν φυσικό, κορυφώθηκε στο άκουσμα του απολυτίκιου της Αναστάσεως: «Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωὴν χαρισάμενος».
Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, αναγνώσθηκε το Αναστάσιμο Μήνυμα του Αρχιεπισκόπου κ.κ. Μακαρίου, στα ελληνικά και στα αγγλικά, από τον π. Νικόλαο Μποζίκη και από τον π. Παναγιώτη Μαυρομμάτη αντίστοιχα.
Στο τέλος, ο Σεβασμιώτατος απηύθυνε τον αναστάσιμο χαιρετισμό «Χριστός Ανέστη» και ευχήθηκε χρόνια πολλά σε όλους. «Και του χρόνου να αξιωθούμε να εορτάσουμε το Πάσχα», συμπλήρωσε, «αλλά όλοι μαζί και μέσα στις εκκλησίες μας».
ΜΑΚΑΡΙΟΣ
ελέω Θεού, Αρχιεπίσκοπος της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, υπέρτιμος και Έξαρχος πάσης Ωκεανίας, τοις Θεοφιλεστάτοις Επισκόποις, τω ευαγεί κλήρω, ταις μοναστικαίς αδελφότησι, τοις Προέδροις των εντίμων Διοικητικών Συμβουλίων και Φιλοπτώχων Αδελφοτήτων, τοις διδάσκουσι και τοις διδασκομένοις εν τοις Σχολείοις, τοις εργαζομένοις εν τοις φιλανθρωπικοίς καθιδρύμασι και παντί τω χριστεπωνύμω πληρώματι της εν Αυστραλία Ορθοδόξου Εκκλησίας, χάρις είη και ειρήνη παρά του ενδόξως Αναστάντος Σωτήρος Χριστού.
Τιμιώτατοι Αδελφοί συνεπίσκοποι και αγαπητά μου παιδιά,
Η Χάρις του Αναστάντος Χριστού μάς αξίωσε εφέτος να εορτάσουμε το Πάσχα με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο, που δεν παραπέμπει σ᾽ αυτό που εμείς οι Ορθόδοξοι ονομάζουμε «παραδοσιακόν Πάσχα». Η πανδημία που ενέσκηψε πάνω από όλη την ανθρωπότητα, δημιούργησε νέες καταστάσεις και νέα δεδομένα, τα οποία μας χώρισαν σωματικά από τον χώρο της Εκκλησίας και μας απομάκρυναν από τη Θεία Κοινωνία. Βρεθήκαμε ξαφνικά όλοι μας εκτός «του νυμφώνος Χριστού» και «εκ του μακρόθεν» προσπαθήσαμε να βιώσουμε τα μεγαλύτερα γεγονότα της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Έτσι επέτρεψε ο Θεός για τους λόγους που ο ίδιος γνωρίζει. Τον δοξάζουμε και τον ευγνωμονούμε, διότι γνωρίζουμε ότι, ακόμη και μέσα από αυτή τη δοκιμασία, οπωσδήποτε θα προέλθει κάποιο καλό για τη σωτηρία μας. Πιστεύω ότι ένα από τα μεγάλα μαθήματα που διδαχθήκαμε αυτό τον καιρό είναι ότι τελικώς δεν πρέπει να χάνουμε τη ζωντανή και καθημερινή επικοινωνία με το πρόσωπο του Χριστού. Είτε είμαστε εντός του ναού είτε είμαστε εκτός. Πολλές φορές εκλαμβάνουμε την πνευματική ζωή σαν μια κατάσταση που θα μπορούσαμε να τη ζήσουμε μέσα στον χώρο της Εκκλησίας αλλά απομονωμένοι από τους άλλους. Αυτή η σκέψη είναι βολική και επαναπαύει τη συνείδησή μας, κυρίως όταν έχουμε βγάλει τον πλησίον από τη ζωή μας, αλλά η Ανάσταση του Χριστού μάς διδάσκει την κοινωνία του ουρανού και της γης, τη σχέση των ζώντων μετά των τεθνεώτων, την ενότητα όλων των ανθρώπων μεταξύ τους. Η δε φετινή Ανάσταση έχει αυτή τη μεγάλη πρόκληση για όλους μας. Τη ζήσαμε απομακρυσμένοι από τον χώρο της Εκκλησίας, αλλά, θέλω να πιστεύω, όχι απομονωμένοι από το πρόσωπο του πλησίον. Η πανδημία, τελικά, έκλεισε τις Εκκλησίες μας, μάς στέρησε από τη Θεία Κοινωνία, αλλά μας ένωσε όλους στο όνομα του Ιησού Χριστού σαν μια μεγάλη οικογένεια και μας δίδαξε κάτι που εδώ και πολλά χρόνια είχαμε ξεχάσει: την οικογενειακή προσευχή. Η πανδημία, τελικά, μας βοήθησε να καταλάβουμε ότι η αγάπη δεν είναι ένα απλό συναίσθημα. Στην πραγματικότητα είναι ένας τρόπος να υπάρχουμε στον κόσμο.
Χριστός Ανέστη!
Χρόνια πολλά, φωτοφόρα, χαρούμενα και αναστάσιμα.
Ο Αρχιεπίσκοπός σας
† Ο Αυστραλίας Μακάριος
