Ἡ τιμή τῆς Ἐκκλησίας μας πρός τή Μητέρα, τό παλάτιο δηλαδή τοῦ Βασιλέως Χριστοῦ, τοῦ Σταυρωθέντος, Ταφέντος καί Ἀναστάντος Κυρίου μας, πού ἡ Ὀρθοδοξία μέ χαρά τήν ἒχει ἐντάξει ἐν ὃψει τῆς Ἀναστάσεως τή Λαμπροπαρασκευή, δηλαδή τήν Παρασκευή τῆς Διακαινησίμου, γιορτάστηκε πανηγυρικά στή Μητρόπολή μας μέ ἐπίκεντρο τό Παλλάδιο τῆς Παναγίας μας στή Γαλάτιστα. Τῶν ὃλων Ἀκολουθιῶν προέστη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, συμπαραστατούμενος ἀπό τούς Αἰδ. Πρωτ. π. Νικόλαο Γιαννούλη, Αἰδ. Οἰκ. π. Γεώργιο Σκονδράνη Ἀρχιερατικό Ἐπίτροπο τῆς Περιοχῆς, Αἰδ. Οἰκ. π. Ἀργύριο Καραμόσχο -παπαδάσκαλο καί ἐκλεκτό Ἐφημέριο τῆς Παναγίας- καί τούς Διακόνους π. Κωνσταντῖνο Ἰσαακίδη καί π. Θεόκλητο Παρδάλη.
Μέσα στόν πολύ φροντισμένο καί παραδοσιακά περιποιημένο Ἱερό Ναό ἐψάλη ὁ Ὂρθρος καί ἡ Ἀναστάσιμη Θεία Λειτουργία πρός τιμήν τῆς Ζωοδόχου Μητρός τοῦ Κυρίου μας, μέ γεμάτα τά ψαλτήρια ἀπό τούς Ἱεροψάλτες τοῦ Ναοῦ καί πολλά νέα παιδιά μαθητές τους, γεγονός πού περιποιεῖ ἰδιαίτερη τιμή γιά τήν Ἐνορία καί τήν Ἱερά μας Μητρόπολη. Σημειωτέον ὃτι τά ἐκλεκτά αὐτά παιδιά ἒχει κείρει σέ Ἀναγνῶστες ὁ Ἐπίσκοπός μας, κατόπιν προτάσεως τῶν Ἐφημερίων.
Στήν ὁμιλία του ὁ Σεβασμιώτατος ἀνεφέρθη στό πάνσεπτο πρόσωπο τῆς Παντάνασσας, ὃπως αὐτό περιγράφεται χθαμαλά στήν Καινή Διαθήκη, ἀπό τούς αὐτόπτες καί αὐτήκοους μάρτυρες τῆς δράσεως τοῦ Κυρίου μας, τῆς κατά Χριστόν Οἰκονομίας, δηλαδή.
Ἐκκίνησε ἀπό τόν Εὐαγγελισμό ὁ ὁμιλητής, πού τόν εἶχαν προφητεύσει χιλιάδες χρόνια πρωτύτερα τά στόματα τῶν Προφητῶν, χαρακτηρίζοντας τή Θεοτόκο ὡς τήν ὑπάκουη ἀνταπόκριση τοῦ ἀνθρώπου στήν κλήση τοῦ οὐρανοῦ γιά τή σωτηρία τοῦ Ἀδαμιαίου Γένους· προχώρησε στήν Ἐνανθρώπηση τοῦ Σωτῆρος πού κατά τόν Ἃγιο Ἰωάννη τόν Δαμασκηνό δέν ἦταν μόνο θέληση τοῦ Πατρός, σύμπραξη καί ἀποδοχή τοῦ Υἱοῦ καί ἐπεσκίαση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀλλά καί ἀπότέλεσμα τῆς ἑκουσίας καί ἐλευθέρας θελήσεως τῆς Παναχράντου, ὡς τιμίας ἐκ-προσώπου τοῦ ἀνθρωπίνου Γένους! Συνέχισε μέ τή στάση τοῦ δωδεκαετοῦς Ἰησοῦ στόν Νομικό Ναό ἀπέναντι στή Θεοτόκο καί στόν Ἰωσήφ· στάθηκε ἀρκετά στόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο ὁ Κύριος συμπεριεφέρθη κατά τήν ἐπίγειο ζωή καί συναναστροφή Του πρός τή Μητέρα Του (Γάμος Κανᾶ, μακαρισμός τῆς Πανάγνου ἀπό γυναίκα ἀκροάτρια τοῦ λόγου Του κ.ἂ.), παρουσίασε τή στάση καί τόν ὀδυρμό τῆς Θεοτόκου κατά τή σύλληψη, σταύρωση καί ταφή Του· τήν παράδοσή Της ἀπό τό ὓψος τοῦ Σταυροῦ στόν Ἀγαπημένο Του Μαθητή Ἰωάννη καί κατέληξε μέ τόν θρῆνο Της μπροστά ἀπό τό ξύλο τοῦ Σταυροῦ: «Ὦ γλυκύ μου ἒαρ, γλυκύτατό μου τέκνον, πού ἒδυ σου τό κάλλος;», δηλαδή, «Γλυκειά μου ἂνοιξη, γλυκύτατό μου σπλάγχνο, πού χάθηκε καί ἒδυσε τό κάλλος Σου κι ἡ ὀμορφιά Σου;»! Μέ μιά κουβέντα χαρακτήρισε τή μορφή τῆς Θεοτόκου ἁγιογραφικῶς ὡς τή μεγαλοφωνότατη κατά πάντα σιωπῶσα εἰκόνα καί ἀκόλουθο τῆς ζωῆς τοῦ Κυρίου μας!
ΠΑΤΗΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΓΙΕΣ
