Την Δεσποτική εορτή της Αναλήψεως του Κυρίου εόρτασε η Μάνη. Ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Χρυσόστομος Γ’, το μεν εσπέρας της εορτής (Τετάρτη 27/5) χοροστάτησε στην Ακολουθία του Εσπερινού στον Κοιμητηριακό Ναό της Αναλήψεως στο Γύθειο, την κυριώνυμο δέ ημέρα (Πέμπτη 28/5) λειτούργησε στον ομώνυμο Ναό στο παραθαλάσσιο χωριό Άγιος Νικόλαος (Σελίνιτσα) Δυτικής Μάνης.
Κατά την Ακολουθία του Εσπερινού ο Σεβ. ήταν συμπαραστατούμενος από τους πρωτοπρ. π. Στέφανο Ταβουλάρη, πρωτοπρ. π. Παναγιώτη Αρφάνη, πρωτοπρ. π. Ηλία Μανιατάκο και το διάκονο π. Χριστόδουλο Κρουστάλη, ενώ παρέστησαν μεταξύ άλλων οι αντιδήμαρχοι Δήμου Αν. Μάνης κ.κ. Δρακουλάκου και Καπασούρης – Σεψάκος.
Στο κήρυγμα του ο Σεβ. είπε μεταξύ των άλλων: «Είναι ένδοξη η σημερινή εορτή της Αναλήψεως του Κυρίου ενώπιον των μαθητών Του. Είναι «ἡ τῆς σωτηρίας μας τελείωσις», δηλαδή η τελειοποίηση. Η ανθρώπινη φύση εγκαθίσταται στην επουράνιο τιμητική θέση. Η Ανάληψη έτσι εκφράζει ότι έχουμε προοπτική. Δηλώνει την προοπτική μας. Και προοπτική είναι ο ουρανός. Η άλλη ζωή. Ο Παράδεισος. Πράγματι η Ανάληψη του Κυρίου μας δείχνει τον ουρανό. Και ουρανός είναι η μετά θάνατον ζωή, η αιωνιότητα. Ο αναληφθείς στους ουρανούς Κύριος είναι ο πρόδρομος για μας της αιώνιας ζωής. Πατρίδα μας παντοτινή είναι ο ουρανός, η ποθεινή πατρίδα. Γι’ αυτό χρειάζεται πολύ προσοχή στο πώς βιώνουμε την εδώ καθημερινή ζωή μας. Πρέπει να θανατώνουμε την αμαρτία και να ζούμε αληθινή πνευματική ζωή, όχι νάμαστε «δήθεν χριστιανοί», αλλά να ξέρουμε ότι υπάρχει πέραν του τάφου ζωή, οι πνευματικοί ουρανοί, όπου ο Χριστός έχει ετοιμάσει για μας πολλές μονές, να ζούμε μαζί Του, να τον δοξάζουμε απαύστως και να χαιρώμεθα τον Παράδεισο».
Την κυριώνυμο ημέρα ο Σεβ. ήταν συμπαραστατούμενος από τον αρχιμ. π. Νεκτάριο Βλαχόπουλο, τον πρωτοπρ. π. Ιωάννη Κουρεντζή και το διάκονο π. Χριστούδολο Κρουστάλη, ενώ παρέστησαν ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Δυτ. Μάνης κ. Κισκήρας με μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου.
Ο Σεβ. Ποιμενάρχης μας στο κήρυγμά του ανέλυσε το Απολυτίκιον της ημέρας και είπε: «Η Ανάληψη του Χριστού είναι επακόλουθο της Αναστάσεως Του. Έπρεπε να ανέλθει ζών στους ουρανούς και να καθίσει εκ δεξιών του Πατρός. Ύψωσε τα χέρια του σε σχήμα ευλογίας και τους ευλόγησε, όχι γιατί χωριζόταν δυσαρεστημένος αλλά εν αγάπη. Ευλόγησε όλους τους Αποστόλους, οι οποίοι εκπροσωπούσαν όλες τις φυλές, δηλαδή ευλόγησε όλη την ανθρωπότητα. Η ευλογία αυτή ανήκει και σε μας, σ’ όλους τους πιστούς. Εκείνος ανέβαινε στον ουρανό και εξακολουθούσε να ευλογεί τους μαθητές, έως ότου δεν μπορούσαν πλέον να τον δούν. Οι μαθητές χαιρόντουσαν και παρ’όλο που ο Χριστός έφευγε θριαμβευτικά στον ουρανό χαιρόντουσαν για την ιερή ευλογία της ελεύσεως του Παναγίου Πνεύματος. Και ήλθε το Άγιο Πνεύμα την ημέρα της Πεντηκοστής. Μακάρι όλοι νάχουμε την ευλογία του Αναληφθέντος Χριστού».
