«Αγία Σοφία – Η Εκκλησία των Εκκλησιών – Ο ομφαλός της Γης!!!…»

Άρθρο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Πτολεμαΐδας κ. Εμμανουήλ

Ήταν μια φορά κι έναν καιρό μες στην Εκκλησιά την τρισυπόστατη, ήταν το χρυσό και τ’ αργυρό, τ’ ακτινοδεμένο Δισκοπότηρο!…

Με τους στίχους αυτού του ποιήματος – τραγουδιού μεγαλώσαμε ή μάλλον έτσι γαλουχήθηκαν οι ψυχές μας, οι κάποτε αθώες και παιδικές.

Και συνεχίζει το ποίημα αυτό που έγινε τραγούδι στα χείλη και στις καρδιές μας λέγοντας ότι κάποιος το πήρε ξαφνικά διακόπτοντας τη Χερουβική Λειτουργία, τότε που μόνο ο βασιλιάς μας εκοινώνησε!…

Και ξαφνικά και πάλι σήμερα δεν πήραν το Δισκοπότηρο!… Σήμερα πήραν όλο το περιέχον!…

Σήμερα πήραν την εμβληματική αυτή Εκκλησιά. Πήραν την Εκκλησιά των Εκκλησιών, την του Θεού Σοφίας, πήραν τον της γης ομφαλό!…

Κι εμείς στεκόμαστε «ἐκτοῦ μακρόθεν» ατενίζοντες ως εις τον Ουρανόν!… και εν απορία διερωτώμεθα… Ποιος είναι αυτός που έκλεψε την ελπίδα μας… και μετακόμισε τα Άγιά μας…

«Αν δακρύσουν τα ψηφιδωτά του Χριστού, της Παναγιάς και του Βαπτιστή δεν θ’ απορήσω…», είπε η μεγάλη ιστορικός κυρία Αρβελέρ επισημαίνοντας ότι μια άλλη άλωση έγινε σήμερα… Και δίκιο μεγάλο έχει.

Δακρυσμένη όλη η οικουμενική Ρωμιοσύνη παρακολουθεί και με δάκρυα σαν του Χριστού «ὡσεί θρόμβοι αἳματος…» από κέντρου ψυχής ρέουν… δια την αμαρτίαν ταύτην. Μια αμαρτία που είναι γερά συνυφασμένη με τον τυφλό φανατισμό, ανάμικτο με μίσος θρησκευτικό για να υποδηλώνει πάντοτε ότι ο χειρότερος φανατισμός είναι αυτός που έχει ρίζες θρησκευτικές!…

Εικοστός πρώτος αιώνας και η θρησκεία στην τροχιά του επεκτατικού φανατισμού κινείται και ο θεοκρατισμός στο «μεγαλείο» του…

Κι αυτό που πονάει και θα πονέσει στο μέλλον ίσως ακόμη περισσότερο είναι η χριστιανοφοβική και ισλαμοφοβική διχασμένη ανθρωπότητα που δύσκολα θα επανεύρει τον ειρηνικό βηματισμό της.

Μια ανθρωπότητα που δεν προάγεται από αγάπης εις αγάπην, αλλά «αυξάνει» μέσα στο μίσος μ’ όλα τα παράγωγά του.

«Χάθηκε μια Εκκλησία, αλλά το πνεύμα της δεν χάθηκε, αυτό θα μείνει εις αιώνας… γιατί ανήκει στους αιώνες!…».

Αντίμετρα δικά μας απέναντι στην αυξανόμενη με γεωμετρική πρόοδο θρησκειακή βία και μίσος στο όνομα του Θεού μάλιστα, θα παραμένει η φωνή Του από το ύψος του Σταυρού: «Πάτερ ἂφεςαὐτοῖς την ἁμαρτίαν ταύτην».

Η φωνή Του ας συνέχει περισσότερο τούτες τις ώρες τις καρδιές μας ευχόμενοι και προσευχόμενοι «ἳνα μη ἡ νέμεσιςὑμᾶςκαταλάβει!!!…». Και η νέμεσις κάποτε αργεί, αλλά πάντοτε λειτουργεί…

Διαβάστε ακόμα