Την Τετάρτη 8 Ιουλίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στο πανηγυρίζον Ιερό Παρεκκλήσιο του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Προκοπίου, το οποίο ανήκει στην ενορία Υπαπαντής Βεροίας.

Ο Σεβασμιώτατος στο κήρυγμα του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ἀγρευθείς οὐρανόθεν πρός τήν εὐ­σέβειαν, κατηκολούθησας χαί­ρων ὥσπερ ὁΠαῦλος Χριστῷ, τῶν μαρτύρων καλλονή, μάρτυς Προ­κό­πιε».

Στή χορεία τῶν μαρτύρων πού τι­μᾶκαί πανηγυρίζει ἡἘκκλησία μας αὐτές τίς ἡμέρες ξεχωριστή θέ­ση κατέχει ὁἑορταζόμενος σή­με­ρα ἅγιος μεγα­λο­μάρτυς Προ­κό­πιος, τόν ὁποῖο τιμοῦμε στόν ἱστο­ρικό αὐτό ναό τῆς πόλεώς μας. 

Καί τή θέση αὐτή τήν κα­τέ­χει ὄχι μόνο γιά τά πολυ­ώδυνα βάσανα καί μαρτύρια πού ὑπέστη χάριν τῆς εἰς Χριστόν πίστεως καί ἀγά­πης καί ὁμολογίας, ἀλλά καί γιά τόν θαυμαστό τρόπο τῆς κλή­σεώς τουἀπό τήν Χριστό καί τῆς μετα­στροφῆς του ἀπό τήν εἰδω­λολα-τρεία του στήν πίστη στόν Χρι­στό.

Ἦταν μία κλήση οὐράνια σάν αὐ­τή πού δέχθηκε ὁἀπόστολος Παῦ­λος στόν δρόμο πρός τή Δα­μα­σκό. Ἦταν μία κλήση τήν ὁποία ἀπηύ­θυνε μέ τρόπο μοναδικό ὁἴδιος ὁΧριστός πρός ἕνα νεαρό εἰ­δω­λο­λά­­τρη μέ ἀριστοκρατική κατα­γω­γή, μέ πολλά χαρίσματα καί σπου­δαία θέση στή ρω­μαϊ­κή διοίκηση. Ἦταν μία κλήση, στήν ὁποία ἐπέ­μενε, θά μπο­ρού­σαμε νά ποῦμε σύμ­φωνα μέ τά ἀν­θρώπινα κρι­τή­ρια, ὁΧριστός, γιατί προφανῶς γνώριζε τήν ψυχή, γνώ­ριζε τήν ἀληθινή διάθεση τοῦνεαροῦἀξι­ω­­ματούχου, ἔστω καί ἄν ἐκεῖ­νος, ὅπως ἄλλοτε ὁΣαῦ­λος, ἦταν ἕτοι­μος νά ἀρχίσει ἕνα φο­βερό διωγμό ἐναντίον τῶν χρι­στιανῶν.

Καί ὅπως ἦταν φυσικό, ἡἐπιλογή τοῦΧριστοῦστό πρόσωπο τοῦδιώ­­­­­κτου του, δέν διαψεύσθηκε, για­τί τό ἔλεός του τόν κατεδίωξε καί τόν ἔκανε νά μετατραπεῖἀπό διώκτης σέ κήρυκα καί ὁμολογητή του, νά μετατραπεῖσέ μάρτυρα τῆς πίστεώς του, πού ὄχι μόνο ὑπέ­μει­νε μέ γενναιότητα τά πολ­λά καί φοβερά βασανιστήρια, ἀλλά καί εἵλκυσε μέ τήν πίστη καί τήν καρ­τερία του πολλούς εἰδωλολά­τρες στόν Χριστό, καί ἀκόμη καί αὐτή τήν εἰδωλολάτρισσα μητέρα του, ἡὁποία τόν εἶχε καταγγείλει στόν αὐτοκράτορα ὡς χριστιανό, καί νά κερδίσει στό τέλος τόν στέφανο τοῦμαρτυ­ρίου ἀπό τόν Θεό, ὥστε νά δοξάζεται αἰωνίως στή βασι­λεία του.

Ἡθαυμαστή κλήση πού ἀπηύ­θυ­νε ὁΧριστός στόν ἅγιο μεγαλο­μάρ­τυ­ρα Προκόπιο δέν εἶ­ναι μονα­δική. ὉΧριστός καλεῖτόν κάθε ἄνθρωπο προσωπικά κο­ν­τά του, διότι «πάντας ἀνθρώ­πους θέλει σωθῆναι καί εἰς ἐπί­γνωσιν ἀλη­θεί­ας ἐλθεῖν». ὉΧριστός ἀπευ­­­θύνει στόν κάθε ἕνα ἀπό ἐμᾶς μιά προσωπική κλήση, ἀνάλογα μέ τήν προσωπικότητα καί τίς ἰδιαι­τερότητές του, καί περιμένει νά τήν ἀποδεχθοῦμε καί νά τήν ἀξιο­ποιήσουμε,ὥστε νά τόν πλησιά­σουμε, ὥστε νά ἀλλάξουμε τή ζωή μας καί τούς στόχους της καί νά τόν ἀκολουθήσουμε στή σωτηρία. 

ὉΧριστός καλεῖτόν κα­θένα μας προσωπικά μέ τόν τρόπο πού Ἐ­κεῖ­­νος κρίνει κατάλληλο καί στή στιγμή πού Ἐκεῖνος θεωρεῖκα­τάλ­ληλη. Καί συχνά δέ περιορί­ζε­ται σέ μία καί μόνη κλήση, ἀλλά μᾶς δίνει καί ἐπιπλέον εὐκαιρίες, κα­λῶντας μας μέ διαφορετικούς τρό­πους καί περιμένοντάς μας νά ἀν­ταποκριθοῦμε στήν κλήση του. Καί τό κάνει, γιατί ὁΧριστός θέλει πραγματικά καί ἀ­λη­θινά νά τόν πλησιάσουμε. Καί δέν τό κάνει γιά τόν ἑαυτό του. Δέν τό κάνει γιατί ἔχει ἀνάγκη ἀπό πιστούς ἤὀπα­δούς. Τό κάνει, γιατί θέλει νά μᾶς χαρίσει τή σω­τηρία. Τό κάνει, για­τί γνωρίζει ὅτι ὅ,τι καί ἄν κάνου­με, ὅπου καί ἐάν φθάσουμε, ποτέ δέν θά εἴμαστε ἱκα­νοποιημένοι καί εὐτυχισμένοι ἄν μείνουμε μα­κριά του· ποτέ δέν θά εἴμαστε ἀσφαλεῖς καί γαλήνιοι ζῶντας μα­κριά του.

Τό ζήτημα εἶναι ὅμως νά κατα­νοή­­σουμε τήν κλήση τοῦΧριστοῦ. Καί ἡκλήση αὐτή, ὅπως εἴπαμε, ἀπευθύνεται μέ διαφορετικούς τρό­­πους. Μπορεῖνά ἀπευθύνεται μέσω ἄλλων ἀνθρώπων· μπορεῖνά ἀπευθύνεται μέσω τῆς φωνῆς τῆς συνειδήσεώς μας· μπορεῖνά εἶναι μέσα ἀπό θαύματα πού ζοῦμε στή ζωή μας· μπορεῖνά εἶναι μέσα ἀπό τίς δυσκολίες τῆς καθημερι­νό­τητός μας, μέσα ἀπό τούς πό­νους καί τίς δοκιμασίες πού ἀντι­μετωπίζουμε, μέσα ἀπό ἀποτυχίες πού ζοῦμε· μπορεῖνά εἶν­αι μέσω πειρασμῶν καί ἀσθε­νει­ῶν πού μᾶς κάνουν νά στρα­φοῦ­με κοντά στόν Χριστό. 

Εἶναι πολλοί οἱτρόποι πού χρη­σι­­μοποιεῖὁΧριστός γιά νά μᾶς κα­λέσει κοντά του· γι᾽αὐτό καί θά πρέ­πει νά βρισκόμαστε σέ ἐγρή­γορ­­­ση γιά νά κατανοήσουμε τήν κλήση πού μᾶς ἀπευθύνει. Καί ἀκό­μη θά πρέπει νά εἴμαστε ἕτοιμοι νά τή δεχθοῦμε καί νά ἀντα­πο­κρι­θοῦμε σ᾽αὐτή· θά πρέπει νά εἴμα­στε ἕτοιμοι νά τή δεχθοῦμε καί νά μήν ἀπορρίψουμε τήν ἀγάπη τοῦΧριστοῦ, γιά νά μήν ἀπορρίψουμε μαζί της καί τή σωτηρία μας. 

Καί ἄς μήν ξεχνοῦμε, νά ἀντιμε­τω­πί­ζουμε ὅ,τι ἐπιτρέπει ὁΘεός νά συμβεῖστή ζωή μας ὡς μία εὐκαι­ρία νά τόν πλησιάσουμε, ὥστε καί δι᾽αὐ­τῆς νά ἐπιτύχουμε καί ἐμεῖς αὐτό πού ἐπέτυχε ὁἑορταζόμενος ἅγιος μεγαλομάρτυς Προκόπιος, δηλαδή τή σωτηρία μας, τήν ὁποία εὔχο­μαι νά μᾶς χαρίσει ὁΘεός διά τῶν πρεσβειῶν του.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ