Την Κυριακή 9 Αυγούστου, εορτή του Αγίου Νικολάου του Κοκοβίτη, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο στον ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου στο Πολυδένδρι Ημαθίας, γενέτειρα του Αγίου Νικολάου.

Όπως κάθε χρόνο ο Σεβασμιώτατος μετέφερε και έθεσε σε  προσκύνηση των πιστών τεμάχιο ιερών λειψάνων του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού καθώς και έναν μεταλλικό σταυρό του Αγίου Κοσμά που είχε τοποθετήσει ο Άγιος στο δένδρο έξω από τον ιερό Ναό για να λυτρώσει τους κατοίκους από λοιμώδη ασθένεια.

Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος τόνισε:

 «Κύριε, εἰ σύ εἶ, κέλευσόν με πρός σε ἐλθεῖν ἐπί τά ὕδατα».

Ἕνα γνωστό περιστατικό τῆς ἐπι­γείου ζωῆς τοῦ Χριστοῦ ἀκούσαμε στό σημερινό εὐαγγε­λικό ἀνάγνω­σμα, στή συνέχεια τοῦ θαύματος τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν πέντε ἄρτων καί τῶν δύο ἰχθύων πού ἀκούσαμε τήν πε­ρα­σμένη Κυ­ρια­κή.

Καί ἄν τό θαῦμα τῆς περασμένης Κυριακῆς ἦταν ἕνα μάθημα πί­στεως τόσο γιά τούς μαθητές τοῦ Χριστοῦ ὅσο καί γιά τό πλῆθος τῶν ἀνθρώπων πού ἄκουε τή δι­δα­σκαλία του, τό σημερινό θαῦμα εἶναι ἕνα, θά λέγαμε, ἰδιαί­τερο μάθημα πίστεως ὄχι μόνο γιά τόν ἀπόστολο Πέτρο ἀλλά καί γιά ὅλους ἐμᾶς πού λέμε ὅτι πιστεύ­ουμε στόν Χριστό καί ὅτι θέλουμε νά τόν ἀκολουθοῦμε.

Τό θαῦμα αὐτό εἶναι ἡ σωτηρία τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ οἱ ὁ­ποῖοι εὑρισκόμενοι μέσα στό πλοι­άριο δοκιμάζονται ἀπό τά κύματα. Καί ἐνῶ κινδύνευαν, ἐμφανίσθηκε ὁ Χριστός πού εἶχε μείνει στή στε­ριά γιά νά προσευχηθεῖ. Ἐμφανί­σθηκε νά περιπατᾶ ἐπάνω στά κύ­ματα πλησιάζοντας τούς μαθη­τές. Ἐκεῖνοι τρόμαξαν, γιατί νόμισαν ὅτι ἦταν φά­ντασμα, ἀλλά ὁ Χρι­στός τούς κα­θησύχασε λέγοντας ὅτι εἶναι Ἐκεῖνος καί δέν χρειά­ζε­ται νά φοβοῦνται. 

Καί τότε ὁ Πέτρος τόλμησε νά κά­νει μία δοκιμή. Τόλμησε νά ἐξε­τάσει τόν Χρι­στό, ἄν εἶναι πράγ­ματι ἐκεῖνος. Καί τοῦ εἶπε: Ἄν εἶσαι ἐσύ, Κύριε, κά­λεσέ με νά ἔρθω κοντά σου, περ­πατώντας ἐπάνω στά ὕδατα.

«Κύριε, εἰ σύ εἶ, κέλευσόν με πρός σε ἐλθεῖν ἐπί τά ὕδατα».

Ὁ Πέτρος δοκιμάζει τόν Χριστό ζητώντας του νά περιπατήσει καί ἐκεῖνος στά ὕδατα, χωρίς ὅμως νά μετρήσει τήν πίστη του, ἡ ὁποία εἶναι ἀπαραίτητη γιά τό θαῦμα. Καί ἔτσι κάνει μέ ἕναν διαφορε­τι­κό τρόπο αὐτό πού θά κάνει καί ὁ ἀπόστολος Θωμᾶς, ὅταν οἱ μαθη­τές θά τοῦ ποῦν ὅτι εἶδαν τόν Κύ­ριο Ἀναστημένο. 

Ὁ Πέτρος ὅμως τόν βλέπει, τόν ἀκούει καί ἀμφιβάλλει. Ζητᾶ τήν ἀπόδειξη τῆς θεότητος, χωρίς νά ἔχει τήν προϋπόθεση πού ἀπαιτεῖ­ται, τήν πίστη. Καί ὁ Χρι­στός τόν κα­λεῖ νά περπατήσει ἐπάνω στά κύ­ματα γιά νά πεισθεῖ καί νά μήν ἀμφιβάλλει. 

Ὁ Πέτρος βαδίζει, ἀλλά βυθίζε­ται, ὄχι γιατί ὁ Χριστός δέν μπορεῖ νά κάνει τό θαῦμα, ἀλλά γιατί ἡ πίστη τοῦ μαθητοῦ του δέν μπορεῖ νά τό ἀντέξει, ὅπως ἐπιβεβαιώνει στή συνέχεια ἡ ἐρώτηση τοῦ Κυ­ρίου: «ὀλιγόπιστε, εἰς τί ἐδίστα­σας;»

Ὁ Χριστός δέν ἐπιτιμᾶ τόν μαθη­τή του, ἀλλά τόν ἐλέγχει μέ ἀγά­πη, δίδοντας καί σέ ὅλους μᾶς ἕνα μάθημα πίστεως, σέ ὅλους ἐμᾶς πού σάν τόν ἀπόστολο Πέτρο ἐπι­χειροῦμε νά δοκιμάσουμε τή δύ­να­μη τοῦ Χριστοῦ καί τοῦ ζητοῦμε θαύματα καί ἐπιμένουμε, ἐνῶ δέν διαθέτουμε τήν ἀπαιτούμενη πί­στη. 

Εἴκοσι αἰῶνες τώρα ἡ ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας μας καί ἡ ζωή τῶν ἁγίων μας ἀποτελοῦν ἀδιάψευστα τεκμήρια ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ὡς Θεός παντοδύναμος καί μπορεῖ νά κάνει τά πάντα. Δέν θαυματουργεῖ ὅμως γιά νά ἀποδείξει τή δύναμη ἤ τή Θεότητά του. Θαυματουργεῖ, ὅταν Ἐκεῖνος νομίζει ὅτι εἶναι ἀνά­γκη καί ὅταν ὁ ἄνθρωπος τοῦ ζητᾶ τό θαῦμα ἔχοντας ἀκράδαντη πίστη στή δύναμη καί τή Θεότητά του καί ὄχι ἀναζητώντας ἀποδεί­ξεις γι᾽ αὐτήν.

Γι᾽ αὐτό καί ἀντί νά δοκιμάζουμε τή δύναμη τοῦ Χριστοῦ, ζητώντας του θαύματα, γιά νά δεχθοῦμε καί ἐμεῖς στή συνέχεια, σάν τόν ἀπό­στολο Πέ­τρο, τόν ἔλεγχο τῆς ὀλι­γο­πιστίας ἤ καί τῆς ἀπιστίας μας ἀκόμη, ἄς τοῦ ζητοῦμε νά μᾶς προσθέσει τήν πίστη, τήν ὁποία ὅλοι ἔχουμε ἀνάγκη καί ἡ ὁποία ὄχι μόνο εἶναι εὐάρεστη στόν Θεό, ἀλλά ἀποτελεῖ καί τήν ἀπαραίτητη προϋπόθεση γιά νά κάνει καί γιά μᾶς ὁ Χριστός τό θαῦμα πού τοῦ ζητοῦμε.

Αὐτή τήν ἰσχυρή πίστη, πού δέν εἶχε ἀνάγκη ἀπό θαύματα γιά νά ἐνισχυθεῖ, διέθετε καί ὁ τιμώμενος σήμερα συντοπίτης σας ἅγιος νεο­μάρ­τυς Νικόλαος ὁ Κοκοβίτης.

Ὅταν ὁ πασᾶς τόν ρώτησε στό Κιό­σκι τῆς Ναούσης ποιός εἶναι καί τί πιστεύει, ἐκεῖνος δέν ζήτησε ἀπό τόν Χριστό νά κάνει ἕνα θαῦ­μα γιά νά δείξει τήν ἀλήθεια τῆς πίστεώς του ἤ γιά νά τόν σώσει, ἀλλά προχώρησε μέ ἀκράδαντη πί­στη καί ὁμολόγησε ὅτι χριστια­νός εἶναι καί χριστιανός θά πεθά­νει. Καί ἡ ἀκράδαντη πίστη του ἦταν ἡ προϋπόθεση τοῦ θαύματος τοῦ Χριστοῦ πού ἀκολούθησε, νά βλέπουν οἱ ἀλλόθρησκοι τόν νεα­ρό μάρτυρα ἀποκεφαλισμένο νά περπατᾶ κρατώ­ντας στά χέρια του τήν ἀποτετμη­μένη κεφαλή του καί πηδώντας μάλιστα ἕνα ρυάκι νά κατευθύνεται πρός τό ἀντίσκηνο τοῦ πασᾶ. Καί ὁ πασᾶς, πού ἦταν παλαιός χριστιανός ἀπό τή Γεωργία, κατάλαβε τί συνέβη καί ἀνεφώνησε «θαῦμα».

Αὐτή τήν πίστη εἶχαν καί οἱ πα­τέ­ρες σας πού ζήτησαν ἀπό τόν ἅγιο Κοσμᾶ τόν Αἰτωλό νά εὐλο­γήσει τόν τόπο σας, προκειμένου νά ἀπαλλαγεῖ ἀπό τή λοιμώδη ἀσθένεια πού ταλαιπωροῦσε καί ἀφάνιζε τούς κατοίκους τῆς περιο­χῆς.

Αὐτή τήν πίστη ἄς παρακαλοῦμε τόν Χριστό νά χαρίζει καί σέ μᾶς, ὥστε νά μᾶς βοηθήσει νά ἀπαλλα­γοῦμε ἀπό αὐτόν τόν μεγάλο πειρα­σμό τοῦ κορωνοϊοῦ πού μᾶς ἀπει­λεῖ δυστυχῶς καί πάλι, ἀκολου­θώντας τίς ὁδηγίες τῶν ὑπευθύ­νων, ὅπως κάναμε καί πρίν ἀπό με­ρικούς μῆνες, καί ὄχι ἐπιχει­ρώντας νά δοκιμάσουμε τή δύνα­μη τοῦ Χριστοῦ, ὅπως ὁ ἀπόστο­λος Πέτρος, ἀλλά ἐπαναλαμβά­νο­ντας μέ ταπείνωση τήν παράκλη­σή του πρός τόν εὔσπλαγχνο καί φιλάνθρωπο Κύριο νά μᾶς σώσει, διά πρεσβειῶν καί τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς Μητέρας του, τήν ὁποία τιμοῦμε ἰδιαιτέρως αὐτές τίς ἡμέρες τοῦ Δεκαπενταυγούστου, καί τοῦ ἑορ­τα­ζομένου ἁγίου νεομάρτυρος Νικο­λάου τοῦ Κοκοβίτου, ἀλλά καί μέ τή χάρη τοῦ τιμίου Σταυροῦ, τόν ὁποῖο ἐφύτευσε ὁ ἅγιος Κοσμᾶς σ᾽αὐτό τό δένδρο καί εἴχαμε τήν εὐλογία νά τόν ἔχουμε σήμερα ἐν μέσῳ ἡμῶν. 

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ