“Περί πατριωτισμού”

Του Πανοσιολ. Αρχιμ. Τιμοθέου Γεωργίου, Εφημερίου Ι. Ν. Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Χαροκόπου Καλλιθέας στο Arxon.gr

Αν θέταμε το ερώτημα στην Ελλάδα του 21ου αιώνα ποιος λογίζεται «πατριώτης» η απάντηση που θα λαμβάναμε θα ανταποκρινόταν στην όντως Ελληνική αυτοσυνειδησία; Μήπως οι θορυβοποιοί που συχνά βρίσκονται και όπισθεν του πληκτρολογίου θολώνουν το τοπίο, μήπως οι επισπεύδοντες πιστολέρος, ήκάποιοι όψιμοι επιτελικοί αναλυτές και γεωστρατηγιστές,που ανεβάζουν στο προφίλ τους φωτογραφίες με Ελληνικές σημαίες, φιλοδοξούν να υποκαταστήσουν τους πεπαιδευμένους επαγγελματίες των Ενόπλων Δυνάμεων και τους ειδικούς αναλυτές και διπλωμάτες μας;

Πανέτοιμοι να ξιφουλκήσουν με μένος για να υπερασπιστούν την υπέρτατη αλήθεια τους, λούζοντας με το πιο πλούσιο υβρεολόγιο οποιονδήποτε δεν δείχνει να συμμερίζεται την αμετροέπεια του θυμικού τους και η προσέγγισή τους δεν βοηθά στο εκάστοτε εθνικό ζήτημα.

Διαχωρίζουν σε «προδότες» και πιο γνήσιους πατριώτες, θέτουν διλήμματα ομολογίας έτοιμοι να στήσουν κρεμάλες για όσους «ξεπουλάνε» διαχρονικά τους μεγαλοϊδεατισμούς και τα αδιαμφισβήτητα «δίκαια» του έθνους. Οι «πατριώτες» αυτού του μεγέθους αρέσκονται να βλέπουν τη χώρα περικυκλωμένη πανταχόθεν από εχθρούς, που νυχθημερόν απεργάζονται δόλια σχέδια,καταγγέλλουν παγκόσμιες συνωμοσίες κατά της Πατρίδας, που εξυφαίνονται από σκοτεινά παράκεντρα εξουσίας, με στόχο την αποδόμηση της «αναλλοίωτης» στο διάβα των αιώνων Ελληνικότητας, όπως την αντιλαμβάνεται και την ορίζουν οι ίδιοι. Προφήτες που προλέγουν κακά, προβλέπουν με ακρίβεια το τέλος του Ελληνισμού.

Γινόμαστε μάρτυρες ενός εκφυλισμού της έννοιας του πατριωτισμού και δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως στην Ελλάδα του σήμερα, όταν μιλούμε για «πατριωτικό ακροατήριο», συνήθως αναφερόμαστε σε όσους εμφορούνται από κάποια χαρακτηριστικά με αρνητικό πρόσημο όπως αμετροέπεια, ημιμάθεια,τα οποία διαχρονικά δεν υπήρξαν οικεία προς τις αξίες που δημιούργησε το Ελληνικό γένος στις διάφορες ιστορικές του φάσεις· είναι κάπως οξύμωρο, να θεμελιώνουμε την Ελληνικότητά του «πατριωτισμού» μας στην μισαλλοδοξία και στην αλαζονεία,που απευθύνεται μονάχα στο θυμικό και τείνει να εκτοπίσει τον όντως πατριωτισμό που έχει ήθος, ευαισθησία, μέτρο, ορθό λόγο και αγάπη για την Πατρίδα που είναι συνάμα κι αγάπη για τον Άνθρωπο δίχως να εμφιλοχωρεί μέσα σε αυτόν κάποια ψεύτικη αίσθηση υπεροχής και φανατισμού.Απ’ την άλλη, όσοι δεν φωνασκούν ούτε κουνάνε διαρκώς το δάχτυλο και έχουν μια πιο μετρημένη προσέγγιση των εθνικών ζητημάτων, θεωρούνται ότι με δυσκολία ανήκουν στο επονομαζόμενο «πατριωτικό ακροατήριο»· ενίοτε, μάλιστα, κατηγορούνται και για εθνομηδενισμό. Αναρωτιέμαι επιπλέον αν η κοινωνική ευθύνη μπορεί να είναι κάτι ξέχωρο από την έννοια του πατριωτισμού; Δηλαδή πως γίνεται να κάνουμε μεγάλο θέμα αν βάλουμε ή όχι μάσκα για τον κορωνοϊό,να γκρινιάζουμε που θα κλείνουν τα μπαρ μετά τις 12 το βράδυ αλλά παράλληλα να είμαστε έτοιμοι να βυθίσουμε ολόκληρο τον τουρκικό στόλο;Μήπως δεν ανήκει στα πατριωτικά μας καθήκοντα να μην φοροδιαφεύγουμε, να δουλεύουμε με ευθύνη και να θέλουμε ο καθένας με τις μικρές του δυνάμεις να κάνουμε την πατρίδα μας καλύτερη;Μήπως ο πατριωτισμός βρίσκεται στους ανθρώπους της διπλανής πόρτας που αγωνίζονται αφανώς για τον συνάνθρωπό τους. Στους γιατρούς που ξεκουράζονται δίπλα στους ασθενείς, στους δασκάλους των ακριτικών νησιών με τους 3 η 4 μαθητές που όμως γι΄αυτούς είναι όλος ο κόσμος. Στους πυροσβέστες του κατακαλόκαιρου.Στις γιαγιάδες της Λέσβου που περιέθαλψαν με αγάπη τόσους πρόσφυγες, στους ψαράδες των νησιών που βοήθησαν μετανάστες που κινδύνευαν, σε όσους με αυταπάρνηση βοηθούν τους πιο αδύναμους συνανθρώπους και σώζουν την τιμή και την αξιοπρέπεια της χώρας. Την αγάπη για την πατρίδα  δεν θα τη βρούμε στις άναρθρες σπασμωδικές κραυγές, και στα «μολών λαβέ» στα social media αλλά στον καθημερινό αγώνα για ένα καλύτερο αύριο, στην πεποίθηση πώς στο τέλος θα αναδυθεί η ελπίδα και η βαρβαρότητα δεν θα έχει τον τελευταίο λόγο.

Αν και η σοβαρότητα των ελληνοτουρκικών σχέσεων, η υπευθυνότητα των επαγγελματιών της Άμυνας και η ακεραιότητα των ενόπλων δυνάμεων, δεν  μπορεί να αποτελούν πεδία εθνικής υστερίας προς άγραν τηλεθεατών, δεν μπορεί να αποτελούν επικοινωνιακό show προβάλλοντας το διχασμό, στην υπηρεσία μάλιστα μιας επιπόλαιας συνθηματολογίας με όπλο την εργαλειοποίηση του πατριωτισμού, οι«αιμοδιψείς» του καναπέ να είμαστε σίγουροι πως ότι αντιπαθούν, τελικά οι ίδιοι το διακινούν. Όταν κραδαίνουν ένα πατριωτισμό γραφικό αναπαράγουν την Τουρκική προπαγάνδα που μας θέλει κομπάρσους σε ένα τηλεοπτικό σενάριο δικής τους έμπνευσης. Με την ακραία  υπεραντίδρασή τους όχι μόνο δεν προσφέρουν υπηρεσία στην πατρίδα, αλλά στηρίζουν τελικά τις παράνομες αμφισβητήσεις της Άγκυρας.Ας μας πουν οι πολεμικώς αλαλάζοντες γιατί την αναμονή της Αθήνας την ερμηνεύουν ως παθητική στάση, για ποιο λόγο η δυναμική εφαρμογή του διεθνούς δικαίου, πιστεύουν ότι παραπέμπει σε υποχωρητικότητα;Θεωρούν άραγε τόσο δεδομένο ότι δε θα χάσουμε το δίκιο μας, αν δεν τηρηθούν οι ισορροπίες, διότι θέλουμε την διεθνή κοινότητα δίπλα μας και όχι απέναντι. Η εφαρμογή του νόμου της ειρήνης ποτέ δεν ήταν και ποτέ δεν θα είναι μια εύκολη και απλή υπόθεση. Η άμυνα θέλει ωριμότητα και συστηματική οικοδόμηση συμμαχιών, αντοχή στις προκλήσεις και ετοιμότητα.

Ο γνήσιος πατριωτισμός είναι μεν φιλειρηνικός αλλά δεν έχει αφέλεια. Έχει πίστη αλλά όχι τυφλή, είναι δυνατός, για να διασφαλίζει την ειρήνη, απέναντι σε μια Τουρκία που δυστυχώς μόνο κομπάζει, σταθερά απειλεί, προκλητικά δείχνει μπόϊ, για να πετύχει τις διεκδικήσεις της, επενδύει στα φιλειρηνικά μας αισθήματα για να αποπροσανατολίσει από την δική της εσωτερική αταξία, ζει το χάος ενός βαρβαρικού έθνους που καταρρέει, ως εσωτερικά αδύναμη φτιάχνει ένα είδωλο δύναμης που θα καταρρεύσει.

Δ Ε Ν θα περάσουν, φυσικά!!! Ας μου επιτραπεί να πιστεύω ότι σταθερά ακλόνητα και γενναία όταν και αν χρειαστεί,δεν νομίζω ότι θα ακολουθηθεί κάποια πολιτική κατευνασμού. Όποτε όντως χρειαστεί ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ η βαρβαρότητα τους, και θα αισθανθούν πολύ καλά τη «σιδηρά αντίσταση», θα βιώσουν αποφασιστικά τη «σιδηρά προστασία»και στις επιβουλές τους η Παναγία θα εμπνεύσει τον φιλόχριστο Στρατό μας ως Φοβερά Προστασία, η Υπέρμαχος Στρατηγός, η Ελευθερώτρια που συμπάσχει σε όλες τις κρίσιμες στιγμές με το Γένος, η προστάτης που συνεργεί όχι υπέρ της αυτοκαύχησής μας αλλά υπέρ των Ιερών του Γένους, όχι υπέρ κάποιων εθνικιστικών υπερβολών αλλά υπέρ της αυτοσυνειδησίας μας.Και τότε δεν θα υπερασπιζόμαστε μνημεία αλλά το Ναό που λειτουργούμε,την ακτή που φτιάχναμε κάστρα από μωρά, δεν θα πολεμήσουμε για κάποια χωρικά ύδατα ή για μία ΑΟΖ, αλλά για το απέραντο γαλάζιο της δικιάς μας πατρίδας, για το φως που έγραψαν οι ποιητές μας, για το σπίτι, το δρόμο που παίζαμε παιδιά, τον τάφο που κοιμόνταν η μητέρα μας. Για τη σοφία που έχει παρελθόν και για την Παράδοση που έχει καταγωγή.

Τα μηνύματα του Ενδόξου Ελληνικού Στρατού μας, μας λένε ότι πρέπει να γνωρίζουμε πως το Πολεμικό μας Ναυτικό πλέει μεθ’ ορμής ακαθέκτουμε μια δύναμη που δεν έχει ανάγκη να φωνασκεί.Όπως διαβάζουμε σε ένα μήνυμα από Στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού: «Συνεχίστε την καθημερινότητα σας, σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα!Αυτό, δίνει σε μας, την απαραίτητη ενέργεια και δύναμη, ώστε να κάνουμε τη “δουλειά” μας!Προσπαθήστε να μας θυμάστε, όχι μόνο σε περίοδο κρίσης, μα στην δική μας καθημερινότητα!Να μην αποζητάτε την σύγκρουση …..Να είστε ήσυχοι ότι το Πολεμικό μας Ναυτικό πλέει με χαμόγελο, πίστη, δίχως κανένα δισταγμό και δεύτερη σκέψη….».

Ας μην πέφτουμε σε παγίδες παραπληροφόρησης, έλλειψης μέτρου και ψυχραιμίας τώρα μας χρειάζονται μόνο η ήρεμη σκέψη καιη ομοψυχία.

Προπαντός χρειάζεται σεβασμός στα πληρώματα των πολεμικών μας, σεβασμός τους πιλότους μας,στους ακρίτες μας. Η Κυβέρνηση, όπως και κάθε κυβέρνηση, έχει σημεία πολιτικής που μπορεί να γίνει δημιουργική αντιπολίτευση και μπορούμε να επιλέξουμε για αυτό την Οικονομία, την Παιδεία, την Υγεία, τόσα θέματα που είναι ανοιχτά. Η Άμυνα και η Εξωτερική Πολιτική δεν είναι το σημείο που ασκείται πολιτική, ειδικά σε περίοδο που βιώνουμε μια κρίση στα εξωτερικά μας σύνορα και ενώ οι Ένοπλες Δυνάμεις μας είναι σε κινητοποίηση.

Συνεχίζει το μήνυμα και αναφέρει: «To Πολεμικό Ναυτικό είναι σε απίστευτη ετοιμότητα, τα στελέχη του έχουν καταφέρει το απίστευτο, πλοία, υποβρύχια και ιπτάμενα μέσα, είναι σε διαθεσιμότητες που αγγίζουν το 100%, ποσοστό απίστευτο για Πολεμικό Ναυτικό στον πλανήτη. Ας μας βρουν οι “καλοθελητές” κάποιο Πολεμικό Ναυτικό που αυτή τη στιγμή έχει τέτοιο ποσοστό μέσων στη Θάλασσα, σε επιχειρήσεις. Για την Πολεμική Αεροπορία και τον Στρατό Ξηράς, το τι συμβαίνει, δεν γράφεται. Πιστέψτε μας όμως, αν χρειαστεί, θα “φάει η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι».Οτιδήποτε περισσότερο γράψουμε θα είναι προβληματικό για την προσπάθεια που κάνουν αυτή τη στιγμή οι Ένοπλες Δυνάμεις.

Το ΠΝ κάνει αυτό που πρέπει. Διακόπτει τις έρευνες, διακόπτει πορείες, δεν στέλνει απλά «μηνύματα». Κάνει και άλλα, που δεν χρειάζονται να τα πούμε εδώ, βλέπει και διαχειρίζεται καταστάσεις που οι πολλοί αγνοούν. Είναι μια κανονική πολεμική επιχείρηση, που την κερδίζουμε. Κάποιοι θέλουν αίμα, θέλουν Exocet να σκίζουν τον αέρα, SUT να τινάζουν στον αέρα τουρκικές ΜΕΚΟ, θέλουν SCALP να διαλύουν Shelters κοκ. Αν χρειαστεί θα γίνουν όλα αυτά, αλλά ακόμη δεν χρειάζεται. Γιατί απλά, οι Τούρκοι δεν μας έχουν απειλήσει, ούτε έχουμε δώσει κομμάτι της κυριαρχίας μας. Έχουν μπει σε ένα κομμάτι θάλασσας, που για τον πλανήτη όλο είναι διαφιλονικούμενο, δεν έχει κριθεί. Η περίφημη ελληνική ΑΟΖ είναι ένας χάρτης που κυκλοφορεί μόνο στα ελληνικά sites. Είναι εκεί oι Τούρκοι, με την ίδια νομιμοποίηση που είμαστε κι εμείς. Εμείς ξέρουμε ότι είναι δικό μας, το θέμα όμως είναι πως και αυτοί θεωρούν το ίδιο.

Είναι προσβλητικό για τις Ένοπλες Δυνάμεις να λέμε πως οι Τούρκοι «κάνουν ότι θέλουν». Είναι προσβλητικό για τα πληρώματα των φρεγατών, που αυτή τη στιγμή είναι δίπλα στο Ορούκ. Είναι προσβλητικό, για τα πληρώματα των υποβρυχίων. Είναι προσβλητικό για όλα τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων. Τα συμφέροντα της χώρας δεν προασπίζονται μόνο με τη βύθιση κάποιων πλοίων, σε μια περιοχή που μόνο εμείς λέμε ότι είναι δική μας, και ακόμη δεν έχει κριθεί με διμερείς διαπραγματεύσεις.

Ας αφήσουμε λοιπόν τους ένδοξους στρατιωτικούς μας και την έντιμη πολιτική μας ηγεσία με τις προνοητικές και σοφές τους αποφάσεις να κάνουν τη δουλειά τους με σοβαρότητα. Για την υπέρτατη θυσία χάριν της πατρίδας ετοιμάζονται, σαν έτοιμοι από καιρό. Μόνο σεβασμός σε όσους δίνουν προτεραιότητα στη σχέση με την πατρίδα από οποιαδήποτε άλλη σχέση. Τους τελευταίους μήνες η Ελλάδα κερδίζει. Και θα συνεχίσει. Και αν πάμε σε πολεμική σύγκρουση θα κερδίσουμε. Είναι η πίστη μας.

Διαβάστε ακόμα