Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Μάνης κ. Χρυσόστομος Γ’ μετέβη σήμερα 23/10/20, ἑορτή τοῦ Ἁγ. Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, στόν Ἱ. Ναό τῆς Ἁγίας Τριάδος Στούπας Δυτικῆς Μάνης καί τέλεσε τήν ἀρχαιοπρεπῆ θεία Λειτουργία τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου, τοῦ Ἀποστόλου καί Ἀδελφοθέου (+63) ἀπό τήν ὁποία, πρώτη αὐτή Ἀποστολική Λειτουργία, προῆλθαν καί οἱ ἄλλες Θ. Λειτουργίες τοῦ Μ. Βασιλείου καί τοῦ Ἰ. Χρυσοστόμου. Ἡ Θ. Λειτουργία τοῦ Ἁγ. Ἰακώβου, ἐξόχως μυσταγωγική ἐτελεῖτο ἐπί αἰῶνες στά Ἱεροσόλυμα στήν Ἀλεξάνδρεια, στήν Ἀντιόχεια, στήν Κύπρο καί σέ ἄλλα μέρη καί μάλιστα μνεία αὐτῆς γίνεται καί στόν 32ο κανόνα τῆς Πενθέκτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου (691).
Ὁ Σεβ. κατά τήν τέλεση τῆς Θ. Λειτουργίας ἦταν συμπαραστατούμενος καί ὑπό τῶν ἱερέων π. Ἰωάννου Κουρεντζῆ, π. Χρήστου Μαλαντζῆ, π. Εἰρηναίου Παπαμάρκου, π. Παναγιώτου Τζανέτου, π. Παναγιώτου Λούτου, π. Γεωργίου Ζαριφόπουλου, π. Σταύρου Λουκαρέα καί τοῦ Διακόνου π. Χριστοδούλου Κρουστάλλη.
Τό κήρυγμα τοῦ Σεβ. ἦταν πρωτίστως ἐνημερωτικό γιά τήν Θ. Λειτουργία ἀναφέροντας ἱστορικά στοιχεῖα μέ κατάληξη τό πνευματικό μήνυμα πού ἐκπέμπει ἡ τέλεση τῆς Θείας Λειτουργίας αὐτῆς: «Σήμερα προσεγγίσαμε τήν ζωή τῶν πρώτων κυρίως χριστιανικῶν αἰώνων. Ἡ ἀρχαία Ἐκκλησία εἶναι κοντά μας. Τότε, πού οἱ χριστιανοί εἶχαν δύο μεγάλους πόθους. Τήν βάπτισή τους στήν ἁγία κολυμβήθρα τῆς Ἐκκλησίας καί τήν συμμετοχή τους στό κοινό Ποτήριο της ζωῆς. Πόθος βαπτίσεως καί θεία Κοινωνία, Συγκεντρωνόντουσαν “ἐπί τό αὐτό” (Πραξ. Β’, 44), προσευχόντουσαν, ἄκουγαν τήν διδασκαλία, ἔψελναν ὅλοι μαζί καί μετελάμβαναν τῶν θείων καί ἀχράντων Μυστηρίων καί ἔκαμναν ἐλεημοσύνες. Ὡραιότατα μᾶς τό λέγουν αὐτό οἱ “Πράξεις τῶν Ἀποστόλων”: “Ἦσαν δέ προσκαρτεροῦντες τῇ διδαχῇ τῶν ἀποστόλων, καί τῇ κοινωνίᾳ καί τῇ κλάσει τοῦ ἄρτου καί ταῖς προσευχαῖς” (Πράξ. Β’, 42).
Δέν ἦταν ἡ συμμετοχή τῶν πρώτων χριστιανῶν στή θεία Λειτουργία τυπική, ἀναιμική, ἐπουσιώδης, ἀλλά συνειδητή, εἰλικρινής καί μετ’ εὐλαβείας καί φόβου Θεοῦ. Ἰδιαίτερα, τό μυσταγωγικό στοιχεῖο τό ζοῦσαν πολύ ἔντονα ὅλοι οἱ πιστοί. Τήν ὥρα τῆς λατρείας ἐνῶ τό κάθε τι τό ὁποῖο περιέβαλε τήν θεία Λειτουργία ἦταν ὑλικό, ἐνῶ ζοῦσαν στή χρονικότητα συγχρόνως βίωναν κάτι τό ὑπερφυσικό, τό μυσταγωγικό, τό πνευματικό πού δονοῦσε κυριολεκτικά τίς καρδιές τους Ἡ παρουσία τοῦ ἀχρόνου καί ἀπείρου Θεοῦ μέσα στό χρόνο καί τόν τόπο, ἡ ἀνέκφραστη θεία ἀγάπη, ἡ ἐκχεομένη πρός τόν ἄνθρωπο, στά πάθη τοῦ Κυρίου, ὁ Σταυρός, ἡ Ἀνάστασις του, ὅλα αὐτά ὡς χθές παρόν καί μέλλον συνέθεταν τό ἀνεξερεύνητο μυστήριο τό ὁποῖο ἡ λατρευτική σύναξη ζοῦσε ἔντονα. Αὐτό τό μυστήριο ἄνοιγε δρόμους, προοπτική ζωῆς, ἔδινε νόημα ζωῆς. Ὅλα ἦταν “ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ” καί τό “γεύσασθε καί ἴδετε ὅτι χρηστός ὁ Κύριος” ἦταν ὁ ὑπέρτατος στόχος τους. Σέ μία ἐποχή νεορθολογισμοῦ, ἀποϊεροποίησης, ἀρνήσεως τοῦ θεϊκοῦ παράγοντα, προσβολῆς καί ὑποτίμησης τῆς χριστιανικῆς διδασκαλίας, οἱ πρῶτοι χριστιανοί μᾶς δίδαξαν. Ἡ μυσταγωγική καί ἀρχαιοπρεπής Θεία Λειτουργία τοῦ Ἀπ. Ἰακώβου ὄχι ἁπλῶς μᾶς γεμίζει ἀπό κατάνυξη, ἱερό ἐνθουσιασμό καί δέος ἀλλά καί μᾶς καθοδηγεῖ καί μᾶς παροτρύνει γιά βαθύτερη πνευματική καλλιέργεια καί συναίσθηση τῆς οὐσίας τῆς χριστιανικῆς λατρείας πού εἶναι ἡ Θ. Λειτουργία, κάθε Θ. Λειτουργία καί φυσικά ἡ Θεία Μετάληψη καί Θεία Κοινωνία, Σώματος καί Αἵματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τότε ἔχουμε πρόγευση τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν».
Στήν συνέχεια ὁ Σεβασμιώτατος ἐπεσκέφθη ἐθιμοτυπικῶς τό Ἀστυνομικό Τμῆμα Καρδαμύλης καί συνομίλησε μέ τόν κ. Παναγιώτη Χρονόπουλο, ὑπαστυνόμο Α’.
Τέλος ἐπεσκέφθη καί τό Νηπιαγωγεῖο Καρδαμύλης.
