Τήν Κυριακή 7 Μαρτίου τ.ἔ, Κυριακή τῆς Ἀπόκρεω, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Θεόκλητος ἐπεσκέφθη τήν Ἐνορία Ἁγίας Παρασκευῆς Δουμπιῶν, ἀκολουθούμενος ἀπό τούς Διακόνους του π. Θεόκλητο Παρδάλη καί π. Ἀμφιλόχιο Χάϊτα. Τόν Σεβασμιώτατο ὑπεδέχθησαν ὁ Ἐφημέριος Οἰκ. π. Σταῦρος Τράκας, ὁ Ἀντιδήμαρχος Πολυγύρου κ. Χρῆστος Κομπόγιαννος καί ὁ Πρόεδρος τῆς Τοπικῆς Κοινότητος κ. Ἀστέριος Πιτσιώρλας.
Ὁ Σεβασμιώτατος στό κήρυγμά του ἀνέλυσε τή λεγομένη εὐαγγελική περικοπή τῆς Κρίσεως (Ματθ. κε΄ 31-46), πού ἀναγινώσκεται κατ’ αὐτήν τήν ἡμέρα στούς Ἱερούς μας Ναούς, τονίζοντας ὅτι σκοπός της εἶναι νά θέση ἕναν φραγμό στίς ἁμαρτωλές ἀπαιτήσεις καί ὀρέξεις μας καί νά πλουτίση τό ψυχικό μας διαμέρισμα μέ ἀγάπη γιά τόν συνάνθρωπο, τόν “ἄλλο” δηλαδή. Διευκρίνισε ὅτι ἀφ’ ἑνός μέν ἡ ἐπέκεινα τοῦ τάφου ζωή εἶναι ὁ ἀντίλαλος τῆς παρούσης ζωῆς μας, καθότι κόλαση κατά τόν Ντοστογιέφσκυ εἶναι τό νά μην ἀγαπᾶ κανείς, ἀφ’ ἑτέρου δέ ὅτι ὁ δρόμος γιά τόν Παράδεισο, γιά τόν οὐρανό δηλαδή, περνᾶ πάντα ἀπό τή γῆ, ἀπό τό κατώφλι τοῦ πεινασμένου, τοῦ πονεμένου, τοῦ ἄρρωστου καί φυλακισμένου ἀδελφοῦ μας!
Τέλος, κατέληξε ὁ Σεβασμιώτατος λέγοντας: «Ἡ Κρίσις καί ἀνταπόδοσις κατά τά ἔργα μας, ὅταν ὁ Κύριος ἔλθη ἐν δόξῃ κατά τήν Δευτέρα Παρουσία Του, εἶναι ἀλήθεια τετραγωνική, βγαλμένη ἀπό τά χείλη τοῦ ἀδεκάστου Κριτοῦ. Εἶναι φιλάνθρωπο μέλημα τοῦ Οὐρανοῦ, μά καί ἀπαίτηση κάθε ἀνθρώπινης καρδιᾶς πού φλογίζεται μέσα στήν κοινωνική Σαχάρα τῆς σημερινῆς πραγματικότητας, στήν ὁποία πλεονάζει ἡ ἐκμετάλλευση, ἡ ἀνηθικότητα καί βασιελεύει ἡ ἀπάτη. Ὁ ἱερός Χρυσόστομος θά μᾶς πῆ πώς ἄν τώρα πού ζοῦμε σ’ αὐτό τόν κόσμο, πού ἔχουμε χέρια, πού ἔχουμε νοῦ, πού ἔχουμε πόδια, πού ἔχουμε θέληση καί αἰσθήματα δέν τολμήσουμε νά χτίσουμε τόν Παράδεισο μέσα μας, τότε στή μετά θάνατον ζωή πού θά στερούμεθα ὅλα αὐτά, πῶς μποροῦμε νά τόν φτιάξουμε; Ἔχει δίκαιο ἄραγε ὁ Μ. Ἀντώνιος γράφοντας: “ἐκ τοῦ πλησίον ἐστίν ἡ ζωή καί ὁ θάνατος· ἐάν γάρ κερδήσωμεν τόν ἀδελφόν, τόν Θεόν κερδαίνομεν· ἐάν γάρ σκανδαλίσωμεν τόν ἀδελφόν, εἰς Χριστόν ἁμαρτάνομεν”, δηλαδή, “Ἀπό τόν πλησίον προέρχεται ἡ ζωή καί ὁ θάνατος· διότι ἄν κερδίσουμε τόν ἀδελφό, τόν Θεό κερδίζουμε. Ἐάν ὅμως σκανδαλίσουμε καί χάσουμε τόν ἀδελφό, στόν ἴδιο τόν Χριστό ἁμαρτάνουμε”.
Βεβαίως Παράδεισος σημαίνει Βασιλεία Θεοῦ, μετοχή στή μακαριότητά Του. Ἄς τό καταλάβουμε ὅμως: ὁ Παράδεισος ὑπάρχει καί ξεκινᾶ ἀπ’ ἐδῶ καί ἡ κόλαση τό ἴδιο! Παράδεισος εἶναι ὁ Χριστός μου, δηλαδή ὁ “ἀδελφός” μου καί κόλαση ἡ ἐγωϊστική αὐτάρκεια τῆς ἀλλαζονίας μας, ἡ αὐτοθεοποίησή μας, ἡ ἀνύψωση τοῦ ἐγώ μας σέ θεό!
Καιρός λοιπόν, τόν ἀναμενόμενο Κύριο νά εὐχαριστήσουμε στήν ἐδῶ πραγματικότητα μέ τή βιοτή μας καί νά Τόν παρακαλέσουμε νά γίνη ἔλεος ὅταν τούς πάντες θά δεχθῆ ἔμπρός ἀπό τό φοβερό βῆμα Του.»
Κατά τή διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργίας ὁ Σεβασμιώτατος προεχείρισε σέ Ἀναγνώστη τόν ἑντεκάχρονο υἱό τοῦ καλοῦ Ἐφημερίου τῆς Ἐνορίας καί μαθητή τῆς Ε΄ Δημοτικοῦ Μάριο Τράκα. Νά σημειωθῆ ὅτι ὁ νέος Ἀναγνώστης τίς καθημερινές πού δέν ἔχει σχολεῖο στηρίζει ψαλτικά τόν πατέρα του στήν τέλεση τῆς Θείας Λειτουργίας!
Ἐπίσης ὁ Σεβασμιώτατος ἐπαίνεσε τόν π. Σταῦρο Τράκα γιά τίς ἀτέρμονες προσπάθειες καί τούς κόπους του γιά τό Κοινωνικό Παντοπωλεῖο τῆς Μητροπόλεως, πού γιά χάρη του μετεβλήθη σέ ὁδηγό τοῦ αὐτοκινήτου (κλούβα) τῆς Μητροπόλεως στή λαχαναγορά τῆς Θεσσαλονίκης καί μεταφορέα τῶν ἀγαθῶν πού οἱ ἀδελφοί μας οἰκειοθελῶς προσφέρουν στούς ἀναγκαιμένους ἀδελφούς μας.
Ὁ π. Σταῦρος καί τό Ἐκκλησιαστικό του Συμβούλιο, ἀφοῦ πρόσφεραν ἕναν καφέ στήν Αἴθουσα πολλαπλῶν χρήσεων τοῦ Ναοῦ στόν Δεσπότη μας, τόν ἀνέβασαν στόν ἐπάνω αὐτῆς ὅροφο, ὅπου ὁλοκληρώνουν καί φέρουν εἰς πέρας τό Πρεσβυτέριο, δηλαδή τό παπαδόσπιτο τῆς Ἐνορίας, ἕνα εὐρύχωρο καί εὐήλιο τόπο διαμονῆς γιά τόν ἑκάστοτε Ἐφημέριο τῶν Δουμπιῶν. Ὁ Ἐπίσκοπός μας ἐξέφρασε τήν ἱκανοποίηση καί τήν εὐγνωμοσύνη τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως καί τή δική του στόν π. Σταῦρο, τό Ἐκκλησιαστικό του Συμβούλιο καί τό χριστεπώνυμο Πλήρωμα τῆς Ἐνορίας, πού ἄν καί μικρή κάνει θαύματα.
ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
