Η εορτή της Σταυροπροσκυνήσεως στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων

Τήν Κυριακήν, 22αν Μαρτίου/4ην Ἀπριλίου 2021, Κυριακήν Γ΄ τῶν Νηστειῶν τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἑωρτάσθη ὑπό τῆς Ἐκκλησίας ὅλης,  ἰδίᾳ δέ ὑπό τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, ἡ ἑορτή τῆς προσκυνήσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἡ Ἐκκλησία ἔχει ὁρίσει τήν ἑορτήν αὐτήν εἰς τό μέσον τῆς Νηστείας, ἵνα διά τῆς προσκυνήσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ἐνισχύωνται οἱ πιστοί εἰς τόν ἀγῶνα αὐτῶν πρός ὑποδοχήν τοῦ Ἁγίου Πάσχα. Ἐκ τοῦ γεγονότος τούτου ἡ Κυριακή αὐτή γνωρίζεται καί ὡς Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως.

Ἡ ἑορτή αὕτη ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου δι’ Ἑσπερινοῦ ἀφ’ ἑσπέρας κατά τήν τάξιν τῶν «Παρρησιῶν», προεξάρχοντος τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, συμπροσευχομένων τῶν Ἀρχιερέων, συνιερουργούντων τῶν Ἱερομονάχων καί διακόνων καί ψάλλοντος τοῦ Ἱεροδιακόνου π. Συμεών.

Τήν πρωΐαν τῆς Κυριακῆς ἑωρτάσθη ὡσαύτως ὡς «Παρρησία» ἡ ἑορτή αὕτη, συμφώνως πρός τό Προσκυνηματικόν Καθεστώς κατ΄ ἔτος, πλήν τοῦ ὅτι ἡ τελετή ἤρχισε, λόγῳ τοῦ Πάσχα τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν, τήν 10.30 π.μ. ὥραν.

Ἡ λειτουργία ἐτελέσθη εἰς τον Πανάγιον Τάφον μετά τήν ἐν τῷ Καθολικῷ ἔνδυσιν μετ’ ἀμφίων καί τήν ὅλην προετοιμασίαν, προεξάρχοντος τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, συλλειτουργούντων τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιερέων Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Γεράσων κ. Θεοφάνους, Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου, Λύδδης κ. Δημητρίου καί τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἑλενουπόλεως κ. Ἰωακείμ καί Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων, ὧν πρῶτος ὁ Γέρων Καμαράσης Ἀρχιμανδρίτης π. Νεκτάριος καί διακόνων, ψάλλοντος τοῦ Ἱεροδιακόνου Συμεών καί τοῦ κ. Βασιλείου Γκοτσοπούλου, ἐν συμμετοχῇ πιστῶν, λόγῳ τῆς ἐλαφρύνσεως τῶν μέτρων κατά τοῦ covid- 19, παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Εὐαγγέλου Βλιώρα.

Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ἠκολούθησε λιτανεία τρίς πέριξ τοῦ Ἁγίου Τάφου καί ἀνά τά Προσκυνήματα.

Ἠκολούθησεν ἡ ἄνοδος εἰς τό Πατριαρχεῖον, ἔνθα ὁ Μακαριώτατος προσεφώνησε διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ:

«Τρόπαιον γάρ Χριστοῦ ὁ σταυρός· ἅπαξ μέν παγείς ἀεί δαίμονας τρεπόμενοςΠοῦ γάρ εἴδωλα καί ζῴων ματαίων οἱ φόνοιΠοῦ δέ ναοί καί τῆς δυσσεβείας πῦρἘσβέσθη πάντα δι’ ἕν ἅγιον αἷμα καί πέπτωκενΚαί ἔστι σταυρός πολυδύναμος δύναμιςβέλος ἀόρατον, φάρμακον ἄϋλονπληγή λυσίπονος, ἐπονείδιστος δόξα», λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός.

Σήμερον, Κυριακῇ Τρίτῃ τῶν Νηστειῶντήν προσκύνησιν ἑορτάζομεν τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ, διό καί μετά Παρρησίας ἐτελέσαμεν τήν ἀναίμακτον θυσίαν ἐν τῷ Πανιέρῳ Ναῷ τῆς Ἀναστάσεωςἐν τῷ ἁγίῳ τόπῳ δηλονότι τῆς Σταυρώσεως καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ.

Σήμερον τό προφητικόν  πεπλήρωται λόγιον· ἰδού γάρ προσκυνοῦμεν εἰς τόν τόπον οὗ ἔστησαν οἱ πόδες σου, Κύριε· «Καί ξύλου σωτηρίας γευσάμενοι τῶν ἐξ ἁμαρτίας παθῶν ἐλευθερίας ἐτύχομεν, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου μόνε Φιλάνθρωπε», ἀναφωνεῖ ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας.

Ὄντως ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ ὡς τό ξύλον τῆς σωτηρίας κατέστη ἡ πολυδύναμος δύναμις διά τῆς ὁποίας ὁ Θεός Πατήρ ἐχαρίσατο ἡμᾶς τήν ἐν Χριστῷ ἐλευθερίαν: “Τῇ ἐλευθερίᾳ οὖν ᾗ Χριστός ἡμᾶς ἠλευθέρωσε στήκετε καί μή πάλιν λόγῳ δουλείας ἐνέχεσθε”, (Γαλ. 5,1), παραγγέλλει ὁ θεῖος Παῦλος.

Διά τοῦ Σταυροῦ ἠλευθερώθημεν ἀπό τῆς δουλείας τῆς φθορᾶς εἰς τήν ἐλευθερίαν τῆς δόξης τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ, (Ρωμ. 3,21). Διά τοῦτο καί ὁ ὑμνῳδός λέγει:  «Ὁ ἐπί Σταυροῦ κρεμασθῆναι δι’ ἐμέ εὐδοκήσας Χριστέ ὁ Θεόςμή ἀποκηρύξῃς με τῆς υἱοθεσίας», ἀλλά συγχώρησιν  τῶν πταισμάτων ἡμῶν τόν Σταυρόν σου δώρησαι.

Ὁ Τίμιος Σταυρός ἤ τό ἐξεικονιζόμενον σημεῖον τοῦ Σταυροῦ δέν ἀποτελεῖ ἁπλοῦν σύμβολον τῆς Χριστιανικῆς πίστεωςἀλλά μᾶλλον τήν ἐνσάρκωσιν τῆς θείας δικαιοσύνηςτουτέστιν τῆς συνδιαλλαγῆς τοῦ Θεοῦ μέ τά πάντα πρός τόν ἑαυτόν του ἀφ’ ἑνόςκαί τῆς εἰρηνεύσεως διά τοῦ σταυρικοῦ Αὐτοῦ αἵματος τοῦ Χριστοῦεἴτε τῶν ἀνθρώπων μέ τόν Θεόν καί μεταξύ τῶν ἀνθρώπων εἴτε μεταξύ τῶν ἀνθρώπων καί τῶν οὐρανίων δυνάμεωνἀφ’ ἑτέρουὡς κηρύττει ὁ σοφός Παῦλος:  «ὅτι ἐν αὐτῷ [τῷ Χριστῷ] εὐδόκησε πᾶν τό πλήρωμα κατοικῆσαι  καί  δι’ αὐτοῦ ἀποκαταλλάξαι τά πάντα εἰς αὐτόν, εἰρηνοποιήσας διά τοῦ αἵματος τοῦ σταυροῦ αὐτοῦ, δι’ αὐτοῦ εἴτε τά  ἐπί τῆς γῆς εἴτε τά ἐν τοῖς οὐρανοῖς.», (Κολ. 1,20).

Ἰδού διά τί ἡ ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία σήμερον ἐν μέσῳ τῆς ἀγίας νηστείας τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆςπροβάλλει τήν τοῦ ζωηφόρου Σταυροῦ προσκυνήσιμον χαράν αὐτοῦ.

Ἡμεῖς δέ μετά τοῦ ὑμνῳδοῦ εἴπωμεν: «Τῷ τῆς βρώσεως ξύλῳ πάλαι θανέντες βροτοί, τῷ Σταυρῷ σου Οἰκτῖρμονἀνεζωώθημεν· οὗ τῇ δυνάμει Ἀγαθέἡμᾶς ἐνίσχυσον τῆς ἐγκρατείας τόν καιρόν ἐν κατανύξει διελθεῖν ποιοῦντας τό θέλημά Σου καί κατιδεῖν τήν ἡμέραν τῆς λαμπροφόρου Ἀναστάσεως».

Ἔτῃ πολλά καί εὐλογημένον Πάσχα».

Διαβάστε ακόμα