Την Παρασκευή 11 Ιουνίου το απόγευμα ολοκληρώθηκαν οι λατρευτικές εκδηλώσεις με την ευκαιρία της εορτής της οσιακής κοιμήσεως του Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως του Ιατρού και Θαυματουργού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.

Στον πανηγυρίζοντα υπό κατασκευή Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά του Ιατρού, τελέστηκε Μεθεόρτιος Αρχιερατικός Εσπερινός και ο Παρακλητικός Κανόνας του Αγίου, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, ο οποίος κήρυξε και τον θείο λόγο.

Η ολοκλήρωση των λατρευτικών εκδηλώσεων της εορτής της οσιακής κοιμήσεως του Αγίου Λουκά, σηματοδοτεί και την λήξη της Γ΄ Ιατρικής Εβδομάδος που διοργάνωσε και φέτος η Ιερά Μητρόπολη μας.

Η Ιερά Ακολουθία μεταδόθηκε απευθείας στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως μας, στην αντίστοιχη σελίδα στο Facebook και στον ραδιοφωνικό σταθμό «Παύλειος Λόγος 90.2 FM».

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: Τιμήσαμε σήμερα τήν ἱερά μνήμη τοῦ προστάτου μας, τοῦ ἁγίου Λου­κᾶ, ἀρχιεπισκόπου Συμ­φε­ρουπό­λεως, τοῦ ἰατροῦ καί θαυ­ματουρ­γοῦ, καί ἀπόψε ψάλαμε τήν ἱερά Παράκλησή του καί δεχθήκαμε τήν εὐλογία τοῦ θαυματουργοῦ καί χαριτοβρύτου ἱεροῦ του λειψάνου.

Πολλές φορές ἔχουμε ἀναφερθεῖ στίς διώξεις, τίς φυλακίσεις, τίς ἐξορίες καί τίς ταλαιπωρίες πού ὑπέμεινε ὁ ἅγιος Λουκᾶς χάριν τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας του ἀπό τό ἀθεϊστικό καθεστώς τῆς ἐποχῆς του. Ἐκεῖνος ὅμως πα­ρέμενε ἀμετακίνητος στήν πίστη του καί ἀγωνιζόταν γι᾽ αὐτήν καί γιά τούς ἀνθρώπους πού ἐποίμαινε μέ­χρι τόν θάνατό του, χωρίς νά κάμπτεται ἀπό αὐτό. Γι᾽ αὐτό καί ὁ Χριστός ἀντάμειψε τήν ὑπομονή καί τήν ἐπιμονή του καί τοῦ χάρισε τή βασιλεία τῶν οὐρανῶν, τοῦ ἔδωσε πλούσια τή χάρη τῶν ἰά­σεων καί τῶν θαυμάτων, μέ τήν ὁποία μᾶς εὐεργετεῖ ὅλους μας.

Ἄς ἀκούσουμε, λοιπόν, σήμερα τί λέει γιά τήν ἐπιμονή στίς δυσκο­λίες καί τήν ὑπομονή στούς πειρα­σμούς ὁ ἅγιος Λουκᾶς.

«Τήν ἡμέρα τῆς πανηγύρεως τοῦ ἱεροῦ αὐτοῦ ναοῦ», λέγει ὁ ἅγιος γιά κάποιον ναό τῆς ἐπαρχίας του, «σᾶς ἔλεγα ὅτι “ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν βιάζεται, καί οἱ βιασταί ἁρπάζουσιν αὐτήν.” Καί θέλω τώ­ρα νά σᾶς τό ἐξηγήσω καλύτε­ρα.

Ὑπάρχουν πολλοί ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι καθόλου δέν σκέπτονται γιά τή βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἤ τήν σκέφτονται πολύ λίγο. Εἶναι αὐτοί γιά τούς ὁποίους ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός εἶπε τήν πα­ρα­βολή τοῦ σπορέως καί τούς πα­ρο­μοίασε μέ τούς σπόρους ἐκεί­νους, οἱ ὁποῖοι ἔπεσαν στόν δρόμο καί ἦρθαν τά πουλιά καί τούς ἔφαγαν ὅλους.

Βλέπετε ὅτι στό μεγάλο ἔργο τῆς κατακτήσεως τῆς βασιλείας τῶν οὐ­ρανῶν δύο πράγματα παίζουν μεγάλο ρόλο. Ἡ καρδιά τῶν ἀν­θρώ­πων στούς ὁποίους αὐτή κη­ρύσ­­σεται καί τά ἐμπόδια πού στή­νει ὁ διάβολος στό ἔργο τοῦ ἀγώ­να γιά τήν κατάκτηση τῶν οὐ­ρα­νῶν, ὅπως τό περιγράφει στήν πα­ρα­βο­λή πού προανέφερα.

Ὁ Κύριος θέλει ὅλοι οἱ ἄνθρωποι να σωθοῦν, ἀλλά δυστυχῶς κά­ποιοι ἄνθρωποι δέν θέλουν νά σω­­­θοῦν. Ὁ Θεός ὅμως περιμένει καί ἀπό αὐτούς νά κάνουν τήν προ­σπά­θεια πού ἀπαιτεῖται γιά τούς χαρίσει τή βασιλεία του. Διό­τι ἡ κατάκτηση τῆς βασιλείας τῶν οὐ­ρανῶν χρειάζεται προσπά­θεια καί κόπο καί ἐπιμονή. Καί ὁ Θεός χαί­ρεται, ὅταν προσπαθοῦμε καί ἐπι­μένουμε καί πιέζουμε γιά νά τήν κερδίσουμε. Καί ὅσο περισ­σό­τερο ἐμεῖς πιέζουμε, πιέζοντας τόν ἑαυ­τό μας, τά πάθη, τίς ἀδυναμίες μας καί πιέζοντας συγχρόνως μέ τόν ἀγώνα μας καί τόν διάβολο, ὁ ὁποῖ­ος ἀπό τή δική του πλευρά ἀγωνίζεται γιά νά μείνουμε ἔξω ἀπό τή βασιλεία τῶν οὐρανῶν, τόσο ὁ Χριστός μᾶς ἐνισχύει στήν προσπάθειά μας μέ τή χάρη του.

Γι᾽ αὐτό, ἄλλωστε, μᾶς εἶπε ὁ Χρι­στός ὅτι «ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ βιάζεται, καί οἱ βιασταί ἁρπά­ζου­σιν αὐτήν», γιά νά μήν θεωροῦμε ὅτι ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι εὔ­κο­λη ὑπόθεση καί ὁ Θεός θά μᾶς τήν χαρίσει ὅπως τίς ἄλλες δωρεές του. Ναί, ὁ Θεός θά μᾶς τήν χα­ρί­σει, διότι κανενός ἀπό ἐμᾶς τά κα­λά ἔργα δέν ἀρκοῦν γιά νά τόν βάλουν στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ὅμως θά τήν χαρίσει σέ ὅσους ἀπο­δείξουν μέ τόν ἀγώνα τους, τήν ὑπομονή τους καί τήν ἐπιμονή τους ὅτι πραγματικά τήν θέλουν. Ὅτι εἶναι πρόθυμοι νά ὑπομεί­νουν τά πάντα καί νά θυσιάσουν τά πάντα γιά τήν βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ὅτι εἶναι πρό­θυμοι νά ὑπο­μεί­νουν καί θλίψεις καί δοκιμα­σίες καί διωγμούς καί ἀδικίες, ὅπως τίς ὑπέμεινε ὁ ἀπό­στο­λος Παῦλος, ὅπως τίς ὑπέμει­ναν ὅλοι οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, καί βεβαίως ὅπως τίς ὑπέμεινε καί ὁ ἅγιος Λουκᾶς, γιά χάρη τῆς οὐ­ρανίου βασιλείας.

Διότι οἱ θλίψεις καί οἱ δοκιμασίες δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά τά μέ­σα πού χρησιμοποιεῖ ὁ διάβολος γιά νά ἀνακόψει τήν προ­σπάθειά μας, γιά νά μᾶς κάνει νά κουρα­σθοῦμε, νά ἀγανα­κτή­σουμε καί νά ἐγκα­τα­λείψουμε τόν ἀγώνα μας.

Ὅμως ὁ Χριστός μᾶς ἔχει προ­ει­δο­­ποιήσει καί πάλι ὅτι «στενή καί τεθλιμμένη ἡ ὁδός ἡ ἀπάγουσα εἰς τήν ζωήν», καί ἀκό­μη ὅτι «οὐδείς βαλών χεῖραν ἐπ᾽ ἄροτρον καί στρα­­φείς εἰς τά ὀπί­σω, εὔθετός ἐστιν εἰς τήν βασι­λεί­αν τῶν οὐ­ρα­νῶν».

Ἑπομένως ὁτιδήποτε καί ἐάν συμ­­­βαίνει, ἐμεῖς θά πρέπει νά ὑπομένουμε καί νά ἐπιμένουμε, ἀντλώντας δύναμη καί θάρρος ἀπό τά παραδείγματα τῶν ἁγίων μας, ἀπό τό παράδειγμα τοῦ ἁγίου Λου­κᾶ πού τόσα ὑπέμεινε, καί ὄχι μόνο διώξεις ἀλλά καί ἀσθένειες σωμα­τικές καί τήν τύφλωση, πού ἦταν συνέπειες τῶν διωγμῶν πού ὑπέ­στη γιά τήν πίστη του. Τά ὑπέ­μεινε ὅλα μέ καρτερία, μέ χαρά, μέ πίστη καί ἐμπιστοσύνη στόν Θεό καί ἔλαβε στό τέλος «τόν στέφανο τῆς δικαιοσύνης», εἰσῆλθε θριαμ­βευ­τής στή βασιλεία τῶν οὐ­ρα­νῶν, διότι, κατά τήν ὑπόσχεση τοῦ Χρι­στοῦ «ὁ ὑπομείνας εἰς τέλος σω­θήσεται», αὐτός δηλαδή πού θά ὑπομείνει μέχρι τέλος, αὐτός θά σωθεῖ.

Ἄς μάθουμε νά ὑπομένουμε καί ἐμεῖς καί ἄς πιέ­ζου­με μέ αὐτόν τόν τρόπο τόν Θεό, ὥστε νά μᾶς χαρίσει στό τέλος, διά πρεσβειῶν καί τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, τή βασιλεία του.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΦΩΤΟ