“Μία από τις πάμπολλες αρετές του Τιμίου Προδρόμου που σήμερα η Εκκλησία μας παρουσιάζει είναι η αληθινή και ουσιαστική ταπείνωση.

Έχει πλήρη επίγνωση της αποστολής του.

Ξέρει ότι προετοιμάζει το δρόμο για τον Ερχόμενο Μεσσία.

Κι ενώ αποκτά δύναμη πνευματική με τον προφητικό του λόγο, πιστότατος από τους μαθητές που μπορούν να μείνουν μαζί Του, ο ίδιος τους παραδίδει κι ανοίγει τον δρόμο στον Ερχόμενο.

Πολλές φορές ένας πνευματικός πατέρας με προφητικό λόγο μάλιστα, δεσμεύει και δεσμεύεται από τα πνευματικά του παιδιά, με τρόπο που δημιουργεί μία αυτόνομη προσπάθεια και επάρκεια.

Χρειαζόμαστε “Προδρομική Ταπείνωση” μέσα στην Εκκλησία για να λειτουργήσουμε σωστά την ενότητά Της, και μάλιστα στην εποχή μας όσο ποτέ άλλοτε, αυτό είναι αναγκαίο.”