“Είστε πολύ τυχερός, το προλάβαμε σχετικά στην αρχή”, άκουσα τον γιατρό να μου λέει καθώς έψαχνε φλέβα για να χορηγήσει την αγωγή για τον Τύφο. “Μα αν εγώ είμαι τυχερός” σκέφτηκα “τότε σίγουρα υπάρχουν και άτυχοι”. Όχι λόγω αργοπορίας στην συνειδητοποίηση της ασθένειας, παρά λόγω αδυναμίας προσέγγισης και πληρωμής των δομών υγείας. Είναι φρικτό, τόσο ούτως ώστε να μοιάζει αστείο, ξεχασμένες δεκαετίες και αιώνες ασθένειες να αποτελούν βασική αιτία θανάτου στη Μαδαγασκάρη. Το αγαθό της υγείας, της παιδείας, της στοιχειώδους ζωής κάποιοι φρόντισαν να το βάλουν στο ψηλό ράφι για να μην το φτάνουν τα μαύρα παιδιά. Έχει ο Θεός…