Πασχάλιο Μήνυμα του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεοδώρου

ΘΕΟΔΩΡΟΣ  Β’

ΕΛΕῼ  ΘΕΟΥ  ΠΑΠΑΣ  ΚΑΙ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ  ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

ΚΑΙ  ΠΑΣΗΣ  ΑΦΡΙΚΗΣ  ΠΑΝΤΙ  Τῼ  ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ

ΤΟΥ  ΚΑΘ’  ΗΜΑΣ  ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΥ  ΚΑΙ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΥ  ΘΡΟΝΟΥ  ΧΑΡΙΣ  ΚΑΙ  ΕΛΕΟΣ  ΚΑΙ  ΕΙΡΗΝΗ  ΠΑΡΑ  ΤΟΥ  ΑΝΑΣΤΑΝΤΟΣ  ΚΥΡΙΟΥ  ΚΑΙ  ΘΕΟΥ  ΚΑΙ  ΣΩΤΗΡΟΣ  ΗΜΩΝ  ΙΗΣΟΥ  ΧΡΙΣΤΟΥ

«Πάσχα, εν χαρά αλλήλους περιπτυξώμεθα, ω Πάσχα, λύτρον λύπης!»

Άγιοι αδελφοί Αρχιερείς,

Αγαπητά μου παιδιά και αδελφοί μου εν Κυρίω,

Με αισθήματα ευφροσύνης να κατακλύζουν την καρδιά μας, για ακόμη μια χρονιά αξιωνόμαστε από τον Δωρεοδότη Κύριο, να εορτάσουμε την ένδοξο και λαμπροφόρο Αυτού Ανάσταση. Ο αιώνιος παιάνας της Εκκλησίας μας αντηχεί στα πέρατα της οικουμένης και ομολογεί περίτρανα την αλήθεια της πίστεως μας, ότι ο «Χριστός Ανέστη»! Επάνω σε αυτήν την πίστη και την ελπίδα, καλούμαστε και εμείς, ως επόμενοι των μαθητών του Αναστάντος Σωτήρος, να οικοδομήσουμε την ζωή μας, με προοπτική την αιώνια ζωή. Γι’αυτό το λόγο ο Χριστός μας ηγέρθη εκ των νεκρών, για να μας δωρίσει την αληθινή ζωή,η οποία είναι άγευστη κάθε είδους πόνου, λύπης και στεναγμού.

Ωστόσο, αν και η Εκκλησία μας ευαγγελίζεται την κατάλυση του άδου και την κατάργηση του θανάτου, την ειρήνη μεταξύ Θεού και ανθρώπου, την οποία έφερε δια της Σαρκώσεως του ο Λόγος του Θεού, δια της Σταυρικής θυσίας Του και της Υψώσεως Του εκ δεξιών του Πατρός, ο κόσμος, παρατηρούμε με πολλή απογοήτευση, να παραμένει αμέτοχος αυτής της μοναδικής αληθείας. Παρότι επήλθε η συμφιλίωση μεταξύ του Θεού και του ανθρωπίνου γένους, οι άνθρωποι παραμένουν μεταξύ τους διχασμένοι, με τις έχθρες και τις έριδες να διασπείρονται ανάμεσα τους, οδηγούμενοι σε πολέμους και συρράξεις, που αιματοκυλούν τη γη. Αυτή την εικόνα βιώνουμε σήμερα πολύ καλά, βλέποντας με λύπη αδελφούς ομοδόξους να αλληλοσκοτώνονται στην Ουκρανία.

Η σκέψη μου τρέχει στο πλευρό τους, στον άμαχο πληθυσμό, που άθελα τους καταδικάζεται να ζει τις οδυνηρές συνέπειες του πολέμου και πιο συγκεκριμένα στα μικρά παιδιά, στα παιδιά που χάνουν τους πατεράδες τους στο μέτωπο, στα παιδιά που ζουν σαν κυνηγημένα τρέχοντας να κρυφτούν στα καταφύγια, στα παιδιά που η νεαρή τους ηλικία καταδικάστηκε να μείνει χαραγμένη στην μνήμη τους με πόνο και δάκρυα, στα παιδιά εκείνα που βίαια κάποιοι τους στερούν την τρυφερότερη και ωραιότερη περίοδο της ζωής τους, βυθίζοντας τα σε έναν αιμάτινο κυκεώνα.

Και κάνοντας αυτές τις σκέψεις, ευθύς ο νους μου ταξιδεύει από την Ουκρανία στην Αφρική, σε κάποια άλλα παιδιά, τα οποία και αυτά δοκιμάζονται από έναν άλλου είδους πόλεμο,τον πόλεμο της φτώχιας. Αυτά τα παιδιά δίνουν καθημερινά τον δικό τους αγώνα για το πολύτιμο αγαθό της ζωής. Θέματα αυτονόητα, τα οποία αλλού θεωρούνται λυμένα προ πολλού, στην Αφρική αποτελούν μείζονος σημασίας. Η πείνα, οι αρρώστιες, η φτώχια είναι οι εχθροί αυτών των παιδιών, τα οποία και αυτά στερούνται την παιδική ηλικία που τους αξίζει. Παρά τις στερήσεις, όμως, δεν χάνουν το χαμόγελο τους, αλλά συνεχίζουν να αγωνίζονται.

Εν τέλει πόσος ίδιος είναι παντού ο κόσμος! Τόσο στην «πολιτισμένη» Ευρώπη, όσο και στην μαύρη ήπειρο, ο πλέον ύψιστος σκοπός είναι ένας, η επιβίωση. Και ενώ στην μεν Δύση η κατάπαυση των πυρών θα σήμαινε το τέλος των εχθροπραξιών και την σταδιακή επαναφορά στην κανονικότητα, στην δε Αφρική η τραγική κανονικότητα χαρακτηρίζεται από έναν βάναυσο άοπλο πόλεμο. Και στις δυο περιπτώσεις τα θύματα είναι παιδιά, που άλλα τα καταφέρνουν και άλλα όχι. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα.

Σε αυτά, λοιπόν, τα παιδιά είναι στραμμένη η καρδιά μου και η προσευχή μου, ευχόμενος, να πάψουν να στερούνται τον μίσχο της νιότης τους και να ζουν έτσι όπως τους αρμόζει. Αυτά τα παιδιά είναι το μέλλον και είναι υποχρέωση μας να τα διαφυλάξουμε και να μην τους στερούμε το δικαίωμα να ονειρεύονται.

Η Ανάσταση του Χριστού, το δώρο της Αιωνιότητας, ας γίνει τρόπος ύπαρξης και ζωής. Μόνο τότε ο άνθρωπος θα απεγκλωβιστεί από τον εγωκεντρισμό του και θα συνειδητοποιήσει πως ένα πράγμα έχει αξία,«το προσκολλάσθαι τω Θεώ, ότι αυτό αγαθόν εστί», και όπως λέει ο Νέλσον Μαντέλα, «για να είναι κανείς ελεύθερος δεν χρειάζεται απλώς να απαλλαχθεί από τα δεσμά, αλλά να ζει με τέτοιο τρόπο που να σέβεται και να ενισχύει την ελευθερία των άλλων».

Τότε,όλος ο κόσμος μεταμορφούμενος εν Χριστώθα εκκλησιάζεται, τότε η ειρήνη θα επικρατήσει πάνω στην γη και δεν θα ζούμε μόνο για τους εαυτούς μας, αλλά και για τους αδελφούς μας. Τότε, το φαεινόν Φως της Αναστάσεως θα φωτίζει τις καρδιές μας, ούτως ώστε τα διαβήματα μας να κατευθύνονται εις επίγνωση αληθείας.

Με αυτές τις πατρικές σκέψεις και εγκάρδιες ευχές, απευθύνω προς όλους τοθριαμβικό μήνυμαΧριστός Ανέστη!”, προσευχόμενος το φετινό Πάσχα να αποτελέσει την αφετηρία μίας νέας αντίληψης για ένα πιο δίκαιο κόσμο, ένα κόσμοκαταυγασμένο από το άπλετο και Ανέσπερο Φως της Αναστάσεως.

Με αναστάσιμες ευχές,

† Θ Ε Ο Δ Ω Ρ Ο Σ  Β΄

Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής

Ἐν τῇ Μεγάλῃ Πόλει τῆς Ἀλεξανδρείας

ἍγιοΠάσχα 2022

Διαβάστε ακόμα