Του Πανοσ. Αρχιμ. Χρυσόστομου Χρυσόπουλου, Θεολόγου-Κοινωνιολόγου

          Με τις πράξεις τους οι Μυροφόρες Γυναίκες, ο Ιωσήφ ο  Βουλευτής και ο Νικόδημος ο κρυφός μαθητής κατέθεσαν στον Κύριο την αφοσίωσή τους,  τίμησαν τον ευεργέτη τους, απέδειξαν τον  ανθρωπισμό τους. Οι καιροί μας δεν ευνοούν ανάλογες συμπεριφορές. Η συμπαράσταση σε ώρα ανάγκης φανερώνει  ευγνωμοσύνη και η εγκατάλειψη σε στιγμή κρίσεως δηλώνει αγνωμοσύνη.

* * *

Οι άνδρες και οι γυναίκες που θα μνημονευθούν στην αυριανή κυριακάτικη ευχαριστιακή σύναξη συνόδευσαν τον Κύριο όχι μόνο στα θαύματα αλλά και στα τραύματα∙ όχι μόνο στα κηρύγματα, αλλά και στα χτυπήματα.  Ήταν κοντά Του και όταν έγινε η φωνή  κραυγή, το χειροκρότημα ράπισμα και η επευφημία αποδοκιμασία. Έτσι είναι και η ζωή μας, όταν γύρω μας υπάρχουν πολλοί καιροσκόποι και λίγοι συνοδοιπόροι. Στα γέλια και στις χαρές έχουμε αρκετούς μαζί μας, στα κλάματα και στις θλίψεις μένουμε με ελαχίστους.

* * *

Γνώριμες  διαχρονικές και διανθρώπινες συμπεριφορές, από εκείνους που μόνο ζητούν και ποτέ δεν δίνουν, από αυτούς που πάντα απαιτούν και χωρίς να προσφέρουν. Υπάρχουν πολλοί γύρω μας και λίγοι κοντά μας. Έχουμε όμως  τα παράδειγματα αγνής, ανυστερόβουλης και ανεπιτήδευτης συμπαράστασης. Θα τα εορτάσει αύριο η Εκκλησία και θα τα θυμίσει το συναξάρι. Ας τα αξιοποιήσουμε, ας τα εκτιμήσουμε, ας τα εφαρμόσουμε στην καθημερινότητα μας, στην πορεία μας, στην βιωτή μας ως συν-αθλητές άνθρωποι και ως συν-πάσχοντες χριστιανοί.