Λάρισα – Κώστας Παπαϊωάννου
Αρχιερατικός Εσπερινός τελέστηκε σήμερα, το απόγευμα της στη Βασιλική του Αγίου Αχιλλίου, χοροστατούντος του Σεβ. Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κ. Μακαρίου, συνχοροσταντούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Λαρίσης κ. Ιερωνύμου.
Ο Μητροπολίτης Λαρίσης κ. Ιερώνυμος ευχαρίστησε τον Σεβ. Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας κ. Μακάριο για την αποδοχή της προσκλήσεως συμμετοχής του στις φετινές εορταστικές εκδηλώσεις για τον Πολιούχο της Λάρισας Άγιο Αχίλλιο. Συνάμα, ο κ. Ιερώνυμος αναφέρθηκε στην προσωπικότητα και το μεγάλο έργο του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στην επαρχία του, όπως ο ίδιος διαπίστωσε σε πρόσφατο ταξίδι του στην Αυστραλία. “Ανέδειξε Επισκόπους, βοήθησε τους κληρικούς να κατανοήσουν τί σημαίνει εκκλησιαστικότητα και να εργασθούν γι΄ αυτό και βοήθησε τους ομογενείς να καταλάβουν τί σημαίνει αγκαλιά της Μητέρας Εκκλησίας”, τόνισε χαρακτηριστικά.
Ακολούθως, ο Αρχιεπίσκοπος απηύθυνε λόγο πνευματικής οικοδομής προς τον φιλάγιο λαό της Λάρισας ξεκινώντας την εμπνευσμένη ομιλία του τονίζοντας μεταξύ άλλων: «Εδώ στην αρχαία και περίλαμπρη Βασιλική του προστάτου και πολιούχου της Λαρίσης, στην ιλαρή και γαλήνια αμφιλύκη του δειλινού, ψάλαμε τον αρχαίο ύμνο, την Επιλύχνιο Ευχαριστία, όπως αυτή λέγεται, που μας έρχεται από τα βάθη των αιώνων και αποτελεί έναν από τους παλαιοτέρους ύμνους της Εκκλησίας μας. Την ώρα που το φυσικό φως σιγά σιγά σβήνει και χάνεται η Εκκλησία υμνολογεί το φως…!!! Όμως, δεν είναι αυτό το αισθητό και υλικό φως που λίγο λίγο ξεθωριάζει και αφανίζεται, αλλά πρόκειται για ένα φως αλλιώτικο, διαφορετικό, άλλης φύσεως, άλλης ποιότητος, άλλης συστάσεως και καταστάσεως. Πρόκειται για ένα φως πέρα και έξω από τη φυσική πραγματικότητα και νομοτέλεια∙ ένα φως που αρχίζει να αχνοφέγγει “επὶ την ηλίου δύσιν” και που δεν γνωρίζει τέλος, αλλοίωση, αύξηση και μείωση διότι, όπως ακριβώς, ελέχθη είναι φως έτερον, καινόν και αναστάσιμον».
Ο Αρχιεπίσκοπος συνέχισε το κήρυγμα του αναφερόμενος στον πολιούχο μας Άγιο Αχίλλιο τονίζοντας μεταξύ άλλων: « Ο εορτασμός της μνήμης του Αγίου Αχιλλίου είναι μία ευκαιρία να θυμηθούμε τον εσχατολογικό μας προσανατολισμό και προορισμό, να επιχειρήσουμε να εισοδεύσουμε στην πραγματικότητα της “Ογδόης Ημέρας”, η οποία ανήκει στον χώρο του μυστηρίου και της αιωνιότητος. Οι άγιοι μας, όπως ακριβώς ο θεοφόρος Πατήρ ημών, Αχίλλιος ο θαυματουργός είναι εκείνοι που ζουν πληρέστερα από εμάς τους ατελείς την πραγματικότητα των Εσχάτων και μας φέρνουν εγγύτερα σε αυτήν την κατάσταση, αφού η ζωή τους, η διδασκαλία τους και, τα θαύματά τους, είναι σημεία αψευδή αυτής τους της μετοχής στην Εσχατολογική Δόξα της Ογδόης Ημέρας. Γι᾽ αυτό για τον άνθρωπο του Θεού δεν υπάρχει θλίψη ή αγωνία για τον επερχόμενο θάνατο. Γιατί ακριβώς ο θάνατος είναι η είσοδος στην εσχατολογική δόξα».
Μετά το πέρας της ακολουθίας εν πομπή κλήρος και λαός κατευθήνθηκαν στον Μητροπολιτικό Ναό, όπου ανοίχτηκε και τέθηκε σε προσκύνηση η Λάρνακα των Λειψάνων του Μυροβλήτου Αγίου, ενώ ακολούθως, τελέστηκε Ιερά Αγρυπνία.
