Την Κυριακή 18 Ιουνίου (Κυριακή των Αγιορειτών Πατέρων) ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Ναούσης, όπου τιμάται ιδιαιτέρως η μνήμη των Αγιορειτών Πατέρων καθώς θησαυρίζεται η τιμία Κάρα του πολιούχου της πόλεως, Οσίου Θεοφάνους και υπάρχει το πρώτο παρεκκλήσιο του Οσίου Γερασίμου του Υμνογράφου – Μικραγιαννανίτου. 

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του τόνισε: «Δόξα καί τιμή καί εἰρήνη παντί τῷ ἐργαζομένῳ τό ἀγαθόν».

Πρός τούς χριστιανούς τῆς Ρώμης ἀπευθύνεται ὁ μέγας ἀπόστολος Παῦλος, ἀλλά ὁ λόγος του δέν ἰσχύει μόνο γι᾽ αὐτούς, δέν ἰσχύει μόνο τότε. Ἰσχύει γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους σέ κάθε ἐποχή.

Δόξα, τιμή καί εἰρήνη εἶναι τρεῖς ἔννοιες προσφιλεῖς σέ κάθε ἄνθρω­πο. Εἶναι τρεῖς στόχοι τούς ὁποίους ὅλοι ἐπιδιώκουν νά κατακτήσουν, χρησιμοποιώντας κάθε μέσο καί τρό­πο, ἀλλά δύσκολα τούς ἐπιτυγ­χά­νουν.

Ποιός ἄνθρωπος δέν ἐπιζητᾶ καί δέν ἐπιθυμεῖ τή δόξα; Ποιός δέν θέλει νά τιμᾶται καί νά δοξάζεται ἀπό τούς ἀνθρώπους; Ποιός δέν ἐπιθυμεῖ νά διακρίνεται, νά ἔχει τήν πρωτοκαθεδρία καί νά ἀπο­λαμ­βάνει τούς ἐπαίνους καί τά ἐγκώμια τῶν ἄλλων; Ἀλλά καί ποιός δέν ἐπιθυμεῖ νά ὑπάρχει εἰρήνη, νά ἀπουσιάζουν οἱ συγ­κρού­σεις, οἱ ἀντιπαραθέσεις, οἱ ἀντιδικίες καί ὅλα αὐτά πού τα­ρά­ζουν τόν ἄνθρωπο καί τόν κόσμο καί δέν τόν ἀφήνουν νά ἀπολαύσει τά ἀγαθά του.

Πόσες φορές ὅμως ἡ ἐπιδίωξη τῆς δόξης δέν κάνει τούς ἀνθρώπους νά χρησιμοποιοῦν θεμιτά καί ἀθέ­μιτα μέσα, νά ἀδιαφοροῦν γιά ἀρχές καί ἀξίες, νά χρησιμοποιοῦν ψέμματα καί συκοφαντίες, νά κατα­πατοῦν δικαιώματα, νά ἀγνο­οῦν συναισθήματα, νά ἀποδεικνύ­ονται ἀνάλγητοι ἀπέναντι στούς συνανθρώπους τους;

Πόσες φορές ἡ ἐπιδίωξη τῆς τιμῆς δέν τούς κάνει νά διαγκωνίζονται μέ τούς γύρω τους, νά γίνονται μέ τή συμπεριφορά τους αἴτιοι προ­βλη­μάτων, ἀναταραχῶν καί ἀδικι­ῶν στό περιβάλλον τους; Ἔτσι, ἀκό­μη καί ἄν οἱ ἄνθρωποι ἐπιτυγ­χάνουν τή δόξα καί ἀπολαμβάνουν τήν τιμή τῶν ἀνθρώπων, χάνουν τήν εἰρήνη, γιατί ὅλα ὅσα ἔχουν μετέλθει γιά νά φθάσουν στή δόξα καί νά ἀπολαύσουν τήν τιμή ἔχουν ἀναστατώσει ὄχι μόνο τή δική τους ζωή τους ἀλλά καί πολλῶν ἄλλων ἀνθρώπων.

Πῶς ὅμως ὁ οὐρανοβάμων ἀπό­στολος Παῦλος μᾶς βεβαιώνει ὅτι μπορεῖ νά ἔχουμε καί τά τρία, δηλαδή καί τή δόξα καί τήν τιμή καί τήν εἰρήνη;

Μᾶς βεβαιώνει γι᾽ αὐτή τή συνύ­παρξη ὑπό μία προϋπόθεση, αὐτήν πού μᾶς ἀποκαλύπτει στή συνέχεια τοῦ λόγου του, ὥστε νά τήν ἐπιδιώ­ξουμε ὅλοι μας.

Τί λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος; «Δόξα καί τιμή καί εἰρή­νη παντί τῷ ἐργαζομένῳ τό ἀγα­θόν».

Προϋπόθεση γιά νά ἀπολαύσουμε τή δόξα, τήν τιμή καί τήν εἰρήνη εἶναι νά ἐργαζόμεθα τό ἀγαθό. Νά ζοῦμε, δηλαδή, σύμφωνα μέ τό θέ­λημα τοῦ Θεοῦ, τό ὁποῖο μᾶς ἀπο­κάλυψε διά τοῦ Υἱοῦ του ἤ, ὅπως διευκρινίζει, γιά ὅσους δέν γνώρι­σαν τό Εὐαγγέλιο, σύμφωνα μέ τόν νόμο τῆς συνειδήσεώς τους, τόν ὁποῖο ἔχει βάλει μέσα στήν ψυχή τους ὁ Θεός, γιά νά ἀναπληροῖ τήν ἔλλειψη τοῦ δικοῦ του νόμου.

Ὅποιος, λοιπόν, ἐργάζεται τό ἀγα­­θό, δέν ἔχει ὡς σημεῖο ἀναφο­ρᾶς τόν ἑαυτό του, δέν εἶναι δέ­σμιος τοῦ ἐγωισμοῦ του, δέν ἐπι­διώ­κει ἀποκλειστικά καί μόνο τό συμφέρον του. Ἐργάζεται μέ ταπεί­νωση, προσφέρει μέ ἀγάπη, περι­βάλλει μέ στοργή ὅποιον ἔχει ἀνά­γκη, ἐνδιαφέρεται γιά τό καλό τῶν ἀδελφῶν του, δοξάζει μέ τά καλά του ἔργα τόν Θεό. Καί αὐτός ἀπο­λαμβάνει τή δόξα καί τήν τιμή πού χαρίζει ὁ Θεός στούς ἐκλεκτούς του. Δόξα καί τιμή πού δέν σχετί­ζεται μέ αὐτή πού προσφέρουν οἱ ἄνθρωποι καί εἶναι ἐφήμερη καί προσωρινή. Δόξα καί τιμή πού βρί­σκεται μακριά ἀπό τήν ἀνθρώπινη φιλοδοξία καί γι᾽ αὐτό συνδυά­ζε­ται καί μέ τήν εἰρήνη. Διότι, ὅπου ὑπάρχει ἐγωισμός δέν μπορεῖ νά ὑπάρχει εἰρήνη, γιατί ὁ ἐγωιστής δέν σταματᾶ νά διεκδικεῖ γιά τόν ἑαυτό του ὅλο καί περισσότερα, καί ἡ διεκδίκηση αὐτή δημιουργεῖ ἀνα­ταραχές καί συγκρούσεις. Ὅποιος ὅμως ἐργάζεται τό ἀγαθό, προσπα­θεῖ καί ἀγωνίζεται νά ἐφαρμόζει στή ζωή του τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, χωρίς νά ἐπιδιώκει τιμές καί πρω­τοκαθεδρίες, ἀλλά, ἀντίθετα, ἀκό­μη καί ὅταν κάνει τά πάντα, θεωρεῖ, σύμφωνα μέ τόν λόγο τοῦ Κυρίου, ὅτι εἶναι «ἀχρεῖος δοῦλος» καί δέν ἔκανε τίποτε περισ­σότερο ἀπό ὅσα ὄφειλε νά κάνει, αὐτός ἔχει μέσα στήν ψυχή του τόν Θεό. Ἔχει τήν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ, διότι δέν ὑπάρχουν μέσα στήν ψυχή του ἤ στό περιβάλλον του οἱ συγκρούσεις πού προ­καλεῖ ἡ φιλο­δοξία καί ὁ ἐγωισμός.

Ἄν, λοιπόν, θέλουμε καί ἐμεῖς νά ἀπολαύσουμε δόξα καί τιμή πού θά συνοδεύεται ἀπό τήν εἰρήνη, ἄς ἐπιδιώξουμε, παραμερίζοντας τόν ἐγωισμό, τήν ἰδιοτέλεια, τίς κακίες καί τά πάθη μας, νά ἐργαζόμαστε κατά τήν προτροπή τοῦ πρωτοκο­ρυ­φαίου ἀποστόλου Παύλου τό ἀγαθό, νά ἐργαζόμαστε τά ἔργα τῆς ἀρετῆς καί τῆς πίστεως, αὐτά τά ὁποῖα ἀναμένει ὁ Θεός ἀπό ὅλους μας, γιά νά μᾶς χαρίσει τή δόξα καί τήν τιμή του ὄχι ἐδῶ στή γῆ ἀλλά στόν οὐρανό αἰώνια.

Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει, μετά τήν Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων, τή Σύναξη πάντων τῶν ἐν Ἁγίῳ Ὄρει διαλαμψάντων ἁγίων καί τιμᾶ ὅλους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι μακριά ἀπό τιμές καί δόξες ἔζησαν μέσα στήν ταπείνωση, ὅπως ὁ ἅγιος Θεοφάνης, ὁ ὁποῖος πρίν νά ἔρθει στήν Ἠμαθία καί στή Σκήτη τοῦ Προδρόμου ἀλλά καί στή Νάουσα ὑπῆρξε ἕνας μεγάλος ἀσκητής, ἕνας ἡγούμενος, ὁ ὁποῖος ἐπεδίωκε μόνο τό συμφέρον τῶν ἀδελφῶν του, ὁ ὁποῖος ἐθεώρησε τά πάντα σκύβαλα «ἵνα Χριστόν κερδήσῃ».

Καί μαζί μέ τόν ἅγιο Θεοφάνη ἐδῶ στόν ναό μας, στό παρεκκλήσιο ἐπάνω, ἔχουμε τόν νέο ὅσιο τῆς Ἐκκλησίας μας, τόν ἅγιο Γεράσιμο τόν Μικραγιαννανίτη, τόν Ὑμνογράφο, ὁ ὁποῖος εἶχε πάμπολλα χαρίσματα, τά ὁποῖα ὅμως ἔλεγε, γιά νά μήν ἀπολαύσει αὐτός τήν τιμή τῶν ἀνθρώπων, «δέν εἶναι δικά μου, εἶναι χαρίσματα τοῦ ἁγίου Πνεύματος, ὁ Θεός τά δίδει, ἡ Παναγία μέ ἐνισχύει, οἱ ἅγιοι εἶναι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι μέ βοηθοῦν νά γράψω ὅ,τι γράφω πρός τιμήν τους». Ἀλλά καί πόσοι ἄλλοι ἅγιοι Ἁγιορεῖτες, οἱ ὁποῖοι ἐγκατέλειψαν τά πάντα, καί φῆμες καί δόξες, γιατί ἔχουμε καί βασιλεῖς στό Ἅγιο Ὄρος καί χαρισματούχους καί ἐπιστήμονες, οἱ ὁποῖοι θεώρησαν τά πάντα σκουπίδια μπροστά στήν ἀγάπη καί τήν τιμή τοῦ Θεοῦ.

Ἄς ἐπικαλεσθοῦμε τή χάρη τους, ἰδιαιτέρως ἐμεῖς ἐδῶ πού ἔχουμε δύο Ἁγιορεῖτες ἁγίους, τούς ὁποίους τιμᾶ ἡ ἐνορία μας καί ἡ πόλη μας, γιά νά λάβουμε καί ἐμεῖς τή χάρη καί τήν εὐλογία τους.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ