† Μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Πολυχρονίου, ἐπισκόπου Βαβυλῶνος, τῶν ἁγίων ἱερομαρτύρων Παρμενίου, Ἐλιμινᾶ, Χρυσοτέλους, Λουκᾶ καί Μωκίου, καί τῶν ἁγίων μαρτύρων Ἀβδών, Σέννεν, Μαξίμου καί Ὀλυμπίου.
Του Μητροπολίτου Φαναρίου Ἀγαθαγγέλου, Γενικοῦ Διευθυντοῦ τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας, τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
Οἱ Ἅγιοι Ἱερομάρτυρες καί Μάρτυρες ἄθλησαν, τό 251 μ.Χ., ἐπί αὐτοκράτορος Δεκίου (249-251 μ.Χ.). Ὅταν ὁ Δέκιος κατέκτησε τήν Βαβυλώνα, βρῆκε ἐκεῖ πολλούς χριστιανούς τούς ὁποίους ἐδίωξε. Συνέλαβε τόν Ἅγιο Πολυχρόνιο, Ἐπίσκοπο Βαβυλῶνος, τούς τρεῖς ἱερεῖς Παρμένιο, Ἐλιμινᾶ καί Χρυσοτέλη, καί δύο διακόνους, τόν Λουκᾶ καί τόν Μώκιο. Ὅταν παρουσιάσθηκαν ἐνώπιον τοῦ αὐτοκράτορος, ἐκεῖνος τούς διέταξε νά προσφέρουν θυσία στά εἴδωλα. Ὁ Ἐπίσκοπος Πολυχρόνιος ἀπάντησε τολμηρά: «Προσφέρουμε τόν εαυτό μας ὡς θυσία στόν Κύριο μας Ἰησοῦ Χριστό καί δέν θά λατρέψουμε ποτέ εἴδωλα φτιαγμένα ἀπό ἀνθρώπινα χέρια». Ὁ ἐξαγριωμένος Δέκιος ἔριξε τούς ὁμολογητές στήν φυλακή. Ὅταν τούς ἔφεραν καί πάλι γιά ανάκριση, ὁ Ἅγιος Πολυχρόνιος παρέμεινε σιωπηλός. Ὁ Δέκιος με εἰρωνεία εἶπε: «Ὁ ἡγέτης σας εἶναι ἄφωνος». Τότε ὁ Παρμένιος ἀπάντησε: «Ὁ ἅγιος Ἐπίσκοπος δέν εἶναι χωρίς φωνή, ἀλλά δέν θέλει νά μολύνει τά καθαρά χείλη του καί νά ρίξει μαργαριτάρια μπροστά στούς χοίρους». Ἔξαλλος ὁ Δέκιος διέταξε νά κόψουν τήν γλώσσα τοῦ Ἁγίου Παρμενίου. Παρ’ ὅλα αὐτά, ὁ Παρμένιος μίλησε στόν Ἅγιο Πολυχρόνιο λέγοντας: «Προσευχήσου γιά μένα, Πατέρα, γιατί βλέπω τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐπάνω σου».
Τότε, μέ ἐντολή τοῦ βασιλέως, χτύπησαν τόν Ἅγιο Πολυχρόνιο μέ πέτρες καί ἐκεῖνος παρέδωσε τό πνεῦμα του. Οἱ διῶκτες ἄφησαν τό τίμιο λείψανο μπροστά ἀπό τόν εἰδωλατρικό ναό τοῦ Κρόνου. Δύο Πέρσες πρίγκηπες, ὁ Ἀβδών καί ὁ Σέννεν, πού ἦταν χριστιανοί, ἦλθαν κατά τήν διάρκεια τῆς νύχτας, παρέλαβαν τό ἱερό λείψανο καί τό ἐνταφίασαν στά τείχη τῆς πόλεως.
Φεύγοντας ὁ Δέξιος διέταξε νά πάρουν μαζί τούς τρεῖς πρεσβυτέρους καί τούς δύο διακόνους. Στήν πόλη Κόρντουλα, πού πῆγε, ζήτησε καί πάλι ἀπό τούς Μάρτυρες νά προσφέρουν θυσία στά εἴδωλα. Ὁ Ἅγιος Παρμένιος ἀρνήθηκε. Πιστεύοντας ὁ αὐτοκράτορας ὅτι ὁ Ἅγιος Παρμένιος ἦταν σέ θέση νά μιλήσει μέ κάποια μαγική δύναμη, ἔδωσε ἐντολή νά τούς βασανίσουν ἀνηλεῶς καί νά τούς ρίξουν στήν φωτιά. Τότε ἀκούσθηκε μιά φωνή ἀπό τόν οὐρανό: «Ἐλᾶτε σέ μένα οἱ ταπεινοί στήν καρδιά». Ο Δέκιος θέωρησε ὅτι αὐτό ἦταν, ἐπίσης, ἔργο μαγείας καί διέταξε νά τους ἀποκεφαλίσουν ὅλους μέ τσεκούρι. Οἱ Πέρσες πρίγκηπες Ἀβδών καί Σέννεν πῆραν τά ἱερά λείψανα τῶν Μαρτύρων τήν νύχτα καί τά ἐνταφίασαν στήν δική τους πόλη. Αὐτό ἀναφέρθηκε στον Δέκιο. Οἱ πρίγκηπες συνελήφθησαν καί ὁδηγήθηκαν ἐνώπιον τοῦ αὐτοκράτορος, ὁ ὁποῖος διέταξε νά κλεισθοῦν στήν φυλακή. Τήν ἴδια ἡμέρα δύο ἄλλοι Πέρσες, ὁ Ὀλύμπιος καί ὁ Μάξιμος, προσήχθησαν ἐνώπιον τοῦ Δεκίου καί κατηγορήθηκαν ὡς χριστιανοί. Βασανίσθηκαν σκληρά καί ἀποκεφαλίσθηκαν γιά τήν ὁμολογία πίστεως στόν Χριστό. Για πέντε ημέρες τά ἱερά λείψαν ἔμεινα ἄταφα, ἀλλά τήν ἕκτη ἡμέρα οἱ Χριστιανοί τά ἐνταφίασαν κρυφά τήν νύχτα.
Ὁ Δέκιος ἐπέστρεψε στήν Ρώμη μέ ἁλυσσοδεμένους τούς πρίγκηπες Ἀβδών καί Σέννεν. Τούς προέτρεψε νά προσφέρουν θυσία στούς θεούς καί τούς ὑποσχέθηκε ἐλευθερία καί τιμές. Οἱ Μάρτυρες ἀπάντησαν: «Ἐμεῖς προσφέρουμε τόν ἑαυτό μας ὡς θυσία στόν Θεό μας Ἰησοῦ Χριστό. Θυσία στούς δικούς σας θεούς νά προσφέρετε ἐσεῖς». Ὁ Δέκιος τότε ἔριξε τούς Ἁγίους βορά στά ἄγρια θηρία, μέσα στό Κολοσσαῖο, τά ὁποῖα ὅμως δέν ἄγγιξαν τούς Μάρτυρες, ἀλλά ἀντίθετα ξάπλωσαν στά πόδια τους. Τότε τούς χτύπησαν μέ σπαθιά καί ἔτσι οἱ δύο Ἅγιοι τελειώθηκαν μαρτυρικά. Τά ἱερά λείψανά τους ἔμειναν γιά τρεῖς ἡμέρες μπροστά σέ ἕνα εἴδωλο, γιά νά τρομάξουν τούς χριστιανούς. Τήν νύχτα, ἕνας χριστιανός μέ τό ὄνομα Κυρήνιος πῆρε τά ἱερά λείψανα τῶν Μαρτύρων καί τά ἐνταφίασε κοντά στήν οἰκία του. Αὐτά ἀργότρε μετακομίσθηκαν στὴν κατακόμβη τοῦ Ποντιανοῦ στὴν Via Portuense. Ἐκεῖ μάλιστα κτίσθηκε ναὸς πρὸς τιμήν τους, καθὼς καὶ βαπτιστήριο. Σήμερα τά ἱερά λείψανα φυλλάσονται σήμερα στόν ναό τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Μάρκου Campidoglio στήν Ρώμη. Τὸν μεσαίωνα ἕνα τμῆμα τῶν λειψάνων τους μεταφέρθηκε στὴν πόλη τῶν ἀνατολικῶν Πυρηναίων Arles-sur-Tech.
