Εορτάζει η πόλη του Ναυπλίου τον πολιούχο της Άγιο Αναστάσιο τον Νεομάρτυρα. Το απόγευμα της Τετάρτης 31ης Ιανουαρίου 2024, παραμονής της εορτής του Αγίου Αναστασίου τελέστηκε Μέγας Πολυαρχιερατικός Εσπερινός χοροστατούντος του επισκόπου Ζηνουπόλεως κ. Ιακώβου ,από το πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και των αρχιερέων Αρτης Καλλινίκου και Αργολίδας Νεκταρίου .
Κατά τον εσπερινό έψαλλε χορωδία υπό τη διεύθυνση του λαμπαδάριου Ιωάννη Χαβιαρλή, καθώς και του πρωτοψάλτη Κωνσταντίνου Ρούτουλα.
Μετά το πέρας του εσπερινού ο εφημέριος του ναού π. Κωνσταντίνος Οικονόμου ευχαρίστησε εκ μέρους του εκκλησιαστικού συμβουλίου ,τους αρχιερείς ,του ιερείς και τους πιστούς, που με την παρουσία τους τίμησαν τον Άγιο Αναστάσιο.
Ο Άγιος Αναστάσιος ο Ναυπλιεύς ήταν Χριστιανός Νεομάρτυρας της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Έζησε στο Ναύπλιο όπου και μαρτύρησε για την Χριστιανική πίστη του, στις 1 Φεβρουαρίου του 1655. Την ίδια ημερομηνία τιμάται κάθε χρόνο η μνήμη του, έπειτα από Βασιλικό Διάταγμα της 14 Νοεμβρίου 1935.
Ανήμερα της εορτής Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου , θα τελεστεί η Πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία και η λιτάνευση της εικόνας του Αγίου στους δρόμους του Ναυπλίου.
Ο Άγιος Αναστάσιος ήταν γέννημα θρέμμα του Ναυπλίου και ζωγράφος επιδέξιος ως προς το επάγγελμα. Αρραβωνιάστηκε εκεί την κόρη ενός χριστιανού και σε λίγες μέρες άκουσε κάποια σφάλματα για την αρραβωνιαστικιά του και την άφησε. Οι συγγενείς της κόρης, του έκαναν μαγικά, για να την αγαπήσει και να την πάρει. Έτσι σε λίγο καιρό υπό την επήρεια των μαγικών, έχασε ο νέος τα λογικά του και γυρνούσε από δω κι από κει.
Όταν τον είδαν οι Τούρκοι, έτσι αλλόκοτο, τον έκαναν να αλλαξοπιστήσει. Ο Θεός όμως τον λυπήθηκε και σε λίγες μέρες του έδωσε την υγεία του. Και ερχόμενος στα συγκαλά του, κατανοεί ότι είναι Τούρκος και ότι φορούσε στο κεφάλι άσπρο σαρίκι. Αμέσως το πετάει στο χώμα και αρχίζει να φωνάζει με δυνατή φωνή και με τόλμη μέσα στο πλήθος των Τούρκων ότι ήταν, είναι και θα είναι για πάντα χριστιανός.
Οι Τούρκοι μόλις είδαν ότι μετάνιωσε, έτρεξαν καταπάνω του και δέρνοντας και σπρώχνοντας τον έφεραν στον κριτή. Ο κριτής επιχειρούσε με διάφορες πλεκτάνες, πότε κολακεύοντας και πότε φοβερίζοντας, να τον κάνει να αρνηθεί την Χριστιανική πίστη. Αλλά ο Μάρτυρας δεν τα λογάριαζε όλα αυτά και ακλόνητος έλεγε με τόλμη ότι δεν αρνείται τον Κύριο Ιησού Χριστό, τον αληθινό Θεό, αλλά πιστεύει και Τον προσκυνά ως δημιουργό και σωτήρα του ενώ την πίστη στον Αλλάχ δεν την χρειάζεται και την αποστρέφεται. Όταν άκουσε αυτά ο κριτής έδωσε εντολή να τον αποκεφαλίσουν.
Αλλά οι Τούρκοι δεν τον άκουσαν και με το που τον έβγαλαν από το κριτήριο όρμισαν πάνω του όπως παλιά οι Ιουδαίοι στον πρωτομάρτυρα Στέφανο και άλλοι με ξύλα, άλλοι με σπαθιά, άλλοι με μαχαίρια κατατρυπούσαν το κορμί του Μάρτυρα μέχρι που το κατέκοψαν σε μικρά κομμάτια.
