Του Κωνσταντίνου Νούση – θεολόγου

Το βασικό επιχείρημα των ομοφυλοφίλων και όσων υποστηρίζουν την επιλογή αυτή είναι αντλημένο από την ίδια τη φύση. Η ομοφυλοφιλία θεωρείται κατ’ αυτούς φυσική. Και ποιος μπορεί να αντισταθεί στη φύση και να τα βάλει μαζί της; Ποιος θα της κάνει μάθημα ή θα τη μαλώσει; Ποιος θα μπορούσε να κατηγορήσει την ίδια τη φύση; Εδώ λοιπόν έρχεται να μας αποκαλύψει την αλήθεια η ορθόδοξη χριστιανική παράδοση και θεολογία. Και η απάντηση είναι πως κάθε πάθος και διαστροφή είναι αφύσικο, μια ασθένεια πνευματική, με ψυχοσωματικά χαρακτηριστικά, τα οποία κληροδοτούνται από γενιά σε γενιά στον κάθε άνθρωπο: αυτό θεολογικά λέγεται προπατορικό αμάρτημα.

Δυστυχώς το “φυσικό επιχείρημα” περί της ομοφυλοφιλίας ασπάζονται και ορθόδοξοι κληρικοί, όπως πρόσφατα ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής βαπτίζοντας τέκνα υιοθετημένα από γκέι ζευγάρι. Το χρησιμοποιούν άλλωστε κατά κόρον οι ίδιοι οι ομοφυλόφιλοι, προκειμένου να δικαιολογήσουν αυτήν την κατάσταση, στην οποία τινί τρόπω βαλτώνουν και δυσκολεύονται να απεγκλωβιστούν. Μπαίνουμε λοιπόν στο δίλημμα: Να πιστέψουμε τους ίδιους και όσους σύγχρονους επιστήμονες αποδίδουν το φαινόμενο σε φυσικά και γενετικά αίτια ή να αποδεχθούμε την ορθόδοξη διδασκαλία και παράδοση αιώνων σε βάρος της συγκεκριμένης εμπαθούς καταστάσεως;

Ο μέγας Πατέρας της Εκκλησίας Ιωάννης ο Χρυσόστομος καταφέρεται με σφοδρότητα εναντίον του συγκεκριμένου σαρκικού πάθους. Έστω και αν συνδέεται με την παραχώρηση του Θεού εξαιτίας της μανίας των ειδώλων στην οποία έπεφτε ο κόσμος προ Χριστού. Ποτέ δεν μίλησε για κάτι φυσικό. Αντιθέτως, αντιπαραβάλλοντάς το ακόμα και με σιχαμερά ζώα, παρατηρεί πως ούτε αυτά έχουν παραβιάσει εν προκειμένω τους όρους της φύσεως. Και αναρωτιέσαι: είναι δυνατόν το Άγιο Πνεύμα, που μίλησε δια του στόματος τόσων μεγάλων Πατέρων και Αγίων στο παρελθόν και που επικυρώθηκε ο λόγος τους και με συνοδικούς εκκλησιαστικούς κανόνες, να παραπλάνησε τους ανθρώπους και να τους ταλαιπώρησε άδικα τόσους αιώνες, αφήνοντας να επικρατεί η “ψευδής” γνώμη πως ο Θεός αποστρέφεται τον σοδομιτισμό;

Ο Θεός μιλάει ξεκάθαρα και στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη για τη φυσική έλξη ανδρός και γυναικός. Τα υπόλοιπα είναι παρά φύσιν. Μάλιστα στην Κ.Δ. ο Θεός προχώρησε στην πνευματική ανύψωση του ανθρώπου μέσω της εγκρατείας και της ευλογημένης αγαμίας. Αλλά και η ίδια η φύση θα λέγαμε και η κοινωνία δεν υποστηρίζουν την ομοφυλοφιλία. Ούτε βιολογικά και ανατομικά, ούτε καν αισθητικά. Και μόνο το θέαμα ενός ανθρώπου που παραλλάσσει τη φύση του προκαλεί σε έναν υγιή στα σωματικά και πνευματικά αισθητήρια άνθρωπο εξάπαντος αποστροφή. Και τα ομόφυλα ζεύγη, άγονα, άκαρπα και βιολογικοκοινωνικώς άχρηστα για το γένος, στην απέλπιδα προσπάθειά τους να υποκαταστήσουν τη φυσική και θεάρεστη τεκνογονία με κατοικίδια ζώα και τώρα τελευταία με υιοθεσία τέκνων – τα οποία φυσικά θα γαλουχήσουν κατά τη δική τους εικόνα και ομοίωση – προκαλούν απλά τη θλίψη μας για το προχωρημένο της πνευματικής ασθένειας στην οποία περιέπεσαν.

Επομένως, κανείς ας μην επικαλείται το φυσικό επιχείρημα για το πάθος της ομόφυλης έλξης. Η ορθόδοξη θεολογία απαντά ξεκάθαρα: αυτό που βλέπουμε πολλάκις σαν φυσικό μετά την πτώση, είναι απλά η αμαρτωλότητα την οποία ασθενεί κληρονομικά κάθε άνθρωπος με τη γέννησή του. Η κορύφωση μιας πανδημίας δεν την καθιστά ποτέ υγιή κατάσταση. Η αύξηση του αριθμού των γκέι δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση μετάλλαξη του ανθρώπινου είδους. Άλλωστε η φύση – ακόμα και αν δεχτούμε ότι δεν υπάρχει Θεός, αλλά πως όλα τα κατασκευάζει και τα οδηγεί η ίδια (ως απρόσωπη ή αυτόνομη) – ποτέ δεν θα ήταν δυνατό να καταστήσει φυσική την οδό του αφανισμού των όντων. Πόσο μάλλον όταν πιστεύουμε ότι πίσω από όλα κρύπτεται η παντοδύναμη και πανάγαθη πρόνοια του Δημιουργού…