Τή Μ. Τρίτη τό ἀπόγευμα στίς 7:30 ἡ ὥρα, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ ἀκολουθούμενος ἀπό τόν Παν. Ἀρχιμ. π. Νικόδημο Κωτινούδη, συνεργάτη του στά Γραφεία τῆς Μητροπόλεως καί τόν Διάκονό του π. Νικόλαο Τσεπίση, ἐπεσκέφθη τήν Ἐνορία Ἁγίου Γεωργίου Γαλατίστης καί προέστη τῆς Ἀκολουθίας τοῦ Γ΄ Νυμφίου, δηλαδή τοῦ Ὄρθρου τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τετάρτης. Τόν ὑπεδέχθη ὁ Προϊστάμενος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Αἰδ. Πρωτ. π. Γεώργιος Σκονδράνης ὁ καί Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος τῆς Περιοχῆς.
Ὁ εὐλογημένος Λαός τοῦ Θεοῦ προσήλθε, μέσα σ’ ἕνα Ναό πού ὁμολογουμένως ἦταν καταστόλιστος, μέ ἄνθη, ὅπως ἡ Παράδοση τῆς Ὀρθοδόξου Λατρείας ὁρίζει, μέ ἐπικεφαλῆς τόν Δήμαρχο Πολυγύρου κ. Γεώργιο Ἐμμαμανουήλ, τόν Ἀντιδήμαρχο κ. Κατάκαλο Σακκελάρη, τήν Ἀντιδήμαρχο κα Αἰκατερίνη Ἀβέρη, τόν Πρόεδρο τῆς Γαλατίστης κ. Νικόλαο Κουτζιαρή κ.ἄ. Τά πάντα κάτω ἀπό τό χθαμαλό φῶς τῶν κανδηλιῶν καί τῶν κεριῶν ἔδειχναν “ἐδεμικό κλῖμα”, λές καί ἦταν ἕτοιμα νά δεχθοῦν τόν μυρεψό καί τό μῦρο, τά ἱκανά καί πάλι νά περιλούσουν τά Ἄχραντα Πόδια Ἐκείνου καί νά Τά ἀποσμήξουν καί πάλι μέ τίς “βοστρύχους τῆς ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσούσης γυνῆς”! Στά ψαλτήρια, τά φιλολογικά καί θεολογικά ἀριστουργήματα τῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς καί ἐμπειρίας, ἀπέδωσαν ὁ Πρωτοψάλτης κ. Κωνσταντίνος Παντριάς καί ὁ Λαμπαδάριος κ. Δούκας Λακρός ὁ καί ἐγγονός τοῦ Ἐφημερίου π. Γεωργίου μέ τούς συνεργάτες τους, ὅλοι μουσικολογιώτατοι καί μαΐστορες τοῦ Βυζαντινοῦ κλέους τῆς Ἐκκλησίας μας. Μεγάλη ἀρωγή στό Ἀναλόγιο προσέφερε ὁ Μουσικολογιώτατος Διάκονος π. Νικόλαος Τσεπίσης, βοηθώντας ἔτσι στήν ἀναγωγή τοῦ Ἐκκλησιάσματος σέ οὐράνιες σφαῖρες.
Πρό τοῦ Δι’ εὐχῶν τῆς Ἀκολουθίας ὁ Σεβασμιώτατος ἀπηύθυνε ἐλάχιστους παρακλητικούς λόγους στούς ἀδελφούς μας καί προέβαλε τή φράση τῆς Ἁγίας Κασσιανῆς τῆς Μοναχῆς πού τό ψυχικό της βιολί ἔπλεξε τό Δοξαστικό τῆς Ἡμέρας: «… Ἁμαρτιῶν μου τά πλήθη καί κριμάτων σου ἀβύσσους, τίς ἐξιχνιάσει ψυχοσῶστα Σωτήρ μου; … »! Δηλαδή, «Τόν ὠκεανό καί τά πλήθη τῶν ἁμαρτιῶν μου, εἶπε ἡ πόρνη, ἀλλά καί τήν ἄβυσσο τῶν δικῶν Σου μεγαλείων καί τῆς συγγνώμης, τῆς ψυχῆς μου Σωτῆρα, ποιός μπορεῖ νά ἐξιχνιάση;»! Τί λέει ἡ Ἐκκλησία, εἶπε ὁ Μητροπολίτης μας, μέ αὐτή τή φράση; Ὅτι, ἄν εἶσαι ἄνθρωπος, τό θές δέν τό θές, τό πέλαγος τῶν ἁμαρτιῶν σου εἶναι ἀμέτρητο, γίνεται δυστυχῶς ἀμέτρητο καί ἄπατο! Ἀλλά καί τό μεγαλεῖο καί ἡ συγγνώμη τοῦ Θεοῦ δέν χωρᾶνε στούς ὠκεανούς τῆς οἰκουμένης! Ἄμετρες οἱ μέν, ἄρρητο τό δέ!
Καί κατέληξε ὁ ὁμιλητής: «Σήμερα οἱ Ναοί γιορτάζουν καί τά ψαλτήρια τους πανηγυρίζουν στολισμένα! Γιατί ἀναγνωρίζει ἡ Ὀρθοδοξία ὅτι ἡ ἁμαρτία εἶναι νύχτα μέσα μας βαριά, εἶναι οἶστρος ἀκολασίας, γεμᾶτος μέ ζόφο, μοιάζοντας μέ ἀσέληνη νύχτα τοῦ ἔρωτα πρός τό πάθος! Μά αὐτή ἡ ἁμαρτάνουσα ψυχή, σάν καταφιλήση τά Ἄχραντά Του τά Πόδια καί Τά ἀποσμήξη καί πάλι μέ τούς εὐπλόκαμους ψυχικούς βοστρύχους τῆς μετάνοιάς της, τότε, μαζί μέ τήν Κασσιανή κραυγάζει: “… κάμφθητί μοι (Κύριε) πρός τούς στεναγμούς τῆς καρδίας …”! Δηλαδή, Κύριε, μήν εἶσαι ἄκαμπτος καί ἄτεγκτος μαζί μου, ἐμένα πού στενάζει καί πονάει ἡ καρδιά μου ἀπό τήν ἁμαρτία! Αὐτή εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία καί αὐτό τό μεγαλεῖο τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ ἀνθρώπου, τοῦ πεσμένου μέν, ἀλλά στά Χέρια τοῦ Ἀμνοῦ τοῦ Θεοῦ ἀφημένου ἀπό τό Ἁγιοτριαδικό μεγαλεῖο!».
Μέ μεγάλη χαρά ὁ Σεβασμιώτατος, μετά τήν Ἀπόλυση, συνάντησε ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Βήματος τόν Ὁμότιμο Καθηγητή τοῦ Α.Π.Θ. κ. Μιλτιάδη Κωνσταντίνου, μέ τόν ὁποῖο ἔχει γνωριμία ἀπό παλιά καί τόν τιμά μέ τή φιλία του.
