Του π. Ηλία Μάκου
Κατά την παρουσία του στο Τίρανα ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ στρατηγός Δημήτριος Χούπης, όπου συμμετείχε στη 17η Σύνοδο των Αρχηγών των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ) των Βαλκανικών Χωρών (17th Balkan Chiefs of Defence Conference), που διεξήχθη στο Δυρράχιο της Αλβανίας, συναντήθηκε και με τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας Αναστάσιο.
Συζήτησαν θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος, και αναφέρθηκαν στο σημαντικό ιεροκηρυκτικό, ποιμαντικό και φιλανθρωπικό έργο που επιτελείται από την Ορθόδοξη Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Αλβανίας, ενώ είχε την ευκαιρία να επισκεφθεί τον εμβληματικό Καθεδρικό Ναό της Αναστάσεως του Χριστού.
Και τα αποτελέσματα αυτού του έργου είναι απτά και θεαματικά και έχουν ανταπόκριση στο λαό.
Πολλές φορές ο κ. Αναστάσιος έχει τονίσει, και το έχει κάνει πράξη, «εμείς δεν υψώνουμε τείχη, γκρεμίζουμε τείχη».
Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας προωθεί με συνέπεια και σταθερότητα τη συνεργασία, την αρμονική συνύπαρξη, την ειρήνη, ανάμεσα σε άτομα και λαούς, ώστε να κυριαρχήσει το πνεύμα της αγάπης, και να ξεπεραστούν οι διαφορές.
Είναι συνεχής και βαθιά και θερμή και ειλικρινής η έκκλησή του για αδελφοσύνη και συνεννόηση, που, αν και στις ημέρες φαίνεται ένα δύσκολο επίτευγμα, εν τούτοις δεν είναι ακατόρθωτο.
Αυτή την αδελφοσύνη και τη συνεννόηση κατόρθωσαν τα θρησκεύματα στην Αλβανία, με κεντρικό πρόσωπο και εμπνευστή τον κ. Αναστάσιο, και το όφελος είναι πολλαπλό και ορατό.
Πάντως αξίζει να σημειωθεί ότι πάγιο αίτημα και της Ορθόδοξης Εκκλησίας και των άλλων θρησκειών στην Αλβανία, είναι η επιστροφή των περιουσιών τους και των κειμηλίων τους, καθώς 32 περίπου χρόνια μετά την πτώση του αθεϊστικού καθεστώτος, δεν έχουν προχωρήσει επαρκώς οι σχετικές διαδικασίες.
Δεν είναι τυχαίο πάντως ότι πολιτικοί, θρησκευτικοί, επιστημονικοί, πνευματικοί, στρατιωτικοί και άλλοι παράγοντες, όχι μόνο από την Ελλάδα, αλλά και από άλλες χώρες, όταν βρίσκονται στην Αλβανία σπεύδουν να συναντήσουν τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο.
Είναι μια προσωπικότητα, που έχει ως μέριμνά του, με επίκεντρο την πίστη, την καλυτέρευση της ανθρώπινης ζωής, μακριά από κάθε εγωκεντρικό ανταγωνισμό, που είναι επιζήμιος.
Όραμά του, αλλά και αγώνας του είναι να απολαύσουμε κάποτε την πραγματική και διαρκή ειρήνη και να διατηρηθεί μια ποιότητα ζωής σ’ αυτό τον κόσμο.
