Με τη χαρά της προσμονής και το φως της ελπίδας να φωτίζει τις λευκές λαμπάδες του, ο πιστός λαός μας πλημμύρισε ασφυκτικά στις εκκλησίες των πόλεων και των χωριών της ακριτικής μας επαρχίας το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου. Η Ανάσταση του Χριστού χαρίζει σε όλους ελπίδα, προσδοκία και παρηγοριά.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός στο Πασχαλινό Μήνυμά του, που ανεγνώσθη στους Ιερούς Ναούς της επαρχίας του, ερμηνεύοντας τη σημασία της εορτής, μεταξύ άλλων γράφει· «…Σὲ μιὰ ἐποχὴ γενικευμένης ἄρνησης καὶ ἀποστασίας, μέσα ἀπὸ τὸ κενὸ μνημεῖο, παρήγορος καί ἐλπιδοφόρος ἀντηχεῖ ὁ ἀντίλαλος τῆς ἀγγελικῆς εἴδησης ὅτι «ἠγέρθη ὁ Κύριος, οὔκ ἐστιν ὥδε∙ ἴδε ὁ τόπος ὅπου ἔθηκαν αὐτόν» (Μᾶρκ. στ΄ 16). Τὸ μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ ἀνατρέπει τὰ πάντα∙ ἡ σωτηρία ὑπερνικᾶ τὴν ἁμαρτία, ἡ ἀγάπη ἐξαφανίζει τό μίσος, ἡ εἰρήνη συντρίβει τὴν βία, ἡ χαρά ἐξουδετερώνει τὴν θλίψη, ἡ ἐλπίδα ἀντικαθιστᾶ τὴν ἀπόγνωση, τὸ φῶς διαλύει τὸ σκοτάδι, ἡ ζωή νεκρώνει τὸν θάνατο, ἡ λαμπρὴ παρουσία τοῦ Ἀναστάντος ἀκυρώνει τὴν ἄρνηση τοῦ Θεοῦ. Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου καταργεῖ τὰ ἀδιέξοδα, φανερώνει δρόμους σωτηρίας, διαψεύδει τὸ ψέμα καὶ τὴ ματαιότητα τοῦ κόσμου, ἀνοίγει ὁρίζοντες πίσω καὶ πέραν ἀπὸ τὸν θάνατο…
»Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἀνατρέποντας τά δεδομένα τοῦ κόσμου τούτου, ἐγκαινιάζει μία νέα πορεία στὴν ἱστορία τοῦ ἀνθρώπου, γι’ αὐτὸ καὶ ἡ πίστη μας σὲ αὐτὴν συνεπάγεται «ἀπαρχὴ ἄλλης βιοτῆς», ὁδηγεῖ σὲ «καινή» ζωή, σὲ καινούργια ζωή, μὲ συμμετοχὴ μας στὴ ζωὴ τοῦ Ἀναστάντος. Ὁ Κύριος δὲν ἀναστήθηκε γιὰ τὸν ἑαυτό Του, γιὰ νὰ δείξει τὴ δύναμή Του, γιὰ νὰ πείσει γιὰ τὴ θεότητά Του, διότι Αὐτὸς ὁ Ἴδιος εἶναι ἡ ζωή∙ ἀναστήθηκε γιὰ μᾶς. Στὸν 142ο Ψαλμό, ὁ ἱερός Δαβίδ γράφει: «ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις με», Κύριε, ἐσὺ εἶσαι ἡ ζωή μου, δῶσε μου ζωὴ ἀπὸ τὴ ζωή Σου. Αὐτὸ εἶναι καὶ το μήνυμα τῆς Λαμπροφόρου Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου: νὰ ζωοποιηθοῦμε ἀπὸ τὶς σταγόνες τῶν κρουνῶν τῆς τετρωμένης πλευρᾶς Του καὶ νὰ λάβουμε τὴν αἰώνια ζωὴ ποὺ προσφέρει ἀφειδώλευτα ἡ Χάρις Του σὲ ὅσους τὸ ἐπιθυμοῦν καὶ μετὰ πόθου καὶ ἱεροῦ φόβου Τὸν προσεγγίζουν, διότι «Ἀναστὰς ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τοῦ τάφου, καθὼς προεῖπεν, ἔδωκεν ἡμῖν τὴν αἰώνιον ζωὴν καὶ μέγα ἔλεος…
»Ἡ πίστη στὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ μόνη ἀπάντηση στὸ ἐρώτημα τοῦ κόσμου καὶ τοῦ ἀνθρώπου. Χωρὶς αὐτὴν δὲν ὑπάρχει ἑρμηνεία τοῦ κόσμου, οὔτε λόγος νὰ ὑπάρχουμε, οὔτε νόημα καὶ σκοπὸς τῆς ζωῆς. Ὑπάρχει μόνο τὸ σκοτάδι τοῦ θανάτου, ἡ κυριαρχία τῆς ἁμαρτίας. Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἀνασταίνει τὴν ἴδια τὴ ζωή μας, ἀναδεικνύει τὴν ἀξία μας, φανερώνει τὸν αἰώνιο προορισμό μας, ὀμορφαίνει τὴν ἐπίγεια πορεία μας».
Ο Σεβασμιώτατος το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου αρχικά μετέβη στον Δίλοφο, του τέως Δήμου Τριγώνου, στο Τριεθνές Ελλάδος, Τουρκίας και Βουλγαρίας, όπου παρουσία του Δημάρχου Ορεστιάδος Διαμ. Παπαδοπούλου, του Διοικητού του 21ου Συνταγματος συνταγματαρχου Δημητρίου Τσαφούλη και των λιγοστών κατοίκων του οικισμού τέλεσε την ακολουθία της Αναστάσεως στον Ιερό Ενοριακό Ναό Αγίας Τριάδος.
Στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος προέστη της Αναστασίμου ακολουθίας, του Όρθρου και της Πασχαλινής Θείας Λειτουργίας στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Παναγίας Ελευθερωτρίας Διδυμοτείχου, παρουσία του Βουλευτού Έβρου Αναστ. Δημοσχάκη, του υπαρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. αντιστρατήγου Πασχ. Συριτούδη, του Δημάρχου Διδυμοτείχου Ρωμ. Χατζηγιάννογλου, του Διοικητού της XVI Μεραρχίας Διδυμοτείχου υποστρατήγου Γεωργίου Βάσιου και πλήθους πιστών.
Την Κυριακή του Πάσχα το πρωΐ ο Σεβασμιώτατος μετέβη στην Ορεστιάδα και προέστη του Εσπερινού της Αγάπης στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίων Θεοδώρων. Το ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας ανεγνώσθη στα αγγλικά απο τον π. Μελέτιο Κουράκλη, στα γερμανικά απο τον π. Γεώργιο Αραμπατζή, στα ρουμανικά απο τον π. Διονύσιο Agache, στα βουλγαρικά απο τον π. Νικόλαο Καλφόπουλο, στα τουρκικά απο τον π. Στέφανο Κιοσσέ και στα αραβικά απο τον π. Βενέδικτο Salama.
Το απόγευμα ομοίως ο Σεβασμιώτατος προέστη του Εσπερινού της Αγάπης στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Παναγίας Ελευθερωτρίας στο Διδυμότειχο. Το ευαγγελικό ανάγνωσμα ανεγνώσθη στα αγγλικά απο τον π. Μελέτιο Κουράκλη, στα Βουλγαρικά απο τον π. Αθανάσιο Sultanov, στα ισπανικά απο τον π. Ιερώνυμο Espinosa, στα γεωργιανά απο τον π. Ανδρέα Αϊδινίδη, στα αλβανικά απο τον π. Σπυρίδωνα Ζούπα και στα αραβικά απο τον π. Βενέδικτο Salama.
