Του Πέτρου Ρηγάτου, Δικηγόρου παρ΄Αρείω Πάγω, Μ.Δ.Ε. Νομικού Συμβούλου Ι.Μητροπόλεως Πατρών

   Ό Ευαγγελιστής Ιωάννης (κεφ. ιβ’ 37-40) αναφέρει ότι παρά τα πολλά θαύματα τα οποία επιτελούσε ο Κύριος ενώπιον των Ιουδαίων, αυτοί δεν επίστευαν ακόμη εις Αυτόν.Δια να πραγματοποιηθεί η προφητεία του Ησαϊα : “Κύριε, τις επίστευσε τη ακοή ημών; και ο βραχίων Κυρίου τίνι απεκαλύφθη;”, δηλαδή “Κύριε ποιός επίστευσεν εις το ιδικόν μας κήρυγμα και η δύναμις του κυρίου με τα τόσα θαύματα εις ποίον εφανερώθη;”

  Όμως πολλοί από τους άρχοντες επίστευσαν εις Αυτόν, αλλά δια τον φόβον των Φαρισαίων δεν ομολογούσαν την πίστιν τους, δια να μην διωχθούν από την συναγωγήν και γίνουν αποσυνάγωγοι.Ο Νικόδημος ήταν Φαρισαίος, διδάσκαλος του Ισραήλ, μέλος του συνεδρίου, πλούσιος και ευγενής, πρότυπον αρετής και ήθους.Τα ανωτέρω ασφαλή στοιχεία συνάγονται από τον Ευαγγελιστή Ιωάννη (Ιωαν. Γ 1-5).

  Υπήρχε κάποιος από τους Φαρισαίους, του οποίου το όνομα ήταν Νικόδημος, άρχων των Ιουδαίων.Αυτός ήλθε την νύκτα εις τον Ιησούν και του είπε “Ραββί, ξέρομεν ότι ήλθε ως διδάσκαλος από τον θεόν, διότι κανείς δεν μπορεί να κάνη τα θαύματα που εσύ κάνεις εάν δεν είναι ο Θεός μαζί του”.Ο Ιησούς του απεκρίθη “Αλήθεια σου λέγω, εάν δεν γεννηθή κανείς άνωθεν, δεν μπορεί να ιδεί την Βασιλείαν του Θεού”.  

  Διαπιστώνομε ότι ο Νικόδημος είχε έντονες πνευματικές αναζητήσεις σχετικά με  την πνευματικήν αναγέννηση του ανθρώπου, ήταν δηλαδή πνευματικός άνθρωπος και παρακολουθούσε εκ του σύνεγγυς την διδασκαλίαν του Θείου Διδασκάλου.Επίσης είχε ξεκάθαρη τοποθέτηση στο Ιουδαϊκό Συνέδριο δια τον Κύριον, γεγονός το οποίον παρουσιάζει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης (Ιωάν.  Ζ΄50-52).Λέγει εις αυτούς ο Νικόδημος, ο οποίος ήταν ένας από αυτούς “Καταδικάζει άνθρωπον ο νόμος μας εάν δεν τον ακούσει προηγουμένως και μάθη τι έκανε;” Απεκρίθησαν εις αυτόν “Μήπως και συ είσαι από την Γαλιλαίαν; Ερεύνησε και θα ιδής ότι δεν έχει έλθει προφήτης από την Γαλιλαίαν”.Διαφωνούσε λοιπόν έντονα και με θάρρος εναντίον των Φαρισαίων και Γραμματέων, οι οποίοι εδίωκαν τον Σωτήρα Χριστόν.Αποτελεί ο Νικόδημος φωτεινόν παράδειγμα θάρρους και τόλμης έναντι του νεκρού Διδασκάλου.Από κρυφός μαθητής φανερούται και περνά εις την ενεργόν δράσιν.Μαζί με τις μυροφόρες γυναίκες και τον συνάδελφόν του Βουλευτήν Ιωσήφ, γίνονται οι κηδευτές του Σωτήρος και καταγράφεται το Όνομά τους εις τις Δέλτους του Ουρανού.Οι δύο Άρχοντες του Ισραήλ δεν δίστασαν να αποκαθηλώσουν και να κηδεύσουν θεοπρεπώς τον κατάδικον από την πανίσχυρον κοσμικήν εξουσίαν της εποχής εκείνης Ιησούν.Γι΄αυτό και αιωνίως τιμώνται με ψαλμούς εις τα εγκώμια του Επιταφίου : “ο Ιωσήφ  κηδεύει μετά του Νικοδήμου νεκροπρεπώς τον κτίστην”.

   Έναντι του Άρχοντος Νικοδήμου δεν υστέρησε καθόλου ο συνάδελφός του Ιωσήφ.Αυτός πέραν της ορθής στάσεώς του εις το Ιουδαϊκόν Συνέδριον ετόλμησε και παρουσιάσθηκε στον Πιλάτον, “τολμήσας εισήλθε προς Πιλάτον” και εζήτησε το Σώμα του Ιησού.Ο Ευαγγελιστής Μάρκος (ιε  43-47) αναφέρει για τον Ιωσήφ τον από Αριμαθαίας ότι ήταν ευσχήμων βουλευτής, δηλαδή διακεκριμένος και ευυπόληπτος, Βουλευτής, ο οποίος και αυτός ην προσδεχόμενος την βασιλείαν του Θεού.Ο Νικόδημος, ανεψιός του νομοδιδάσκαλου Γαμαλιήλ, είχε και μαρτυρικόν τέλος, διότι εις την ταφήν του Αρχιδιακόνου Στεφάνου κατενύχθη και παρεκάλεσε τον Απόστολον Πέτρο να τον βαπτίσει.Όταν έμαθαν τα γεγονότα αυτά οι Ιουδαίοι αναθεμάτισαν τον Νικόδημο, τον έδειραν και  διήρπασαν τα υπάρχοντά του.Αυτός τότε ετελειώθη και έγινε μάρτυρας του Ιησού, ο δε θείος του Γαμαλιήλ, έθαψε το λείψανόν του πλησίον του Αγίου Στεφάνου (βλ. Συναξαριστής Αγίου Νικοδήμου, τόμος Β΄ σελ. 292, σημ. 1)

 Την τόλμην του ευσχήμονος Βουλευτού και νυχτερινού μαθητού Νικοδήμου και του Ιωσήφ πρέπει ν΄ακολουθούν και οι πολιτικοί άρχοντές μας και να κοσμούνται από το ήθος τους.Και τούτο καθόσον ως είναι γνωστόν οι δύο Άγιοι Ιωσήφ και Νικόδημος, οι ευσχήμονες Βουλευτές, έχουν από ετών ορισθεί προστάτες της Βουλής των Ελλήνων.Η ανόρθωση των Αξιών, η κοινωνική δικαιοσύνη, η ανιδιοτέλεια, η διακονία των αξιωμάτων επ΄αγαθώ των πολιτών, το ήθος, η ψυχική ευγένεια και κυρίως η πίστις εις την Ορθοδοξία και τις Ελληνοχριστιανικές Παραδόσεις θα πρέπει να διαπνέουν τη ζωή των ηγετών μας, προκειμένου το παράδειγμά των να  εμπνέει τους πολίτες και κυρίως τη νεολαία μας εις τον ανηφορικόν δρόμον της αναστηλώσεως των Διαχρονικών Αρχών και του Ανθρωπισμού εις την σύγχρονον κοινωνία μας.Πρωτίστως όμως οι νόμοι τους οποίους καλούνται να ψηφίσουν οι βουλευτές μας θα πρέπει να είναι σύμφωνοι με τον Θείον Νόμον του Ευαγγελίου και τους Ιερούς Κανόνες, αφού άλλωστε διαβιούμεν εις την Ορθόδοξον Ελλάδα και όχι εις μίαν ουδετέραν Χριστιανικώς χώραν.Ευχώμεθα οι εκπρόσωποί μας εις το Ελληνικόν Κοινοβούλιον να διαπνέονται από τον σεβασμόν τους προς τον Νόμον του Ευαγγελίου και να μην ισχύσει ποτέ γι΄αυτούς η προφητική ρήσις “οι Άρχοντες συνήχθησαν κατά του Κυρίου και κατά του Χριστού αυτού”.