Εν όψει της πανηγύρεως των Αγίων Ενδόξων Ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης στον ομώνυμο ενοριακό ιερό ναό των Αγίων στο Ναύπλιο , πραγματοποιήθηκε η υποδοχή του Ιερού Λειψάνου της Τιμίας Χειρός του Αγίου Σπυρίδωνος από τη Κέρκυρα στο Ναύπλιο, Παρασκευή 16 Μαΐου 2025. Το Ιερό λείψανο θα παραμείνει στην Αργολίδα κατά το χρονικό διάστημα από 16ης Μαΐου έως και 22ας Μαΐου . Η υποδοχή πραγματοποιήθηκε από τον Μητροπολίτη Αργολίδας Νεκτάριο παρουσία κλήρου και λαού. Ο Σύλλογος Ποντίων Αργολίδας και Φίλων Ποντιακού Ελληνισμού “Παναγία Σουμελά ” συμμετείχε κατά την λιτανευτική πομπή του ιερού λειψάνου προς το ναό.
Κατόπιν ευλαβούς αιτήματος του Μητροπολίτη Αργολίδος κ. Νεκταρίου, προς την Μητρόπολη Κερκύρας και με την ευλογία του Μητροπολίτη Κερκύρας Παξών και Διαποντίων Νήσων Νεκταρίου πραγματοποιήθηκε η μεταφορά του Τιμίου Λειψάνου του Αγίου Σπυρίδωνα στο Ναύπλιο προς προσκύνηση στα πλαίσια των εκδηλώσεων “‘Κωνσταντίνεια 2025″, της ενορίας των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, Νέου Βυζαντίου Ναυπλίου.
Ο εφημέριος του Ναού πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Φρίμης καθώς και το εκκλησιαστικό συμβούλιο, ευχαρίστησε τον Μητροπολίτη Κερκύρας για την παραχώρηση προς προσκύνηση του Τιμίου Λειψάνου στο Ναύπλιο, καθώς και τον Μητροπολίτη Αργολίδος, τους Ιερείς κα πιστούς που τίμησαν με την παρουσία τους τον Άγιο Σπυρίδωνα.
Ο κυπριακής καταγωγής Άγιος Σπυρίδων είναι σημαντική προσωπικότητα της Χριστιανοσύνης.
Είναι ιδιαίτερα συνδεδεμένος με την πόλη και το νησί της Κέρκυρας, της οποίας είναι προστάτης Άγιος. Είναι, επίσης, πολιούχος Άγιος του Πειραιά.
Σύμφωνα με την εκκλησιαστική παράδοση, o Άγιος Σπυρίδων γεννήθηκε το 270 μ.Χ. στο τώρα κατεχόμενο χωριό Άσσια (Άσκια) της Κύπρου (και όχι στην Τριμυθούντα – σημερινή Τρεμετουσιά – όπως γράφουν πολλοί) από οικογένεια βοσκών, που ήταν κάπως εύπορη. Αν και μορφώθηκε αρκετά δεν άλλαξε επάγγελμα. Συνέχισε και αυτός να είναι βοσκός.
Νυμφεύθηκε ευσεβή σύζυγο και απέκτησε μια κόρη, την Ειρήνη. Γρήγορα, όμως, η σύζυγός του πέθανε. Για να επουλώσει το τραύμα του ο Σπυρίδων αφοσιώθηκε ακόμα περισσότερο στη διδαχή του θείου λόγου.
Μετά από πολλές πιέσεις, χειροτονήθηκε ιερέας. Και πράγματι, υπήρξε αληθινός ιερέας του Ευαγγελίου. Από τη θέση αυτή ο Σπυρίδων προχώρησε τόσο πού στην αρετή, ώστε τον αξίωσε ο Θεός να κάνει πολλά θαύματα.
Σημειώνεται ότι ο Άγιος Σπυρίδων με το κύρος της αγίας και ηθικής ζωής του στην Α’ Οικουμενική σύνοδο, που έγινε στη Νίκαια της Βιθυνίας (Μικρά Ασία) και στην οποία συμμετείχε, κατατρόπωσε τους Αρειανούς και αναδείχτηκε από τους λαμπρούς υπερασπιστές της Ορθόδοξης πίστης. Μάλιστα, όπως αναφέρει η παράδοση, αφού μίλησε για λίγο, κατόπιν έκανε το σημείο του Σταυρού και με το αριστερό χέρι, που κρατούσε ένα κεραμίδι, εις τύπον της Αγίας Τριάδος είπε: «Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός» και έκανε να φανεί προς τα επάνω απ’ το κεραμίδι φωτιά, δια της οποίας είχε ψηθεί αυτό. Όταν δε είπε: «Καὶ τοῦ Υἱοῦ», έρρευσε κάτω νερό, δια του οποίου ζυμώθηκε το χώμα του κεραμιδιού. Και όταν πρόσθεσε: «Καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» έδειξε μέσα στη χούφτα του μόνο το χώμα που απέμεινε.
Ο Σπυρίδων εκοιμήθη εν ειρήνη το 348 και λόγω του ενάρετου βίου και των θαυμάτων που ετέλεσε κατατάχθηκε μεταξύ των Αγίων. Το λείψανό του κατά τον έβδομο αιώνα μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη για να προφυλαχθεί από τις επιδρομές των αλλοθρήσκων Αράβων στην Κύπρο. Μετά την άλωση της Πόλης το 1453 μεταφέρθηκε για ασφάλεια στην ενετοκρατούμενη Κέρκυρα, η οποία από τότε συνδέεται στενά με τον Άγιο και οι κάτοικοί της επικαλούνται το όνομά του σε κάθε δύσκολη περίσταση.
Στην Κέρκυρα (την κύρια πόλη του νησιού) σώζονται ακόμη τα ιερά λείψανα του Αγίου Σπυρίδωνα στην εκκλησία που φέρει το όνομά του.
Δεν είναι γνωστό πότε και για ποιους λόγους αποσπάστηκε το δεξί χέρι από τα λείψανα του αγίου. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Χριστόδουλου Βούλγαρη (του μεγάλου Πρωτόπαπα της Κέρκυρας, που έζησε τον 17ο αιώνα), το 1592 μεταφέρθηκε το δεξί χέρι από την Κωνσταντινούπολη στη Ρώμη στον Πάπα Κλήμη Η’, ο οποίος το 1606 μετέφερε το ιερό στον καρδινάλιο Cesare Baronio.
Ο καρδινάλιος, διάσημος ιστορικός της καθολικής εκκλησίας, παρέδωσε με τη σειρά του το δεξί χέρι στην Εκκλησία της Μητέρας του Θεού (S. Maria in Vallicella) στη Ρώμη, όπως αποδεικνύεται από αντίστοιχη καταχώρηση στα αρχεία της εκκλησίας. Ο Λ.Σ. Βροκίνης, Έλληνας ιστορικός, αναφερόμενος στον Χριστόδουλο Βούλγαρη, έγραψε ότι το δεξί χέρι βρισκόταν στην εκκλησία της Θεοτόκου σε μια κωνική επιχρυσωμένη αποθήκη μη βυζαντινών έργων, ύψους περίπου μισού μέτρου. Τον Νοέμβριο του 1984, παραμονή της εορτής του Αγίου Σπυρίδωνος, με τις προσπάθειες του Μητροπολίτη Κερκύρας, Παξών και των κοντινών νήσων Τιμόθεο, το προσκυνητάρι επιστράφηκε στον Ιερό Ναό της Κέρκυρας.
Μια φορά το χρόνο αλλάζουν τα λείψανα και παρουσιάζονται τα παπούτσια. Πέντε φορές το χρόνο γίνεται στο νησί πανηγυρικός εορτασμός της μνήμης του Αγίου Σπυρίδωνα. Ο Άγιος Σπυρίδων απολάμβανε ιδιαίτερη λατρεία στο αρχαίο Νόβγκοροντ και τη Μόσχα. Το 1633 ανεγέρθηκε εκκλησία στη Μόσχα στο όνομα του αγίου.
Τα κειμήλια αυτά βρίσκονται στην Κέρκυρα σε εκκλησία που χτίστηκε τον 16ο αιώνα. Στο εσωτερικό του είναι ζωγραφισμένο με σκηνές από τη ζωή ενός αγίου και τεσσάρων ευαγγελιστών. Πλούσιες λιτανείες προς τιμήν του αγίου γίνονται την Κυριακή των Βαΐων, το Πάσχα, στις 11 Αυγούστου και την πρώτη Κυριακή του Νοεμβρίου.
Η Λιτάνευση του Αγίου Σπυρίδωνος
Το σκήνωμα του Αγίου λιτανεύεται πέντε φορές το χρόνο.
• Εκτός την 12η Δεκεμβρίου, που εορτάζεται η μνήμη του Αγίου Σπυρίδωνα (τοποθετείται όρθιο το σκήνωμα στη “θύρα” του ναού), λιτανεύεται επίσης:
• Την Κυριακή των Βαΐων, για την προστασία του νησιού από την πανώλη που είχε κτυπήσει όλη την Ευρώπη το 1629.
• Το Μεγάλο Σάββατο, για το θαύμα του Αγίου, που γλύτωσε το νησί από μεγάλο λοιμό.
• Την 11η Αυγούστου, σε ανάμνηση της σωτηρίας της Κέρκυρας από την επιδρομή-πολιορκία των Τούρκων το 1716.
• Την πρώτη Κυριακή του Νοεμβρίου, για την διάσωση των κατοίκων από την δεύτερη επιδημία πανώλης το 1673.
