Μέ τήν εὐλογἰα τοῦ Μητροπολίτου Φωκίδος κ. ΘΕΟΚΤΙΣΤΟΥ καί τήν πρωτοβουλία καθώς καί τήν ἄοκνη ἐργατικότητα τοῦ προϊσταμένου τοῦ Ναοῦ Ἀρχιμανδρίτου κ. Νεκταρίου Καλύβα, καθ᾽ ὅλον τό ἐπετειακό τρέχον ἔτος διοργανώνονται στόν Ναόν ἑόρτιες ἐκδηλώσεις, γιά τήν συμπλήρωση 130 χρόνων λειτουργικῆς ζωῆς, ἱστορίας καί ποιμαντικῆς προσφορᾶς στόν λαό τῆς πόλεως.
Ἀποκορύφωμα τῶν ἐπετειακῶν ἐκδηλώσεων, ὑπῆρξε τό διάστημα ἀπό 30ῆς Μαΐου ἕως καί 3ης Ἰουνίου ἐ.ἔ.. Τήν Παρασκευή 30ή Μαΐου στίς 7 μ.μ., σύσσωμος ὁ εὐσεβής λαός τῆς Ἰτέας, στό λιμάνι τῆς πόλεως ὑποδέχθηκε τήν ἱεράν εἰκόνα τῆς Παναγίας Γεροντίσσης ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παντοκράτορος τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Τήν εἰκόνα συνόδευσαν οἱ Παντοκρατορινοί πατέρες Ἱερομόναχος Νικόδημος καί μοναχός Ραφαήλ. Μέ λιτανευτική πομπή κατευθύνθηκε πρός τόν Ναόν, ὅπου ἐνθρονίσθηκε καί τέθηκε σέ πενθήμερο προσκύνημα. Ἀκολούθησε ἑσπερινός καί ἀγρυπνία κατά τό τυπικό τοῦ Ἁγίου Ὄρους.
Τό Σάββατον 31η Μαΐου ἑσπέρας ἀπό 7 ἕως 9 μ.μ. τελέσθηκε στόν ὡς ἄνω Ναό, Μέγας Ἀρχιερατικός Ἑσπερινός, χοροστατοῦντος τοῦ Μητροπολίτου Καρπενησίου κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ μετ᾽ἀρτοκλασίας καί θείου κηρύγματος. Ἡ Ἀκολουθία μεταδόθηκε ἀπό τό ἐκκλησιαστικό κανάλι ΛΥΧΝΟΣ τῆς Μητροπόλεως Πατρῶν. Τήν πρωίαν τῆς Κυριακῆς ἐτελέσθη ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου, στήν ὁποία χοροστάτησε ὁ Μητροπολίτης Πατρῶν κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ, ὁ ὁποῖος καί προέστη στό λαμπρό πολυαρχιερατικό συλλείτουργο, συμμετεχόντων τῶν Μητροπολιτῶν Θηβῶν Λεβαδείας καί Αὐλίδος κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ, Καρπενησίου κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ, Φθιώτιδος κ. ΣΥΜΕΩΝ, καθώς καί τοῦ Ποιμενάρχου τῆς Φωκίδος κ. ΘΕΟΚΤΙΣΤΟΥ.
Ἔλαβαν μέρος ἑπτά Ἱερεῖς καί τρεῖς Διάκονοι. Κατά τήν θεία Λειτουργία καί κατά τήν ἱεράν Ἀγρυπνία τῆς Παρασκευῆς καί τόν Ἑσπερινό τοῦ Σαββάτου, ἔψαλλε μελωδικώτατα ὁ Μοναχός Γέρων Δαμασκηνός Νεοσκητιώτης μετά τῆς ἐκλεκτῆς συνοδείας του.
Τόν θεῖον λόγον ἐκήρυξε ἐμπνευσμένως ὁ Μητροπολίτης Πατρῶν κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ. Στήν ἀρχή τῆς ὁμιλίας του εὐχαρίστησε τόν Ποιμενάρχη τῆς Φωκίδος κ. ΘΕΟΚΤΙΣΤΟΝ καί ἀνεφέρθη στήν πολυετῆ γνωριμία καί φιλία πού τούς συνδέει ἀπό τήν διακονία τους στίς ὅμορες Μητροπόλεις Μαντινείας καί Γόρτυνος. Στήν συνέχεια ἔστρεψε τόν λόγο στό ἐπετειακό γεγονός, σκιαγράφησε τήν προσωπικότητα τοῦ προκατόχου του μακαριστοῦ Μητροπολίτου Πατρῶν Ἱεροθέου, πού εἶχε τελέσει τά ἐγκαίνια τοῦ Ναοῦ, τήν 25ην Ἰουνίου 1895. Ἀκολούθως ἀναφέρθηκε στήν πνευματική σύνδεση Μητροπολίτου Πατρῶν Ἱεροθέου, Ἁγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως καί Ἁγίου Γερβασίου Παρασκευοπούλου. Ὁ καλλιεπέστατος Μητροπολίτης Πατρῶν ὡσάν ἄλλος χρυσορρήμων ἔκλεισε τό κήρυγμά του, τονίζοντας τήν ἀξία πού ἔχει ὁ ἐνοριακός ναός γιά τήν πνευματική καλλιέργεια καί πρόοδο τοῦ χριστεπωνύμου πληρώματος. Εὐχήθηκε ὁ ναός τῆς Μεταμορφώσεως νά ἀποτελεῖ γιά τήν πόλη τῆς Ἰτέας σημεῖον ἑνότητος Θεοῦ καί ἀνθρώπων, Κλήρου καί λαοῦ καί νά ἀναδεικνύεται πνευματικός φάρος πού θά σκορπίζῃ τό φῶς τοῦ Χριστοῦ καθώς καί λιμήν τῶν θελόντων σωθῆναι.
Πρό τῆς ἀπολύσεως, τόν λόγον ἔλαβε ὁ Ἀρχιμ. κ. Νεκτάριος Καλύβας προϊστάμενος τοῦ Ναοῦ, ὁ ὁποῖος ἀναφέρθηκε καταλλήλως στό ἐπετειακό ἑόρτιο γεγονός. Μεταξύ τῶν ἄλλων, ἀνέφερε τά κάτωθι: «Ὁ ἐνοριακός Ναός, ὅπου γῆς, εἶναι ὁ βασικός τόπος καί χῶρος τῆς ζωντανῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ καί ταυτοχρόνως τῆς ἀποκαλύψεώς του στούς ἀνθρώπους. Ἀποτελεῖ διαχρονικῶς τό φυτώριο τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς καί τό κέντρο τῆς λειτουργικῆς ἐμπειρίας. Ὅπως γιά τόν ἀνθρώπινον ὀργανισμόν παίζει σημαντικώτατον ρόλο τό ζωτικόν ὄργανον, ἡ καρδιά, ἔτσι γιά μία τοπική κοινωνίαν ὁ ἐνοριακός Ναός λειτουργεῖ ὡς πνευματική καρδιά, χαρίζοντας πληρότητα καί ὅραμα ζωῆς.
Ὁ ὀρθόδοξος λαός ἀνέκαθεν συγκεντρώνεται στόν ἱερόν αὐτόν χῶρον γιά νά τελέση τήν Θείαν Λειτουργίαν, τά λοιπά Μυστήρια καί τίς ἱερές Ἀκολουθίες. Αὐτή ἡ ἐν Χριστῷ σύναξη καλεῖται Ἐκκλησία. Οἱ λέξεις ναός καί ἐκκλησία εἶναι ταυτόσημες καί ἀλληλοπεριχωρούμενες. Ὁ Ναός λέγεται Ἐκκλησία, κατά συνεκδοχήν, όπως ἔλεγε ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Χίου Χρυσόστομος Γιαλούρης. Στήν συνείδηση τοῦ πιστοῦ Χριστιανοῦ, ὅλη ἡ Ἐκκλησία ἐμπεριέχεται στό οἰκοδόμημα τοῦ Ναοῦ καί ἀκολούθως τό κτίσμα ἐκφράζει τήν θεολογία τῆς Ἐκκλησίας. Δέν μπορεῖ νά νοηθῆ ναός, χωρίς νά τελεῖται ἐντός αὐτοῦ τό Μυστήριο τῶν Μυστηρίων ἡ Θεία Εὐχαριστία, γι᾽αὐτό κυριαρχεῖ ἡ ἀντίληψις ὅτι ἡ θεία λατρεία μέ ἀποκορύφωμα τήν θείανΛειτουργίαν ἁγιάζει καί μεταμορφώνει τόν ὑλικόν χῶρον, μέσα στόν ὁποῖον τελεῖται καί τόν καθιστᾶ ἱερόν.
Ὁ χῶρος τοῦ ναοῦ εἶναι συνδεδεμένος μέ τίς πιό δυνατές πνευματικές ἐμπειρίες καί τίς ἱερώτερες στιγμές τῆς ζωῆς τοῦ Χριστιανοῦ. Οἱ ἐνορίται ζοῦν ὅλα τά μεγάλα γεγονότα τοῦ ἐπιγείου βίου των, μέσα στόν ναό τοῦ χωριοῦ ἤ τῆς πόλεως. Δέν εἶναι τυχαία ἄλλωστε ἡ τοποθέτηση τοῦ ἐνοριακοῦ ναοῦ στό κέντρο τοῦ οἰκισμοῦ καί αὐτό συμβαίνει γιά νά ὑπενθυμίζει στό πλήρωμα τῆς τοπικῆς ἐκκλησίας ὅτι ὁ Χριστός θά πρέπει νά εἶναι τό κέντρο τῆς καθημερινῆς ζωῆς πάντων.
Ἔτσι, μέσα ἀπό τήν βίωση τῆς Χριστοκεντρικότητος, ὁ ἐνοριακός Ναός καθίσταται ἀστείρευτη πηγή εὐλογίας καί Θείας Χάριτος, γιά τήν ἑκάστοτε χριστιανικήν κοινότητα. «…Ἡ σημερινή λαμπρά ἑορτή μέ τό πολυαρχιερατικόν συλλείτουργον καί τήν ἀθρόαν συμμετοχήν τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, εἶναι συνισταμένη γνώσεως, τιμῆς, χρέους κι εὐγνωμοσύνης. Κατ᾽ἀρχήν γνώσεως καί ἐντρυφήσεως τῆς πορείας, πού ἀκολούθησε ὁ Ναός τῆς Μεταμορφώσεως Ἰτέας, μέσα στήν ροή τῆς ἱστορίας.
Ἡ διάσωση τῆς ἱστορικῆς μνήμης ἀποτελεῖ ἐπιτακτικήν ἀνάγκην, ἡ ὁποία ἀμβλύνεται, ἐάν δέν ἀναδεικνύεται. Ἐπίσης, ἡ ἐδῶ παρουσία μας εἶναι ὀφειλόμενο χρέος στήν μνήμη τῶν κτιτόρων, δωρητῶν, εὐεργετῶν καί ἀνακαινιστῶν τοῦ ἁγίου αὐτοῦ οἴκου, πού ἀπό μικρό ἐξωκκλήσι τό ἀνέδειξαν σέ μεγαλοπρεπέστατον ναόν. Ὀφειλόμενο χρέος στήν μνήμη τῶνἱερέων τῶν ἱερατευσάντων ἐν τῷ ναῷ τούτῳ, οἱ ὁποίοι ἐργάσθηκαν ἀόκνως κι ἐκαλλιέργησαν ἐπί 130 ἔτη τό γεώργιον τῆς κατ᾽ Ἰτέαν Ἐκκλησίας.
Ἡ τελεσθεῖσα ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία, ἄς λογισθῇ ὡς ἱερόν μνημόσυνον ὅλων τῶν προαπελθόντων πατέρων καί ἀδελφῶν, πού συνεδέθησαν ἀπό τῆς ἀρχῆς καί μέχρι τῶν ἡμερῶν μας, μέ τόν Ἱερόν Ναόν καθώς καί ὡς ξεχείλισμα λατρευτικῆς εὐγνωμοσύνης πρός τόν Μεταμορφωθέντα Κύριον, γιά τίς πάμπολλες δωρεές καί χάριτες πού ἐπιδαψιλεύει στόν Κλῆρο καί τόν λαόν τῆς πόλεως.
Εἴη τό ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον».
Ὁ πολυσέβαστος ὁμιλητής ἐπεράτωσε τόν λόγο μέ θερμές εὐχαριστίες πρός τούς παρισταμένους ἀρχιερεῖς καί μέ προσευχητικούς στίχους ἀπό τήν ἀκολουθία τῶν Ἐγκαινίων τοῦ ναοῦ.
Ὁ Μητροπολίτης Φωκίδος κ. ΘΕΟΚΤΙΣΤΟΣ εὐγνωμόνως εὐχαρίστησε τούς ἀρχιερεῖς, τό Ἐκκλησιαστικό Συμβούλιο καί τόν εὐσεβῆ λαόν, πού εἶχε κατακλύσει τόν Ἱερόν Ναόν καί τόν αὔλειον χῶρο. Στό τέλος τῆς θείας Λειτουργίας ἐψάλη τό τριετές μνημόσυνο τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιμ. Νικολάου Παρασκευᾶ, διατελέσαντος ἐπί τεσσαρακονταετίαν ἐφημερίου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ.
Ἀκολούθησε κέρασμα στό Ἀρχονταρίκι τοῦ Ναοῦ καί ἀμέσως μετά γεῦμα στό Θεραπευτήριον Χρονίων Παθήσεων τῆς Ἰτέας.
Τήν Κυριακή τό ἀπόγευμα στόν Ἱερό Ναόν, ἐν πληθούσῃ ἐκκλησίᾳ, τελέσθηκε τό Ἱερό Μυστήριο τοῦ Εὐχελαίου, στό τέλος τοῦ ὁποίου ὁμίλησε γιά τό πρόσωπο τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἡ Γερόντισσα Μαριάμ, Καθηγουμένη τῆς Ἱ. Μονῆς Παναγίας Κουτσουριωτίσσης.
Οἱ ἱερές Ἀκολουθίες συνεχίσθηκαν τελούμενες Δευτέρα πρωί-βράδυ, Τρίτη πρωί καί ἔκλεισε ὁ λατρευτικός κύκλος τῆς ἐπετειακῆς αὐτῆς ἑορτῆς τήν Τρίτη τό ἀπόγευμα, μέ τήν Ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ καί τήν θαυμάσιαν ὁμιλία σχετικῶς μέ τήν ζωή τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἀπό τόν Πρωτοπρεσβύτερον π. Σπυρίδωνα Βασιλᾶκον, κληρικόν τῆς Μητροπόλεως Θηβῶν. Ἀργά τό βράδυ, οἱ πατέρες τῆς ἀθωνικῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παντοκράτορος μέ τό «ἱερόν κειμήλιον καί σέβασμα», τήν εἰκόνα τῆς Γεροντίσσης ἀνεχώρησαν γιά τό Περιβόλι τῆς Παναγίας.
Ἔτσι ὁλοκληρώθηκε ἡ ἑορτή καί πανήγυρις ἐπί τῇ ἀναμνήσει τῶν ἐγκαινίων τοῦ Ναοῦ καί τῇ ἐπετείῳ τῶν 130 χρόνων.
«Κύριε φύλαξον τόν Οἶκον τοῦτον ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος ἀσάλευτον καί τό ἐν αὐτῷ Θυσιαστήριον Ἅγιον Ἁγίων ἀνάδειξον τῇ δυνάμει καί ἐνεργείᾳ τοῦ Ἁγίου Σου Πνεύματος». Ἀμήν.






























