Τοῦ Αἰδεσ/του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Χρίστου Κυριακόπουλου Γεν. Ἀρχιερατικοῦ Ἐπιτρόπου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κηφισίας, Ἀμαρουσίου, Ὠρωποῦ καί Μαραθῶνος
Σεβασμιώτατοι ἅγιοι ἀρχιερεῖς,
ἀγαπητοί πατέρες καί ἀδελφοί,
Τό Πανάγιον Πνεῦμα «ὅλον συγκροτεῖ τόν θεσμόν τῆς Ἐκκλησίας» καί κάθε ἐκκλησιαστική σύναξη ἐμφορεῖται ἀπό τήν ζωαρχική τοῦ πνεύματος πνοή. Σήμερα ἡ ἑορτή τῆς ἁγίας Τριάδος, λαμπρύνεται μέ τήν ἱεροτελεστίαν τῆς ἀγάπης ὅλων μας στό πρόσωπο ἐκεῖνο πού τελεῖ εἰς τύπον τοῦ Ἀρχιποίμενος Χριστοῦ, τοῦ Σεπτοῦ ποιμενάρχου μας κ. Κυρίλλου πού ἄγει τά ὀνομαστήριά του, καθώς συμπίπτει ἡ ἑορτή τοῦ ἁγίου Πνεύματος μέ τήν μνήμη τοῦ ἁγίου Κυρίλλου, Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας. Ἑπίσης, καί μέ τήν εὐκαιρία τῆς συμπληρώσεως δεκαπέντε ἐτῶν Ἀρχιερατείας τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μαςκ. Κυρίλλου, ὁ ὁποῖος ἐνθρονίστηκε στίς 9 Ἰουνίου 2010, ἡμέρα τῶν ὀνομαστηρίων του, ἐπιθυμῶ νά καταθέσω τήν ἐμπειρία μου ἀπό τήν ἰσόχρονη 15ετῆ εὐκλεῆ συνεργασία μας.
Ὁ Σεβασμιώτατος μέ ἐπέλεξε ὡς Γενικό Ἀρχιερατικό Ἐπίτροπο τῆς Μητροπόλεώς του καί στενό συνεργάτη του, τιμώντας με χωρίς νά ἀλληλογνωριζόμαστε, καί ἐγώ ὑπήκουσα στό κάλεσμα τοῦ ποιμένος μας καί ἔθεσα τόν ἑαυτό μου στήν διακονία τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας μας.
Ὁ Σεβασμιώτατος κ. Κύριλλος ἀνέλαβε μία Μητρόπολη ταλανισμένη ἀπό παλαιότερα προβλήματα καί διοικητικές διαιρέσεις, χωρίς ὅμως νά πτοηθεῖ ἀπό τίς προκλήσεις πού συνεπαγόταν ὁ θρόνος τῆς Κηφισιᾶς. Ἐπέδειξε εὐθύς ἐξ ἀρχῆς μεγάλη διοικητική ἱκανότητα καί ἐπέβαλε τάξη στήν Ἱερά Μητρόπολη καί στούς ἐνοριακούς ἱερούς ναούς, ἀποδεικνύοντας τήν παιδιόθεν ἀγάπη του καί ἀφοσίωσή του στήν Ἐκκλησία. Στελέχωσε τήν Μητρόπολη μέ ἱκανούς κληρικούς καί προέβη σέ χειροτονίες νέων ἱερέων πού διακρίνονται γιά τό ἦθος, τήν σεμνότητα καί τήν εὐλάβειά τους.
Ὡς ἄγαν φιλομόναχος ἔδειξε ἔμπρακτο ἐνδιαφέρον γιά τήν λειτουργική ζωή τῶν Ἱερῶν Μονῶν, ἐνῶ ὁ ἴδιος λειτουργεῖ καί κηρύττει ἀνελλιπῶς, ἄριστος ἱερουργός μέ ἁρμονία βυζαντινή καί ἐμβριθῆ γνώση τῆς βυζαντινῆς ὀκταηχίας. Ἁπλός καί λιτός στόν βίο του, ἀνεξίκακος καί ἀμνησίκακος, δέν τιμωρεῖ τούς ἐπταικότας, ἀλλά παιδαγωγεῖ καί νουθετεῖ μέ γνώμονα τήν ἄκραν ἐπιείκειαν τῆς Γραφῆς, ἐφαρμόζοντας πολλάκις τήν οἰκονομίαν τῆς Ἐκκλησίας μας «τό ἐπιεικές… πᾶσιν ἀνθρώποις»! Μέ διακριτικότητα, χάρισμα καί προσόν συνάμα, πολυμάθεια καί εὐρυμάθεια τῆς θεολογικῆς σπουδῆς καί τῆς νομικῆς ἐπιστήμης, γνωρίζει νά ἐπιλέγει ἐκλεκτούς συνεργάτες σέ ὅλους τούς τομεῖς, θεραπεύοντας τίς πνευματικές ἀνάγκες τῶν ἐνοριῶν κατά τό θεῖον κήρυγμα, τήν ἐξομολόγηση καί τίς ἱερουργίες τῶν ἑορτῶν καί πανηγύρεων, ὥστε νά ἐπιτελοῦνται μέ λαμπρότητα καί κατάνυξη μαζί.
Ὡς ἄγαν φιλάγιος καί φιλακόλουθος ἀξιώθηκε ἐπί τῶν ἡμερῶν του τῶν ἁγιοκατατάξεων τοῦ Ὁσιομάρτυρος Ἐφραίμ τοῦ νέου, τοῦ Ὁσίου Ἀθανασίου τοῦ Χαμακιώτου, ἐνῶ ἔχει ἤδη κινήσει τήν διαδικασία καί γιά τήν Ὁσία Μακαρία τῆς Νέας Μάκρης.
Συνηθίζει νά ἐπιβραβεύει τούς πολιούς καί καλούς κληρικούς τῆς Μητροπόλεως μέ ὀφφίκια καί ἰωβηλαῖα. Ἀποδεικνύει καθημερινῶς τό ἐνδιαφέρον του γιά τήν νεότητα, τά κατηχητικά σχολεῖα καί ἰδίως τήν μαθητιῶσα νεολαία: ἐπισκέπτεται τά σχολεῖα, συζητεῖ μέ μαθητές καί ἐκπαιδευτικούς, ὑπεισέρχεται στούς προβληματισμούς τῶν μαθητῶν καί ἐνισχύει τίς ἐκπαιδευτικές ἐκδρομές τους. Ἱδρύει τράπεζες αἵματος καί στηρίζει κοινωνικά παντοπωλεῖα, συνδράμει πολύτεκνες οἰκογένειες καί ἐμπεριστάτους συνανθρώπους μας καί ἐπισκέπτεται νοσηλευτικά ἱδρύματα εἰς παραμυθίαν τῶν ἀρρώστων.
Ὡς αὐστηρός τηρητής τῶν Ἱερῶν κανόνων καί τῶν Ἱερῶν παραδόσεων, θιασώτης τῆς ἐκκλησιαστικῆς καλλιταξίας ἀλλά καί συντηρητικός, ὅπου δεῖ, ἐκφράζεται μέ εὐγένεια καί εἰλικρινῆ πραότητα πρός πάντας, ἀποβλέποντας στήν δόξαν τοῦ Θεοῦ καί στήν οἰκοδομή τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας, χωρίς τήν παραμικρή ἀλαζονεία τῆς ἐξουσίας. Γι’ αὐτό καί διῆλθε τήν 15ετῆ Ἀρχιερατεία του «ἐν πάσῃ σοφίᾳ καί συνέσει πνευματικῇ» (Κολοσ. 1,9), ἀγαπητός στό ποίμνιο, πιστός στίς καθιερωμένες τακτικές καί λειτουργικές διατάξεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, ὑπάκουος στήν Ἱερά Σύνοδο καί μέ σεβασμό πρός τό πάνσεπτον Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, τήν Μητέρα Ἐκκλησία τοῦ Γένους μας, ἐνῶ τηρεῖ καί ἄριστες σχέσεις μέ τίς κατά καιρούς τοπικές ἀρχές.
Τόν εὐχαριστῶ προσωπικῶς γιά τήν ἀγάπη του καί τήν τιμή πού μέ περιβάλλει, τήν ὁποία πάντοτε θά ἀνταποδίδω γιά τήν συνέχιση τῆς ἀγαστῆς συνεργασίας μας, στήν διοίκηση καί τήν ἐν γένει ποιμαντική διακονία τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας.
Ὁ Μεγάλος Πατήρ τῆς Ἐκκλησίας μας, Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας, τοῦ ὁποίου τό Σεπτό ὄνομα ἐπαξίως φέρει ὁ Ἐπίσκοπός μας, κατέλαβε περίοπτη θέση στήν ἐκκλησιαστική ἱστορία καί τήν Ἐκκλησία γιά τούς ἀγῶνες του ὑπέρ τῆς Ὀρθοδοξίας καί ἀναγνωρίσθηκε «σφραγίς τῶν Πατέρων» καὶ «στόμα Θεοῦ» κατά τήν Γ΄ Οἰκουμενική Σύνοδο.
Εὐχόμαστε ὁ Ποιμενάρχης μας νά καθίσταται μιμητής τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου, ἀγωνιστής γιά τήν πίστη μας καί ἄγρυπνος φρουρός καί φύλακας τῶν ἱερῶν παραδόσεων πού οἱ ἅγιοι πατέρες μᾶς κληροδότησαν. Πρός τοῦτο ὁ Κύριος καί Δομήτωρ τῆς Ἐκκλησίας μας νά τοῦ χαρίζῃ μακράν εἰσέτι ποιμαντορίαν, μέ ὑγιείαν ἀδιάπτωτον, ἐπ’ ἀγαθῷ τοῦ χριστεπωνύμου πληρώματος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας καί εἰς χαράν της ἁγιωτάτης μας Ἐκκλησίας.
Κυρίλλου τοῦ Σεβασμιωτάτου καί θεοπροβλήτου Μητροπολίτου τῆς ἁγιωτάτης Μητροπόλεως Κηφισίας, Ἀμαρουσίου, Ὠρωποῦ καί Μαραθῶνος, ἡμῶν δέ πατρός καί ποιμενάρχου, πολλά τά ἔτη!
