Στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Καρδίτσης, την Κυριακή 6 Ιουλίου 2025, τελέσθηκε Δισαρχιερατική Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κυθήρων και Αντικυθήρων κ. Σεραφείμ και του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Τιμοθέου.
   Προ της Απολύσεως, τελέσθηκε το δεκαετές ιερό Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως του μακαριστού Κωνσταντίνου Ευθυμιάδη, Πρωτοψάλτου του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού.
   Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κυθήρων και Αντικυθήρων ανέφερε, ότι στο ευαγγελικό ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίον Ιερό Ευαγγέλιο, ο Χριστός συγχαίρει τον ειδωλολάτρη εκατόνταρχο, ο οποίος πίστεψε, ότι μπορούσε να θεραπεύσει τον δούλο του, αλλά επειδή θεωρούσε ανάξιο τον εαυτό του να τον υποδεχτεί στο σπίτι του, ζήτησε από τον Χριστό να τον θεραπεύσει με έναν του λόγο.
   Ο εκατόνταρχος είπε στον Χριστό: «Κύριε, οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς ἵνα μου ὑπὸ τὴν στέγην εἰσέλθῃς· ἀλλὰ μόνον εἰπὲ λόγῳ, καὶ ἰαθήσεται ὁ παῖς μου» και ο Χριστός θαυμάζοντας και εξαίροντας την πίστη του, του απάντησε: «ὕπαγε, καὶ ὡς ἐπίστευσας γενηθήτω σοι».
   Ο άνθρωπος που έχει αληθινή πίστη, έχει ευσέβεια και θεοσέβεια και ο Απόστολος Παύλος συμβούλευε τον μαθητή του Τιμόθεο: «γύμναζε σεαυτὸν πρὸς εὐσέβειαν».
   Όταν ο άνθρωπος γυμνάζει τον εαυτό του στην ευσέβεια, με την προσευχή, με την άσκηση και με την τήρηση των εντολών του θεού, τότε έχει «επαγγελίαν ζωής και της παρούσης και της μελλούσης», σύμφωνα με τον λόγο του Αποστόλου Παύλου.
   Ο ευσεβής άνθρωπος καλλιεργεί τις χριστιανικές αρετές, που είναι καρποί του Αγίου Πνεύματος: την αγάπη, τη χαρά, την ειρήνη, τη μακροθυμία, την πίστη, την πραότητα, την εγκράτεια, την υπομονή, που αποτελούν τα χαρακτηριστικά ενός πιστού ανθρώπου.
   Ο άνθρωπος που έχει αληθινή πίστη, κάνει έργα πίστεως και αγάπης, που αποδεικνύουν την πίστη του και την ειλικρινή αγάπη του προς τον θεό και προς τους συνανθρώπους του.
   Μνημονεύοντας ο Σεβασμιώτατος τον μακαριστό πρωτοψάλτη κ. Ευθυμιάδη Κ., ανέφερε ότι ήταν ένας ευσεβής άνθρωπος, με ευλάβεια, με ταπείνωση και με πρόσωπο που έλαμπε από χάρη και ευλογία, διέθετε χριστιανικές αρετές και έκανε έργα πίστεως και αγάπης.
   Τίμησε το αναλόγιο του Ιερού Μητροπολιτικού ναού, ηγούμενος του δεξιού χορού των ιεροψαλτών, ήταν πολύτιμος συνεργάτης του μακαριστού Μητροπολίτου Κωνσταντίνου και μετέδιδε σε όλους την ειρήνη και τον καλό λόγο, κατά την συναναστροφή τους μαζί του.
   Απολάμβανε την τιμή και τον σεβασμό των ιεροψαλτών της πόλεως, ηγείτο του χορού των ιεροψαλτών κατά τις εκκλησιαστικές εκδηλώσεις και συνέβαλε τα μέγιστα στο πνευματικό γίγνεσθαι του τόπου και στην πρόοδο της τοπικής Εκκλησίας.
   Ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε, ο Θεός να τον αναπαύσει εν σκηναίς δικαίων και να αποτελεί παράδειγμα και πρότυπο προς μίμηση για τους νεότερους ιεροψάλτες, ώστε ως άνθρωποι της Εκκλησίας, να είναι ευσεβείς και να διαθέτουν φόβο Θεού, πίστη και αγάπη.
   Μετά το τέλος του Θεολογικού και εμπνευσμένου κηρύγματος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κυθήρων και Αντικυθήρων κ. Σεραφείμ, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Τιμόθεος, εξέφρασε θερμές ευχαριστίες για την παρουσία και την αγάπη του, καθώς και λόγους τιμής για τον μακαριστό Πρωτοψάλτη Κωνσταντίνο Ευθυμιάδη.
   «Χαιρόμαστε πάρα πολύ που σας έχουμε σήμερα ανάμεσά μας, προεστώτα της ευχαριστιακής μας συνάξεως, να τελέσετε τη Θεία Λειτουργία και να μας ευλογήσετε, και τον Επίσκοπο και τους ιερείς και τον ευλαβή λαό του Θεού.
   Σας ευχαριστούμε όπου στην πρόσκληση της οικογενείας του μακαριστού πρωτοψάλτου του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού και μουσικοδιδασκάλου Κωνσταντίνου Ευθυμιάδη, όπου συμπληρώνει δεκαετίαν όλην από την εις Κύριον εκδημία του, ίστασθε ενώπιόν μας και ανάμεσα ημών για να αναπέμψουμε εις τον Κύριο προσευχές για τη μακαρία ανάπαυση της ψυχής του.
   Αλλά και ευχαριστίες γιατί μας τον προσέφερε εις την τοπική μας Εκκλησία. Και όπως πολλοί αδρά τον χαρακτηρίσατε την προσωπικότητά του, επειδή τον ζήσατε έτη πλείστα εδώ εις την πόλη αλλά και στην Ιερά Μητρόπολή μας, έχετε ξεχωριστό λόγο γύρω από την προσωπικότητά του και την προσφορά του, η οποία ήταν έτσι ακριβώς όπως την περιγράψατε.
   Απλώς, επιτρέψατέ μου, να πω κι εγώ για το λίγο διάστημα το οποίο τον έζησα, να εξάρω την προσωπικότητα και το εκκλησιαστικό του φρόνημα. Ένα εκκλησιαστικό φρόνημα μοναδικό, το οποίον γνωρίζουμε, υπακούοντες εν τη Ιερουσαλήμ, τι σημαίνει να είσαι πρωτοψάλτης; Πώς δεν υπολογίζεις κανέναν, τι κάνεις; Εν αντιθέσει με το είδος αυτού του ανθρώπου, ο οποίος πράγματι υμνούσε το Θεό και τον δοξολογούσε μέσα από την Ιερά επιστήμη την οποίαν κατείχε εις πλάτος και εις εύρος πραγματικά.
   Μέσα από την προσωπικότητά του και τη σχέση την οποία είχε με τους κατά καιρούς με Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτας της Ιεράς Μητροπόλεως και τους ευσεβείς κληρικούς στον ιερό κλήρο, αλλά και όλους όσους εμύησε εις τη μεγάλη αυτή Βυζαντινή τέχνη και μουσική, την πατρώα της πίστεώς μας, την Βυζαντινή μουσική αλλά και την Ευρωπαϊκή, την οποία ο μακαριστός δάσκαλος την κατείχε και εκείνη πλήρως.
   Εγώ το μόνο που έχω να πω είναι, να καταθέσω ακόμη μία φορά, όπως επανειλημμένως το λέγω, με την αγάπη και με τον σεβασμό που με αγκάλιασε όταν ήρθα και εγκαταστάθηκα νέος Επίσκοπος στην Ιερά Μητρόπολη. Την ευγένεια, την ευπρέπεια και την αξιοπρέπεια την οποίαν είχε, που πάντοτε ήρχετο και ένιωθα δύσκολα να μου φιλήσει το χέρι, να με ρωτήσει: «Σεβασμιώτατε, τι ώρα θέλετε να τελειώσουμε;» και να κανονίσει μέχρι και το τελευταίο λεπτό για να τελειώσουμε την Θεία Λειτουργία. Να παρίσταται δίπλα στον πολυό τότε Μητροπολίτη Θεσσαλιώτιδος, μακαριστό Κύριλλο, με τον οποίον, όπως γνωρίζετε κι εσείς αλλά και πλησίον του ήταν εγκάρδιοι φίλοι και συμπορεύτηκαν όλα αυτά τα χρόνια στην τοπική μας Εκκλησία.
   Εκείνος βέβαια, γευόμενος και διακονώντας μαζί με τους προκατόχους Μητροπολίτας και τον Κωνσταντίνο όπως αναφέρατε, τον Κλεόπα στη συνέχεια, και βέβαια για λίγο διάστημα τον Θεόκλητο και στη συνέχεια τον μακαριστό Κύριλλο.
   Μία συνεχή παρουσία στα πράγματα της τοπικής μας Εκκλησίας. Και πράγματι, διδάσκων και ευεργετών τους ανθρώπους, οι οποίοι έχουν πάντοτε έναν καλό λόγο να αρθρώσουν για την προσωπικότητα και για την προσφορά του.
   Αυτά λοιπόν τα καταθέτουμε ενώπιόν σας, Σεβασμιώτατε, και επιτρέψατέ μου μαζί να τα καταθέσουμε ενώπιον του δωρεοδώτου Κυρίου μας Ιησού Χριστού, του Αρχηγού της ζωής και του θανάτου και να τον παρακαλέσουμε να τον έχει στην αγκάλη Του. Και πράγματι να υμνεί τον Κύριο και να Τον δοξολογεί εξ όλης ψυχής και διανοίας, όπως έκανε και εις τη ζωή του.
   Όχι μόνο στον Ιερό Μητροπολιτικό μας Ναό, στις μεγάλες πανηγύρεις της Ιεράς μας Μητροπόλεως, στα ωδεία, στις σχολές, για να διδάσκει πρώτα ήθος, ήθος, και μετά την Ιερά επιστήμη της Βυζαντινής υμνολογίας.
   Ευχόμαστε λοιπόν με τις ευχές σας, ο Άγιος Τριαδικός Θεός να τον αναπαύσει στη Μακαριότητά Του, να δίνει χαρά και ελπίδα στα τέκνα του, στα τέκνα των τέκνων του και να γνωρίζουν ότι το πέρασμά του από την Ιερά Μητρόπολή μας, την τοπική μας Εκκλησία, και η συνεισφορά του ήταν εξαίσια, πραγματικά, όπως εξαίσια ήταν και η μουσική του και η εκφορά των ύμνων, τους οποίους εκείνος με έναν ξεχωριστό και μοναδικό τρόπο μας προσέφερε.
   Εύχεσθε, Σεβασμιώτατε, σας ευχαριστούμε και οι οικογένειες, τα τέκνα του, αλλά και εμείς για την εδώ ευλογημένη παρουσία σας για να προσευχηθούμε για την ανάπαυση της ψυχής του».
   Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κυθήρων και Αντικυθήρων κ. Σεραφείμ, τέλεσε ιερό Τρισάγιο στα μνήματα των Κεκοιμημένων αρχιερέων Ιεζεκιήλ Κυρίλλου Α’ και Κυρίλλου Β’.