Με αφορμή την ιστορική επέτειο της Μάχης του Ωρωπού ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Κηφισίας, Αμαρουσίου, Ωρωπού και Μαραθώνος κ. Κύριλλος τέλεσε το απόγευμα της Κυριακής 6 Ιουλίου 2025, επιμνημόσυνη δέηση στον Ιερό Ναό Αγίου Ανδρέου Σκάλας Ωρωπού για τους πεσόντες κατά την ιστορική μάχη του Ωρωπού τον Ιούλιο του 1829.
Στην δέηση παρέστησαν, η Αντιπεριφερειάρχης Ανατολικής Αττικής κ. Βασιλική Καβαλλάρη, ο Δήμαρχος Ωρωπού κ. Γεώργιος Γιασημάκης, Δημοτικοί Σύμβουλοι, Εκπρόσωπος της Υπουργού Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού κ. Σοφίας Ζαχαράκη, Εκπρόσωποι διαφόρων Πολιτιστικών Συλλόγων των περιοχών Ωρωπού, Καλάμου, Χαλκουτσίου και Νέων Παλατίων, Εκπρόσωποι του Συλλόγου Απογόνων Αγωνιστών του 1821 και του ιστορικού Συλλόγου «Η Βοστίτσα» από το Αίγιο.
Μετά την τέλεση της επιμνημόσυνης δέησης, άπαντες με τη συνοδεία της Φιλαρμονικής του Δήμου Ωρωπού πορεύθησαν εν πομπή στο προαύλιο των «Φυλακών Ωρωπού», όπου επηκολούθησε εκδήλωση για την ιστορική σημασία της Μάχης του Ωρωπού και την καταλυτική συμβολή της στην απελευθέρωση της πατρίδος και τη δημιουργία νέου ελληνικού κράτους με την υπογραφή του Πρωτοκόλλου του Λονδίνου του 1830.
Κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης ήταν ο Καθηγητής Ιστορίας Δρ Μελέτης Μελετόπουλος. Σε αυτή συμμετείχαν με θεατρικά δρώμενα μαθητές των Λυκείων της περιοχής και στο τέλος απενεμήθησαν τιμητικές πλακέτες από το Δήμο Ωρωπού στους συντελεστές της εκδήλωσης.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΟΥ ΩΡΩΠΟΥ
Μετά την πολιορκία και το ολοκαύτωμα του Μεσολογγίου, ο Κιουταχής κατευθύνθηκε στην Αττική, καθιστώντας πάλι, ολόκληρη τη ευρύτερη περιοχή ως τόπο συγκέντρωσης Τουρκικών στρατευμάτων. Παράλληλα ο Ομέρ πασάς της Καρύστου, με δύναμη 1000 ανδρών κατέλαβε το Καπανδρίτι. Ο Ωρωπός αποτελούσε σημαντικό κομμάτι της Τουρκικής επικυριαρχίας, καθώς κατά την διάρκεια της πολιορκίας της Ακροπόλεως, εξασφαλιζόταν μέσω αυτού (του Ωρωπού) ο ανεφοδιασμός των Τουρκικών στρατευμάτων από την Θεσσαλία και την Εύβοια. Στα τέλη του 1826 και στις αρχές του 1827, Ελληνικές δυνάμεις υπό τους Αδριανό και Κριεζώτη, θέλοντας να εμποδίσουν τον ανεφοδιασμό των Οθωμανικών στρατευμάτων, επεχείρησαν να ανακαταλάβουν τις αποθήκες στην Σκάλα. Έστειλαν, λοιπόν, τρία πλοία, την «Ελλάδα», την «Καρτερία» και τον «Νέλσωνα», υπό τους Μιαούλη, Άστιγγα και Παπανικολή. Το αποτέλεσμα της σύγκρουσης ήταν η κατάληψη δύο τουρκικών πλοίων, η καταστροφή των πυροβολείων, της ξύλινης οχυρώσεως και μίας αποθήκης πυρομαχικών των Τούρκων, χωρίς ωστόσο να επιτευχθεί η κατάληψη του Ωρωπού και των αποθηκών. Ο θάνατος του Καραϊσκάκη τον Απρίλιο του 1827, επέφερε ήττες και συμφορές, μεταθέτωντας την νίκη για δύο χρόνια αργότερα.
Το 1829, και ενώ οι Τούρκοι κατείχαν ακόμα την Θήβα και την Αττική, διαδραματίστηκαν σπουδαίες μάχες στο διάστημα από τον Μάιο έως και τον Σεπτέμβριο. Στις 2 Ιουνίου του 1829 ο Ομέρ πασάς της Καρύστου, με 1000 τακτικούς, 500-800 ατάκτους και 150 ιππείς, στην προσπάθεια του να ανακαταλάβει τον Ανηφορίτη, θα εμπλακεί σε 5άωρη μάχη ενάντια σε 800 Έλληνες υπό τον Κριεζώτη, στην οποία παρ’ ολίγον να πιαστεί αιχμάλωτος. Μετά την νίκη αυτή, θα αποσταλλούν στον Ωρωπό 200-400 Έλληνες, οι οποίοι θα απελευθερώσουν το χωριό σε σκληρή μάχη ενάντια σε 300 Τούρκους, χωρίς ωστόσο να καταφέρουν να πάρουν τις αποθήκες. Ένα μήνα αργότερα, με διαταγή του στρατάρχου Δημητρίου Υψηλάντη, θα αποσταλλούν στον Ωρωπο, 400 πεζοί και 50 ιππείς οι οποίοι θα καταδιώξουν τους εναπομείναντες Τούρκους και θα καταλάβουν εξ ολοκλήρου τον Ωρωπό. Η απελευθέρωση θα επέλθει τελικά το 1831, όταν ο Σουλτάνος θα αναγκαστεί να υπογράψει την Συνθήκη του Λονδίνου, αναγνωρίζοντας την ίδρυση του Ανεξάρτητου Ελληνικού Κράτους.
