Στις 5 Ιουλίου, ημέρα που η Εκκλησία τιμά τη Μνήμη του Οσίου και Θεοφόρου πατρός ημών Αθανασίου του Αθωνίτου, γιορτάζει με κάθε μεγαλοπρέπεια το ομώνυμο Παρεκκλήσιο του Οσίου στο Παλαιοχώρι, που βρίσκεται στον Μοναστικό Οίκο “Η ΧΑΡΑ ΤΩΝ ΘΛΙΒΟΜΕΝΩΝ”, του οποίου Πνευματικός Προεστώς είναι ο Ιεροκήρυξ της Ιεράς μας Μητροπόλεως Παν. Αρχιμ. π. Ιγνάτιος Ριγανάς.
Της Ακολουθίας του Όρθρου και της πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας προέστη ο Σεβ. Μητροπολίτης Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, πλαισιούμενος από τους Παν. Αρχιμ. π. Δωρόθεο Ζέρβα, Πρωτοσύγκελλο, π. Χρύσανθο Θεοδωρίδη, εκ της Ι.Μ. Μαρωνείας και Κομοτηνής, π. Νήφωνα Καζάνα, π. Κυπριανό Στραζέρου, π. Χριστόδουλο Στυλιανό, π. Σπυρίδωνα Τόψη και π. Γαβριήλ Καλαϊτζή.
Πλήθος πιστών από το Παλαιοχώρι και τις γύρω Κοινότητες προσήλθε στη μνήμη του μεγάλου Ασκητή, με επικεφαλής τον Δήμαρχο Αριστοτέλη κ. Στυλιανό Βαλιάνο, τον τ. Υπουργό και Δήμαρχο κ. Χρήστο Πάχτα, τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Ιωάννη Κέκερη, τον Αντιδήμαρχο κ. Νικόλαο Αυγερινό, τους Προέδρους Παλαιοχωρίου κ. Γρηγόριο Κατσιρμά και Στανού κ. Δημήτριο Τριανταφυλλίδη κ.ά.
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στον βίο του Οσίου Αθανασίου που γεννήθηκε στην Τραπεζούντα τον 10ο αιώνα μ.Χ. από γονείς φιλόθεους, επιφανείς και πλούσιους. Αρχικά μόνασε στα μέρη της Βιθυνίας υπό τον Ηγούμενο Μιχαήλ τον Μαλεΐνο και συνδέθηκε φιλικά με τον ανεψιό του Ηγουμένου Νικηφόρο Φωκά, τον αυτοκράτορα του Βυζαντίου.
Ο Αθανάσιος συνέχισε, ο Δεσπότης, ακολούθησε τον Νικηφόρο στον δύσκολο αγώνα του εναντίον των Αράβων στην Κρήτη και κατόπιν το 961μ.Χ. άρχισε να χτίζει τη Μεγίστη Λαύρα, που αποτέλεσε τη βάση της δημιουργίας της μεγάλης Μοναστικής Πολιτείας του Αγίου Όρους. Εργάστηκε όχι μόνο για την οικοδόμηση της Λαύρας, αλλά και για τη μεταρρύθμιση και οργάνωση του μοναχικού βίου και συνέταξε το Τυπικό της Λειτουργίας του.
Λαμβάνοντας αφορμή ο ομιλητής από την τεράστια προσφορά του Οσίου Αθανασίου του Αθωνίτου στον Ορθόδοξο Μοναχισμό, ανεφέρθη με ένθερμους λόγους στην προσφορά του Αγίου Όρους στον Τόπο μας, σε ολόκληρη την Αγιοτόκο Ελλάδα μας και στην ανά την υφήλιο οικουμένη, τονίζοντας μάλιστα τρία σημεία στα οποία στηρίζεται το είδος αυτό του μεγαλείου του Αγιορείτικου Μοναχισμού:
α) Η Οικουμενική Πίστη της Ορθοδοξίας βιώνεται και στηρίζεται στο Άγιον Όρος και από τον Άγιον Όρος. Ό,τι επιστεύθη και ότι έχει βιώσει μέχρι σήμερα η Ορθοδοξία προβάλλεται ψηλαφητά στον Αγιορείτικο και από τον Αγιορείτικο Μοναχισμό. Όντως το Αθωνικό Όρος συνιστά το ιερό αρτοφόριο, το διαφυλάσσον την καθαρά της Εκκλησίας Αλήθεια.
β) Το Άγιον Όρος συνιστά το προζύμι της Λειτουργικής Τάξεως και Πράξεως της Εκκλησίας. Μέσα απ’ αυτή την Τάξη μαθαίνουμε τον Χριστό, γευόμαστε τον Χριστό και αναπνέουμε τον Χριστό. Ουδείς δικαιούται να αυτονομείται από αυτή την Τάξη και Πράξη της Εκκλησίας, διότι δεν μερίζεται ο Χριστός και δεν βιώνεται κατά το δοκούν, αλλά αναπνέοντας το πνεύμα της Εκκλησίας, τον Χριστό γευόμεθα, κατά τον Μέγα Αθανάσιο. Και,
γ) Στην Εκκλησία κηρύσσουμε τον Χριστό και γνωρίζουμε τον Χριστό με βάση το κήρυγμα “των Μαρτύρων της Αληθείας”, δηλαδή έχουμε ανάγκη στην Εκκλησία από αληθείς Μάρτυρες του Ευαγγελίου, της Αγιοζωής, της Διαθήκης του Κυρίου και της Παραδόσεως που κατέλιπε σ΄ εμάς ο Κύριος. Ο Άγιος Ειρηναίος Λουγδούνων μιλάει για “testes veritatis”, δηλαδή για “Μάρτυρες της Αληθείας”, οι οποίοι ζουν και δρουν εντός του Σώματος του Χριστού, δηλαδή εντός της Εκκλησίας. Αυτοί οι Αληθείς Μάρτυρες αποτελούν την εγγύηση και τους στύλους του Εκκλησιαστικού Φρονήματος, του ”Κοινού, δηλαδή, Νου της Εκκλησίας”! Χωρίς αυτήν την “ποιότητα” της Εκκλησίας και την εγγύηση που παρέχουν οι εντός Αυτής κινούμενοι και βιούντες Άγιοι Πατέρες, δεν δύναται η Εκκλησία να διακηρύξει την Αλήθεια της Πίστεως. Το Άγιον Όρος αποτελεί Τόπο, όπου ο Κοινός Νους της Εκκλησίας βιώνεται, δηλαδή η Αγιοζωή βιώνεται και οι Αληθείς Μάρτυρες, δηλαδή οι Άγιοι Πατέρες, αποτελούν την καρδιά και τη σάρκα της Αγιορείτικης Μοναστικής Πολιτείας.
Αυτό το μήνυμα, κατέληξε ο Σεβασμιώτατος, μας προσφέρει σήμερα ο εορτασμός της μνήμης του Οσίου Αθανασίου του Αθωνίτου. Αυτό το φρόνημα καλείται να ζήσει ο σημερινός χριστιανισμός.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας έλαβε χώρα η Λιτάνευση της Χαριτοβρύτου Ιεράς Εικόνος του Οσίου και των Ιερών Λειψάνων της Μονής και ακολούθησε το παραδοσιακό πλούσιο κουρμπάνι με τη συμμετοχή όλων των πιστών.
