Του Αρχιμ. Χρυσόστομου Χρυσόπουλου, Θεολόγου-Κοινωιολόγου
Την Κυριακή 29 Ιουνίου 2025 ταξίδεψε στην αιωνιότητα ο Πρωτοπρεσβύτερος Διονύσιος Παπαγεωργίου, ο οποίος υπηρέτησε στον Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων ομωνύμου Δήμου Αττικής επί δεκαετίες, αφήνοντας φήμη σωστού και καλού Ιερέως του Υψίστου. Η εξόδιος ακολουθία τελέσθηκε την Πέμπτη 3 Ιουλίου τρ.έ. Προσήλθαν σ΄ αυτή συγγενείς και ενορίτες, με την κατ΄ άνθρωπο θλίψη ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους, προκειμένου να τον προπέμψουν και να λάβουν την ευχή του για ύστατη φορά.
Τα παιδιά του εξέφρασαν τα συναισθήματα τους με λιτά και συγκινητικά λόγια, ως εξής: “Σήμερα είναι μια δύσκολη ημέρα για όλους μας. Αποχαιρετάμε τον πατέρα μας. Έναν άνθρωπο που μας δίδαξε σοφία, πίστη, καλοσύνη, αγάπη. Είχε τεράστια καρδιά και αφοσίωση στην οικογένεια του. Θα μας λείψει το χαμόγελο του, η φωνή του, η ευλογία του και η γαλήνια μορφή του. Θα είναι πάντα στην ψυχή μας με ευγνωμοσύνη και αγάπη. Καλό ταξίδι αγαπημένε μας πατέρα. Αναπαύσου εν ειρήνη”.
Ο Πρωθιερέας π. Διονύσιος γεννήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 1927 στην Καλίδονα Ολυμπίας. Δημιούργησε οικογένεια με την μακαριστή προ ετών Αριστέα, με την οποία και απέκτησε τρία παιδιά, έναν γιο και δύο κόρες. Διάκονος χειροτονήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 1955 στη Μητρόπολη Τριφυλίας και Πρεσβύτερος στις 20 Φεβρουαρίου 1965 στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Αφυπηρέτησε το 1998. ΄Ηταν πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής Αθηνών.
Διακρίθηκε για το φιλακόλουθο ήθος του και σαν άοκνος εξομολόγος αμέτρητων ψυχών από την ευρύτερη περιοχή. Ως πρόεδρος του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου μερίμνησε ώστε ο Ναός να εξωραϊσθεί εσωτερικά και εξωτερικά με κορυφαίο έργο αυτό της αγιογραφήσεως του με έργα εκλεκτού Αγιογράφου. Όταν συνταξιοδοτήθηκε, παρέμεινε (και για όσο οι σωματικές δυνάμεις του το επέτρεπαν) στις επάλξεις του ιερού καθήκοντος με την αδιάκοπη συμμετοχή του στην Θεία Λειτουργία και την Ιερή Εξομολόγηση.
Ο π. Διονύσιος διαχειρίστηκε το θεόθεν χάρισμα της Ιερωσύνης του με τον καλύτερο τρόπο. Με την φυγή του από τον κόσμο τούτο απλά άλλαξε θέση στο Ιερό Δισκάριο μας, από τους ζώντες στους κεκοιμημένους. Οι οικογένειες του -η βιολογική και η πνευματική- θα διατηρούν στην ενθύμησή τους την μελωδική φωνή του, την ιεροπρεπή παρουσία του, τον φίλεργο χαρακτήρα του, τον πνευματικό του λόγο. Πάντες ελπίζουμε και παρακαλούμε να συνεχίσει να μας μνημονεύει και στο επουράνιο Θυσιαστήριο, να ευλογεί από εκεί τις προσπάθειες μας και να προσεύχεται για τις ζωές όλων. Αιωνία η μνήμη του!
