Του Αρχιμ. Χρυσόστομου Χρυσόπουλου, Θεολόγου – Κοινωνιολόγου
Του αρχιμ. Χρυσόστομου Χρυσόπουλου, Θεολόγου-Κοινωνιολόγου Ένας νέος όρος έχει μπεί στο λεξιλόγιο των πολιτικών και όχι μόνο συζητήσεων. Ο αντίπαλος, ο αντίθετος, ο αντίλογος δεν αντιμετωπίζεται για κάποιους με το όπλο της αλήθειας, της πραγματικότητα, του σωστού. Χρησιμοποιούν τα ψεύδη των δημοσιευμάτων, των ειδήσεων, των συζητήσεων· και ας στερούνται ρεαλισμού, αποδείξεων, σοβαρότητας. Τα μέσα κοινωνικής διαδικτύωσης, ο έντυπος και ηλεκτρονικός τύπος, η ανωνυμία που διαθέτουν έρχονται ως άριστοι σύμμαχοι στο έργο τους. Η τακτική αυτή αφορά και τους χριστιανούς από τους διώκτες της πίστεως μας Έτσι δημιουργήθηκαν οι Μάρτυρες. Πάμπολλα τα θύματα, δύσκολη η αποκατάταση, ανυπέρβλητο το κακό.
Ένα τέτοιο πρόσωπο-θύμα θυμάται αύριο η Εκκλησία μας. Είναι η μεγαλομάρτυς Αγία Βαρβάρα. Υπέστη τόσα ψυχοσωματικά βασανιστήρια, μέχρι θανάτου, ώστε στην πρακτική των εχθρών του χριστιανισμού να διακρίνουμε την τακτική δολοφονίας πρώτα του χαρακτήρα της και ύστερα του σώματός της. Πρώτος άλλωστε που εξοντώθηκε με αυτόν τον τρόπο ήταν ο Ιησούς. Συκοφαντήθηκε, χλευάσθηκε, απαξιώθηκε, αμφισβητήθηκε. Τα θαυματά Του, οι λόγοι Του, η πορεία Του χαρακτηρίσθηκαν αρκετές φορές ως έργα του διαβόλου, ως πράξεις ύποπτες, ως ενέργειες ανίερες. Επί της ουσίας πάντως δεν υπήρχαν επιχειρήματα.
Η Αγία Βαρβάρα έζησε τον 3ο μ.Χ. αιώνα στην Νικομήδεια της Μικράς Ασίας. Είχε σπουδαία καταγωγή, οικονομικά ευκατάστατη και ζηλευτή εμφάνιση. Ομολόγησε την πίστη της ενώπιον του ειδωλολάτρη άρχοντα, εκείνος προσπάθησε να την μεταπείσει και όταν δεν το κατάφερε, μετά από βασανιστήρια αποκεφαλίσθηκε από τον ίδιο τον πατέρα της, ο οποίος τυφλωμένος από την ειδωλολατρεία, έγινε παιδοκτόνος. Είναι οι περιπτώσεις που τα τραύματα είναι πιο βαθιά και τα πλήγματα αποβαίνουν πιο δυνατά. Η αποτρόπαια αυτή πράξη όταν γίνεται απο τον πατέρα χαρακτηρίζεται σαν φρικτή και καταλήγουν ως τρομερή. Αυτά πράττει η θρησκευτική πώρωση, δεν παρέχει περιθώρια κατανόησης, καταλλαγής, αποδοχής.
Καθώς την απειλούσε ο Ρωμαίος έπαρχος στην ουσία πρώτιστα δολοφονούσε την πίστη της και τον χαρακτήρα της που ήταν ποτισμένος από του Χριστού την διδαχή. Μέσα από όλο τον διάλογο μαζί της, με στόχο να την μεταπείσει, φάνηκε ότι δεν υπήρχε περιθώριο αλλαγής και μεταστροφής της νεαρής Βαρβάρας. Πρίν την δολοφονία του σώματός της, υπήρξε αυτή του χαρακτήρα της. Πρώτα απαξίωξαν και προσέβαλαν την χριστιανική πίστη της και ύστερα της αφαίρεσαν τον δικαίωμα να λατρεύει τον αληθινό Αγιοτριαδικό Θεό. Αγνόησαν και δεν λυπήθηκαν τα φυσικά και επίκτητα χαρίσματα της.
Και σήμερα οι άνθρωποι προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους δολοφονούν τον χαρακτήρα άλλων. Τα γολγόθια βάσανα δεν στερεύουν, λαμβάνουν άλλες και σύγχρονες μορφές και νέους τρόπους. Εύκολα το σωστό βαπτίζεται ψέμα και η ευγένεια νοθεύεται από τοξικότητα. Ταυτόχρονα εξαγοράζονται συνειδήσεις, αμαυρώνονται προσωπικότητες, ακυρώνονται ικανότητες. Πότε με το πληκτρολόγιο, άλλοτε με το μελάνι, συχνά με τον λόγο παραποιούνται, αμφισβητούνται, αποκρύπτονται οι αλήθειες, τα γεγονότα, οι ειδήσεις. Αρκετοί νομίζουν ότι τα κατάφεραν και έχουν την αίσθηση ότι τους πιστεύσαμε. Μη τους δώσουμε την ικανοπόιηση να χαρούν. Όσο εύκολα γίνεται το κακό, τόσο άνετα ανακαλύπτεται και η σκοπιμότητα αποκαλύπτεται. Η θρησκευτική πίστη στις καρδιές των ανθρώπων δεν υπάρχει για να σκοτώνει, αλλα για να απογειώνει, ούτε να αποκαθηλώνει η να αποκληρώνει.
Τα συναξάρια των Αγίων, όπως αυτό της Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας, (που τιμάται την 4η Δεκεμβρίου) δεν είναι ιστορίες για δάκρυα, αλλά αφορμές για εγρήγορση. Μέσω αυτών καλλιεργούμε τις πνευματικές αντοχές και τις αγωνισθηκές πρακτικές, προκειμένου να αντιμετωπισθούν οι πειρασμικές επιβολές. Για να ζούμε αρμονικά με τον κάθε μορφής περίγυρο, πρέπει να μην ανεχόμαστε σχέσεις εξάρτησης, συνθήκες φυλακής, αντιδράσεις εξουσιαστικές. Τότε και θα μείνουμε ζωντανοί ας προσπαθούν να δολοφονήσουν κάποιοι τον χριστιανικό χαρακτήρα της βιωτής μας.
