Τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μάνης κ. Χρυσοστόμου Γ’

Τό Ἐξαποστειλάριον τοῦ γ’ ἤχου ὑπέροχα, συγκινητικά, μυσταγωγικά ἀλλά καί ἐξομολογητικά μᾶς λέγει: «Τόν νυμφῶνα σου βλέπω, Σωτήρ μου, κεκοσμημένον καί ἔνδυμα οὐκ ἔχω, ἵνα εἰσέλθω ἐν αὐτῷ  λάμπρυνόν μου τήν στολήν τῆς ψυχῆς, φωτοδότα καί σῶσον με».

Ναί, Σωτῆρα μου, ἀτενίζω τήν αἴθουσα τῶν πνευματικῶν σου γάμων, τήν βλέπω στολισμένη καί ἕτοιμη νά δεχθεῖ τούς καλεσμένους. Ὡστόσο, ἐγώ ὁ ἄθλιος καί ἁμαρτωλός δέν ἔχω κατάλληλη ἐνδυμασία γιά νά εἰσέλθω σ΄ αὐτή. Ὅμως, ἐσύ Κύριέ μου, πού χορηγεῖς τό φῶς τό λαμπρότατο, κάμε φωτεινή καί πεντακάθαρη τήν στολή τῆς ψυχῆς μου καθαρίζοντάς την ἀπό τίς κηλῖδες τῆς ἁμαρτίας καί ἔλα σῶσε με.

Ὁ Χριστός εἶναι ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας καί βέβαια καί κάθε ψυχῆς. Νύμφη Χριστοῦ ἡ Ἐκκλησία καί μεῖς γινόμαστε μέλη τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, γινόμαστε Ἐκκλησία μέ τούς πνευματικούς μας γάμους. Αὐτό σημαίνει κοινωνία μέ τόν Χριστό καί ἔτσι μετά φόβου Θεοῦ κατεργαζόμεθα τήν σωτηρία μας._