«Ξενίας δεσποτικῆς καί ἀθανάτου τραπέζης»

Τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μάνης κ. Χρυσοστόμου Γ’

Ὁ Δεσπότης Χριστός μᾶς προσκαλεῖ στήν ἀθάνατη Τράπεζα, τήν ὁποία παραθέτει σέ μᾶς στό ὑπερῶον γιά νά ἑνωθοῦμε μαζί Του καί νά ζήσουμε πνευματικά. Αὐτή εἶναι ἡ φιλοξενία τοῦ Χριστοῦ καί μεῖς συνδαιτημόνες στό Θεῖο Δεῖπνο.

Πράγματι, ὁ Χριστός ἐπιθυμεῖ, ἐκεῖ, στό ὑπερῶον τῆς Ἱερουσαλήμ νά φάγει μαζί μέ τούς μαθητές Του τό τελευταῖο Πάσχα, πρό τοῦ πάθους, πρό τοῦ Γολγοθᾶ καί τῆς θυσίας Του γιά τό ἀνθρώπινο γένος. Ἔτσι θέλει νά καθιδρύσει καί νά παραδώσει τό «ἄλλο Πάσχα», τό «καινόν», τό καινούργιο, τό χριστιανικό. Παρέδωκε, λοιπόν, στούς μαθητές Του τόν Μυστικό Δεῖπνο, τό Δεῖπνο τῆς Εὐχαριστίας καί τούς προσεκάλεσε μέ τοῦτα τά ἅγια λόγια: «Λάβετε, φάγετε, τοῦτο ἐστι τό σῶμα μου… Πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες τοῦτο ἐστι τό αἷμα μου, τό τῆς καινῆς διαθήκης, τό ὑπέρ ὑμῶν καί πολλῶν ἐκχυνόμενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν». Καί παρήγγειλε: «Τοῦτο ποιεῖτε εἰς τήν ἐμήν ἀνάμνησιν».

Ἦταν παραγγελία στήν Ἐκκλησία. Ἡ καθιέρωση τοῦ ἁγιωτάτου Μυστηρίου, τῆς μεγίστης ἱερουργίας, τῆς Θείας Λειτουργίας καί Θείας Εὐχαριστίας.

Ὅταν δέ προσφέρουμε τήν ἀναίμακτη αὐτή θυσία καί μετέχουμε αὐτῆς, τότε κοινωνοῦντες Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ πληροῦται ἡ ψυχή μας θείας χάριτος. Τότε τρεφόμεθα μέ τήν οὐράνια τροφή «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καί ζωήν αἰώνιον».

Διαβάστε ακόμα