Στην ιστορική Ιερά Μονή Γενεσίου της Θεοτόκου Αντινίτσης ιερούργησε σήμερα Δευτέρα της Διακαινησίμου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών για την Πανήγυρη της Συνάξεως της Παναγίας Αντινίτσης, ημέρα αποφράδα για την Ιερά Μονή και την παρακείμενη περιοχή, καθώς συμπληρώνονται 81 χρόνια από την ανατίναξη και το ολοκαύτωμα της Μονής, του παρακειμένου Σανατορίου και του χωριού Καλαμάκι, από τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής, την Δευτέρα του Πάσχα του έτους 1944, αφήνοντας πίσω τους όχι μόνο ερείπια και ολοκληρωτική καταστροφή, αλλά και δεκάδες θύματα, πατέρες της Μονής, ασθενείς του Σανατορίου και αμάχους κατοίκους του Καλαμακίου.
Οι Αναστάσιμες Ιερές Ακολουθίες του όρθρου και της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας, μεταδόθηκαν απευθείας από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως (89,4 Fm) και από διαδικτύου, ενώ το Ιερό Αναλόγιο στελέχωσαν μαθητές και απόφοιτοι του Ωδείου της Ιεράς Μητροπόλεως «Γερμανός ο Μελωδός» υπό τον Διευθυντή Δρ. κ. Ανδρέα Ιωακείμ.
Ακολούθησε η Ιερά Λιτανεία της Θαυματουργού Εικόνος της Παναγίας και Ιερών Λειψάνων, επιμνημόσυνη δέηση και ο Αγιασμός στην Φιάλη της Μονής.
Ο Καθηγούμενος της Μονής Αρχιμ. π. Αμβρόσιος Αναστασίου στον λόγο του ανέφερε: «Μέσα στο φως και τη χαρά της Αναστάσεως, η σημερινή ημέρα φέρει για την Ιερά Μονή μας και μια σιωπηλή βαρύτητα. Ογδόντα ένα χρόνιασυμπληρώνονται από τηναποφράδα εκείνη ημέρα, την Δευτέρα του Πάσχα του 1944,
κατά την οποία η Ιερά Μονή της Παναγίας Αντινίτσης παραδόθηκε στις φλόγες του μίσους και μετατράπηκε σε τόπο μαρτυρίου και θυσίας.
Ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής, Αρχιμανδρίτης Σωφρόνιος, είχε μόλις τελειώσει την Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία της Δευτέρας της Διακαινησίμου, όταν έντρομος επληροφορείτο ότι ισχυρές Γερμανικές δυνάμεις είχαν περικυκλώσει την ιερά Μονή. Σε πρώτη φάση ανατίναξαν τα κελιά της βόρειας πτέρυγας. Η καταστροφή συνεχίστηκε στις 9 Ιουνίου. Ο βομβαρδισμός επανελήφθη στις 13 Ιουνίου. Το έργο των κατακτητών ολοκληρώθηκε με την καταστροφή ολοκλήρου του μοναστηριακού συγκροτήματος. Στις 2 το μεσημέρι οι Γερμανοί εισήλθαν στη μονή, την λεηλάτησαν και με δυναμίτη την μεταμόρφωσαν σε άμορφη μάζα ερειπίων. Ακολούθησε η ανατίναξη του Σανατορίου και στην συνέχεια η πυρπόληση και καταστροφή του Καλαμακίου. Σαράντα συνολικά συνάνθρωποι μας βρήκαν τραγικό θάνατο στη Μονή, το Σανατόριο και το Καλαμάκι.
Η Μονή κατεστράφη, το φως της Αναστάσεως, όμως,
δεν έπαψε να λάμπει μέσα από τα ερείπια·
δια της θαυμαστής διασώσεως της Ιεράς Εικόνος της Θεοτόκου, αλλά και δια της αδιάκοπης πίστης του λαού της περιοχής, που κρατά ζωντανή τη μνήμη του Ολοκαυτώματος.
Γι΄ αυτό και καθιερώθηκε η ημέρα αυτή, η ημέρα που ξεκίνησε η καταστροφή, η Δευτέρα του Πάσχα, να εορτάζουμε την Σύναξη της θαυματουργού Εικόνος της Παναγίας της Αντινίτσης, εις ανάμνησιν της θαυμαστής διασώσεως της και να μακαρίζουμε τις ψυχές των πεσόντων Πατέρων και των ασθενών του Σανατορίου.
Η καταστροφή της Μονής, του Σανατορίου και του Καλαμακίου από τα γερμανικά στρατεύματα, αποτελούν πράξεις ιστορικά τεκμηριωμένες, που συνθέτουν ένα από τα τραγικότερα κεφάλαια της τοπικής μας Ιστορίας. Παρά τη βαρύτητα των γεγονότων, μέχρι σήμερα δεν έχει αποδοθεί επίσημη κρατική αναγνώριση, ούτε έχει ανεγερθεί Μνημείο Θυσίας. Η Ιερά Μητρόπολις Φθιώτιδος, εδώ και δεκαετίες, διατηρεί άσβεστη τη μνήμη με ετήσια τελετή μνήμης κάθε Δευτέρα του Πάσχα, ενθαρρύνοντας τη συμμετοχή των τοπικών αρχών και των πιστών.
Θεωρούμε πως έχει πλέον ωριμάσει ο καιρός να προβούμε, υπό την σεπτή Σας ευλογία και καθοδήγηση και σε συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση στις απαραίτητες ενέργειες για την επίσημη αναγνώριση της Μονής, του Σανατορίου και του Καλαμακίου ως Μαρτυρικού Τόπου, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στον Ν. 2503/1997. Γεγονός που θα συμβάλει στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης αλλά και στην ενίσχυση της τοπικής πολιτιστικής ταυτότητας».
Ο Σεβασμιώτατος κ. Συμεών στον λόγο του χαρακτηριστικά επεσήμανε:
«Η ιστορία σε αυτόν εδώ τον τόπο δεν έχει γραφτεί μέσα σε σαλόνια πολυτελείας, ούτε έχει γραφτεί μέσα σε κονσέρτα ή σε αίθουσες και φόρα σκοτεινά των εκλεκτών αυτού του κόσμου, αλλά η ιστορία αυτού του τόπου έχει γραφτεί στα πεδία των μαχών, έχει γραφτεί στα πεδία του μαρτυρίου, έχει γραφτεί με αγώνες παλλαϊκούς, όπου σύσσωμος κλήρος και λαός αντιστάθηκε διαχρονικά απέναντι στη βία, στην τυραννία, απέναντι σε όλες τις μορφές άδικης εξουσίας σε βάρος των ανθρώπων.
Ευχαριστώ τον π. Αμβρόσιο για την πρόταση την οποία απηύθυνε και είναι ευκαιρία μόλις ολοκληρωθεί η προσπάθεια της οποίας έχω ηγηθεί ως Πρόεδρος της Επιτροπής αναγνωρίσεως της Σπερχειάδας ως μαρτυρικής πόλης και φαίνεται να είμαστε προς το τέλος και αυτής της ιστορικής εκκρεμότητος, ένας λόγος παραπάνω να ηγηθώ και για την αναγνώριση και των Ιερών Προσκυνημάτων και της Ιεράς Μονής Αντινίτσης ως τόπο Μαρτυρίου και Θυσίας.
Άλλωστε αυτή η σελίδα δεν ήταν ντροπιαστική μόνο για την ιστορία την τοπική, αλλά για την ιστορία της Ευρώπης ολόκληρης και ακόμα πιο ντροπιαστικό είναι ότι η Ευρώπη εθελοτυφλεί ακόμα και σήμερα και περιθάλπει, μην πω ότι ενισχύει, μην πω ότι εκκολάπτει ίδιες νοοτροπίες και ίδιες αντιλήψεις και με τις πολιτικές, τις οποίες ακολουθεί, αλλά και με τα μάτια τα οποία σκόπιμα κλείνει και βλέπουμε ακραίες αντιλήψεις απάνθρωπες, οι οποίες εισήλθαν ακόμα και στο Κοινοβούλιο, και ακριβώς έχουν εισέλθει εκεί που πρέπει, στα κάγκελα της φυλακής, τέτοιες αντιλήψεις δυστυχώς όμως φαίνεται ότι ξεπηδούν σε διάφορες μεριές της Ευρώπης της σύγχρονης και η Ευρώπη «περί άλλων μεριμνά και τυρβάζει», περί δήθεν δικαιωματισμών, περί δήθεν ελευθεριών τάχατες, νομίζοντας ότι έτσι θα ξεπλύνει τις ενοχές της σιωπής. Αυτή είναι η αντίφαση και η τραγωδία, γι’ αυτό και είναι μια αηδιαστική υποκρισία. Αυτός ο δήθεν ιδιωματισμός η λεγόμενη «woke αντζέντα» και όλα αυτά και γι’ αυτό βλέπουμε τους ηγέτες τους σύγχρονους να χοροπηδάνε ανάλογα με το πώς γυρίζει ο τροχός της τύχης ή της ιστορίας.
Εμείς λοιπόν οφείλουμε ακόμα και αν μείνουμε μόνοι μας και οφείλει η Ιερά Μονή και είναι εντολή αιώνια αυτή, να τιμά αυτούς τους ήρωες, να εορτάζει αυτά τα γεγονότα και ίσως ο Θεός επέτρεψε να συμβούν, γιατί δυστυχώς και εμείς είμαστε επιλήσμονες και χρειάζονται και αποκαΐδια και λείψανα και οστά μαρτύρων για να μην ξεχνάμε και εμείς οι απόγονοί τους που θα έπρεπε να μην αισθανόμεθα μόνο υπερηφάνεια, αλλά κυρίως να αισθανόμεθα ευθύνη τεράστια και είναι γεμάτος ο τόπος μας και διάσπαρτος από πρόσωπα που θυσιάστηκαν σε όλους τους εθνικούς αγώνες και πρόσφατα και στον αγώνα της Κύπρου, η οποία τελεί υπό τουρκική κατοχή, υπό βίαιη κατοχή και είναι άλλη μία σύγχρονη ντροπιαστική σελίδα της Ευρώπης, του Δυτικού κόσμου, όπως και όλες οι γενοκτονίες, οι οποίες συμβαίνουν σε διάφορα σημεία στον πλανήτη.
Είναι μία Αναστάσιμη πανήγυρις, γιατί η Ανάσταση του Χριστού πέρασε μέσα από το Γολγοθά και μέσα από τον Σταυρό και η Ανάσταση του Γένους, η Ανάσταση της Μονής, της οποίας Λαμπροφόροι κήρυκες είστε η σημερινή αδελφότητα π. Αμβρόσιε, πέρασε από το ολοκαύτωμα του 1944. Πέρασε μέσα από τέτοιες τραγικές περιπέτειες και τραγικές ιστορίες.
Αξίζει νομίζω ότι πρέπει όλοι μας και αυτό κυρίως το απευθύνω και στον εαυτό μου τον ίδιο, να ενεργοποιηθούμε ακόμα περισσότερο, να ευαισθητοποιήσουμε τη νέα γενιά, τα νέα παιδιά, τους νέους ανθρώπους τους οποίους η σημερινή συστημική προσέγγιση των πραγμάτων τα οδηγεί σε μία παραίτηση, σε μία αυτοπαράδοση, σε μία στεναχώρια, σε μία ηττοπάθεια, σε μία αίσθηση ότι δεν αξίζει κανένας αγώνας και τίποτα και σερβίρονται στα παιδιά δεδομένα ταχύτατης τεχνολογίας, εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης και άλλα αναλώσιμα επιτεύγματα, ουσιαστικά τα ξεριζώνουμε από την πηγή της πραγματικής ζωής, που βρίσκεται στο πεζοδρόμιο, στο μεροκάματο, που βρίσκεται στη μελέτη, που βρίσκεται στην έρευνα, στον κόπο, στην προσπάθεια, στη γη, στη γεωργία, στη κτηνοτροφία, που βρίσκεται στη φυσική δηλαδή ζωή».
Στις Ιερές Ακολουθίες μεταξύ των πιστών παραβρέθηκαν, η Αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Λαμιέων κ. Νάγια Φαρδή, ο Αντιδήμαρχος κ. Δημήτριος Κυρίτσης, ο Περιφερειακός Σύμβουλος κ. Αποστόλης Αγγελακόπουλος, καθώς και εκπρόσωποι άλλων συλλόγων και φορέων του τόπου.
