Τρισάγιο του μακαριστού Mητροπολίτη Θεσσαλιώτιδος κυρού Ιεζεκιήλ (ΦΩΤΟ)

Τὸ πρωὶ τῆς Παρασκευῆς 22 Ἰουλίου 2016, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος κ. Τιμόθεος, μετέβη στὸν Ἱερὸ Μητροπολιτικὸ Ναὸ Ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης Καρδίτσης, ὅπου καὶ τέλεσε τὸ τρισάγιο ὑπὲρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου πρώην Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαναριοφερσάλων κυροῦ Ἰεζεκιήλ, καθὼς τὴν ἑπομένη ἡμέρα 23 Ἰουλίου ἤγαγε τὰ ὀνομαστήριά του.

Ὁ μακαριστὸς Μητροπολίτης πρ. Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαναριοφερσάλων κυρὸς Ἰεζεκιήλγεννήθηκε στὴν Καλαμάτα τὴν 4η Ὀκτωβρίου 1874 καὶ κατὰ κόσμον, ὁνομαζόταν Παναγιώτης Φ. Στροῦμπος. Μετὰ τὶς γυμνασιακές του σπουδὲς ἀνέλαβε τὴ διεύθυνση τῶν ἐμπορικῶν ἐπιχειρήσεων τοῦ πατέρα του καὶ γιὰ ἐμπορικούς λόγους ἐπισκέφθηκε τὴν Ρωσία, τὴν Ρουμανία καὶ τὴν Τουρκία.

Πνεύμα ὄμως ζωηρὸ καὶ ἀνήσυχο ὁ Παναγιώτης Στροῦμπος, παράλληλα μὲ τὸ ἐμπόριο, ἀσχολούνταν μὲ τὰ γράμματα καὶ τὴν δημοσιογραφία, δημοσιεύοντας ἀνταποκρίσεις καὶ ἄρθρα στὶς ἀθηναϊκὲς ἐφημερίδες «Παλλιγγενεσία», «Καιροί», «Ἀνατολή» κ.ά.. Ἐπίσης ἐγγράφεται στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ καὶ τὴν Νομικὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καὶ τὸ 1905 παίρνει τὸ πτυχίο καὶ τῶν δύο Σχολῶν. Κατόπιν ἐκάρη μοναχὸς στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βελανιδιᾶς Καλαμάτας ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Μεσσηνίας Μελέτιο καὶ πήρε τὸ ὄνομα Ἰεζεκιήλ Βελανιδιώτης. Στὴ συνέχεια χειροτονείται διάκονος καὶ πρεσβύτερος (Ἀρχιμανδρίτης) καὶ ἀναλαμβάνει προϊστάμενος τοῦ ἱεροῦ ναοῦ Χρυσοσπηλιώτισσας Αἰόλου, στὴν Ἀθήνα. Ἀργότερα κατὰ τὴν παραμονή του στὴν Τεργέστη τῆς Ἰταλίας ἀναλαμβάνει προϊστάμενος τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τῆς εκεί ἑλληνικὴς κοινότητας.

Κατὰ τὸν Α΄ παγκόσμιο πόλεμο ἦρθε στὴν Ἑλλάδα καὶ ὑπηρέτησε ὡς ἐθελοντὴς στρατιωτικὸς ἱεροκήρυκας καὶ ἔλαβε μέρος στὶς ἐκστρατείες τῆς Σερβίας καὶ Μικρᾶς Ἀσίας μὲ ἀποτέλεσμα νὰ τραυματιστεῖ. Γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ τιμήθηκε μὲ τὸν πολεμικὸ σταυρὸ ἀνδρείας Β΄ τάξεως, μὲ τὸ μετάλλιο στρατιωτικῆς ἀξίας Δ΄ τάξεως καὶ μὲ τὸν ἀργυρὸ σταυρὸ τοῦ Σωτῆρος.

Τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1924 ἐξελέγη Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος. Στὴν Μητρόπολη αὐτὴ ἀνέπτυξε πλούσια θρησκευτική, κοινωνική, πνευματικὴ κ.λπ. δράση. Ἵδρυσε στὴν Καρδίτσα τὸ φιλόπτωχο ταμεῖο «Ἅγιος Σεραφείμ» μὲ σκοπὸ τὴν παροχὴ βοήθειας σὲ ἀπόρους, τὴν χορηγία συσσιτίων σὲ φτωχούς, τὴν προικοδότηση ἀπόρων κοριτσιῶν κ.λπ. Ἵδρυσε ἐπίσης τὴν ταπητουργικὴ σχολὴ Καρδίτσης, τὸν σύλλογο Λαϊκῆς Βιβλιοθήκης «Ἡ Ἀθηνᾶ», τὸ παλαιὸ Νοσοκομείο Καρδίτσης σὲ οἰκόπεδο τῆς ἱερᾶς μονῆς Κορώνης, τὸ Σανατόριο καὶ τὶς παιδικὲς κατασκηνώσεις.

Ὅπως καὶ πρώτα ὡς λαϊκός, ἔτσι καὶ τώρα ὡς ποιμενάρχης συγγράφει καὶ δημοσιεύει σὲ περιοδικὰ καὶ ἐφημερίδες πλήθος μελετῶν καὶ ἄρθρων ἐπὶ ἰστορικῶν, θεολογικῶν, κοινωνικῶν, νομικῶν κ.ἄ. θεμάτων, τὰ περισσότερα ἀπὸ τὰ ὁποῖα συγκεντρώθηκαν καὶ ἐκδόθηκαν σὲ τέσσερις τόμους, μὲ τίτλο «Ἔργα καὶ Ἡμέραι».

Ἐξεδήμησε εἰς Κύριον τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 1953, ἀφοῦ εἴχε ὑποβάλει τὴν παραίτησή του δύο χρόνια περίπου νωρίτερα, ὑπέρ τοῦ Μητροπολίτου Ζιχνῶν Κυρίλλου, ὁ ὁποῖος εἴχε διατελέσει Πρωτοσύγκελλός του.