Το πρωί της Τετάρτης 29 Ιουνίου εορτή των Αγίων πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Παύλου και Πέτρου στην πανηγυρίζουσα Παλαιά Μητρόπολη της Βέροιας χοροστάτησε στην ακολουθία του όρθρου και προέστη πολυαρχιερατικού συλλείτουργου η Α.Θ.Π. ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος ο οποίος κήρυξε και το θείο λόγο.

Μαζί με τον Παναγιώτατο λειτούργησαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Φλωρίνης κ. Θεόκλητος, εκπρόσωπος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου της ΔΙΣ της Εκκλησίας της Ελλάδος, Πριγκηπονήσσου κ. Ιάκωβος, Βεροίας κ. Παντελεήμων , Εδέσσης κ. ιωήλ, Νεαπόλεως κ. Βαρνάβας, Δράμας κ. Παύλος, Σισανίου κ. Παύλος, Κίτρους κ. Γεώργιος, Ιερισσού κ. Θεόκλητος, Νέας Κρήνης κ. Ιουστίνος, Γρεβενών κ. Δαβίδ, και ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Θεουπόλεως κ. Παντελεήμων, ενώ παρέστη συμπροσευχόμενος ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Θερμών κ. Δημήτριος.

Τον Παναγιώτατο προσεφώνησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων.

Την Κυβέρνηση εκπροσώπησε Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Μάρκος Μπόλαρης,  ενώ παρέστησαν όλες οι τοπικές πολιτκές και στρατιωτικές αρχές και πλήθος πιστών που συνέρευσε από νωρίς για να μετέχει στην ιστορική πρώτη πανήγυρη της Παλαιάς Μητροπόλεως ύστερα από αιώνες.

Στο τέλος της θείας Λειτουργίας και κατόπιν παρακλήσεως του Μητροπολίτου Βεροίας κ. Παντελεήμονος ο Παναγιώτατος επέδωσε στην κ. Αγγελική Κοτταρίδη τον χρυσού Σταυρό του Αποστόλου Παύλου που αποτελεί και την ύψιστη τιμητική διάκριση της Ιεράς Μητροπόλεως, εις αναγνώριση της σπουδαίας συνεισφοράς της στην αποπεράτωση των εργασιών ανακαίνισης της Παλαιάς Μητροπόλεως και της απόδοσης του μνημείου στη θεία Λατρεία.

Η προσφώνηση του Μητροπολίτου Βεροίας:

«Παύλου σήμερον μνημόσυνον τελεῖται καί πᾶσα τῶν ἀποστόλων ἡ ὁμήγυρις χορεύει. Παύλου μνημόσυνον τελεῖται καί πάντα τῶν οὐρανίων δήμων τά τάγματα πανηγυρίζει εἰκότως … ἅπας ὁ τῶν οὐρανῶν ἡμῶν χορός μεγάλα σκιρτᾷ καί ἀγάλλεται. Διά τοῦτο καί φαιδρότερον σήμερον ὁρῶ τῆς Ἐκκλησίας τό πρόσωπον. Διά τοῦτο πλέον μειδιᾷ ἡ νύμφη τόν νυμφαγωγόν ὁρῶσα τιμώμενον», γράφει εἰς ἕν τῶν ἐγκωμίων αὐτοῦ πρός τόν ἀπόστολον Παῦλον ὁ χρυσορρήμων προκάτοχος Ὑμῶν, Παναγιώτατε Πάτερ καί Δέσποτα, ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος.

Καί ἐάν γῆ καί οὐρανός συνευφραίνονται σήμερον καί σύμπασα ἡ Ἐκκλησία φαιδρύνεται ἐπί τῇ μνήμῃ τοῦ μεγίστου ἐν ἀποστόλοις Παύλου, ἡ Ἐκκλησία τῶν Βεροιέων ἔχει μείζονας λόγους χαρᾶς καί πνευματικῆς ἀγαλλιάσεως. Διότι ἔχει τήν ὑψίστην τιμήν καί τήν μεγίστην ἀπό Θεοῦ δωρεάν νά ἑορτάζῃ καί νά πανηγυρίζῃ τήν μνήμην τοῦ διδασκάλου καί ἱδρυτοῦ της, τοῦ ἁγίου ἐνδόξου καί πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου, διά πρώτην φοράν εἰς τήν δισχιλιετῆ ἱστορικήν αὐτῆς διαδρομήν ἔχουσα λειτουργοῦντα καί ἁγιάζοντα αὐτήν τόν πρωτόθρονον τῆς Ὀρθοδόξου κατ᾽ Ἀνατολάς Ἐκκλησίας, τόν σεπτόν καί πεπνυμένον προκαθήμενον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τόν Παναγιώτατον Οἰκουμενικόν Πατριάρχην, καί μάλιστα εἰς τόν ἄρτι ἀναστηλωθέντα καί ἀνακαινισθέντα παλαιόν Μητροπολιτικόν ναόν, τόν ἐπ᾽ ὀνόματι τῶν πρωτοκουρφαίων ἀποστόλων Παύλου καί Πέτρου τιμώμενον.

«Διά τοῦτο καί φαιδρότερον σήμερον ὁρῶ τῆς Ἐκκλησίας τό πρόσωπον». Φαιδρά τά πρόσωπα τῶν παρόντων ἀλλά καί τῶν ἀοράτως καί μυστικῶς παρισταμένων καί ἱερᾷ ἀγαλλιάσει ὑποδεχομένων τήν Ὑμετέραν σεπτήν Παναγιότητα, τιμῶσα τόν πολλά κοπιάσαντα διά τό εὐαγγέλιον οὐρανοβάμονα ἀπόστολον Παῦλον.

Ἐκ τοῦ ἱεροῦ συνθρόνου Σᾶς ὑποδέχονται οἱ συνέκδημοι καί συνεργοί τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου, ἅγιος Κάρπος, ὁ πρῶτος ἐπίσκοπος Βεροίας, καί ὁ μετ᾽ αὐτῶν ἅγιος Ὀνήσιμος, ὁμοῦ μετά τοῦ Βεροιέως ἁγίου Σωσιπάτρου.

Σᾶς ὑποδέχεται ὁ πρῶτος ἀνακαινιστής τοῦ ἱεροῦ τούτου ναοῦ, ἐπίσκοπος Νικήτας, ἀλλά καί ὁ ὑπέρ Χριστοῦ μαρτυρήσας ἐντός αὐτοῦ μητροπολίτης Βεροίας, ἅγιος ἱερομάρτυς Ἀρσένιος, καί οἱ πρό αὐτοῦ Βασίλειος, Λέων, Ἀντώνιος ὁ Μαλάκης, Θεοδόσιος, Μάξιμος, Διονύσιος, Εὐστάθιος, καί σύμπασα ἡ χορεία τῶν θεοφιλῶς ἀρχιερατευσάντων, ὧν τά ὀνόματα ἐν βίβλῳ ζωῆς.

Σᾶς ὑποδέχονται καί οἱ ἀοίδιμοι ἱεράρχαι τῆς Βεροίας, οἱ ὁποῖοι λόγῳ τῶν ἱστορικῶν συνθηκῶν δέν ἠδυνήθησαν νά ἱερουργήσουν εἰς τόν περικαλλῆ τοῦτον ναόν, ὡς οἱ ἀπό Βερροίας πατριάρχαι Κωνσταντινουπόλεως Κύριλλος Κονταρῆς καί Χρύσανθος.

Σᾶς ὑποδέχεται ἡ χορεία τῶν ἁγίων μαρτύρων τῆς πόλεως, τῶν καλῶς ἀθλησάντων καί παρά Κυρίου στεφανωθέντων, ἀπό τῆς ἁγίας Ἱερουσαλήμ καί τῶν τέκνων αὐτῆς ἕως τοῦ ἁγίου νεομάρτυρος Τιμοθέου τοῦ Βεροιέως.

Σᾶς ὑποδέχεται ἡ ἱερά ὁμήγυρις τῶν ἐν ἀσκήσει καί σεμνῇ πολιτείᾳ τελειωθέντων μέ πρῶτον τόν πολιοῦχον τῆς Βεροίας, ὅσιον Ἀντώνιον τόν νέον, ὁμοῦ μετά τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ καί τῶν ἁγίων ἀδελφῶν αὐτοῦ, τοῦ ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Βεροιέως, καί πάντων τῶν ἐν τῇ Σκήτει τῆς Βεροίας διαλαμψάντων.

Σᾶς ὑποδέχεται ἀγαλλομένῳ ποδί, συγκεκινημένος καί περιχαρής, ὁ σύλλογος τῶν εὐσεβῶν Βεροιέων μετά τοῦ κλήρου καί τῶν ἀρχόντων αὐτοῦ, ὡς τόν πνευματικόν Πατέρα καί Πατριάρχην του, ὡς τό σκεῦος ἐκεῖνο τῆς ἐκλογῆς τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος Σᾶς ἀνεβίβασε πρό εἰκοσιπενταετίας εἰς τόν πρωτεύθυνον ἀλλά καί μαρτυρικόν καί ἡγιασμένον πατριαρχικόν θρόνον τῆς Κωνσταντινουπόλεως «τοῦ βαστᾶσαι τό ὄνομα αὐτοῦ ἐνώπιον ἐθνῶν καί βασιλέων», καί Σᾶς κατέστησε ἀρχιποίμενα τῆς Ἐκκλησίας του «εἰς ἀγάπης ἀντέκτισιν».

Σᾶς ὑποδεχόμεθα ὡς τόν Πατριάρχην ὁ ὁποῖος ἀγωνιᾶ καί ἀγωνίζεται ὄχι μόνον διά τά τέκνα του ἀλλά καί διά τά προβλήματα τοῦ κόσμου καί τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου· ἀγωνιᾶ καί ἀγωνίζεται διά τήν ἑνότητα τῆς πίστεως καί τήν ὀρθοτόμησιν τῆς ἀληθείας τοῦ Εὐαγγελίου.

Σᾶς ὑποδεχόμεθα ὡς τόν Πατριάρχην ὁ ὁποῖος γίνεται «τοῖς πᾶσι τά πάντα ἵνα πάντως τινάς σώσῃ».

Σᾶς ὑποδεχόμεθα μετ᾽ ἀφάτου χαρᾶς καί ἀγαλλιάσεως ὡς τέκνα ἐπιθυμοῦντα διακαῶς ὅπως ἴδουν τόν πατέρα των καί καταστήσουν αὐτόν συμμέτοχον τῆς χαρᾶς των.

Καί ἡ ἡμετέρα χαρά ἐπί τῇ ἀναστηλώσει καί ἀποκαταστάσει τοῦ παλαιοῦ Μητροπολιτικοῦ ναοῦ τῆς πόλεώς μας εἶναι ἀνεκλάλητος, Παναγιώτατε, καί καθίσταται ἔτι μεγαλυτέρα διότι ἔχομεν Ὑμᾶς κοινωνόν αὐτῆς, ἀνταποκριθέντα μετά πολλῆς πατρικῆς ἀγάπης εἰς τήν παράκλησιν τῶν τέκνων Σας καί μή φεισθέντα κόπου καί χρόνου, παρά τό ἄκρως βεβαρυμένον πρόγραμμα τῆς Ὑμετέρας Παναγιότητος καί τούς ἀτρύτους κόπους Ὑμῶν ὑπέρ τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς προετοιμασίας καί ἀπροσκόπτου διεξαγωγῆς τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, ἡ ὁποία ἐπιτυχῶς ὡλοκληρώθη, καί θά ἀποτελῇ εἰς τούς αἰῶνας τεκμήριον τῆς ἀκαταβλήτου θελήσεώς Σας διά τήν πραγματοποίησιν τῆς ἀρχιερατικῆς τοῦ Κυρίου εὐχῆς «ἵνα πάντες ἕν ᾦσι», καί καρπόν εὐκλεῆ τῆς λαμπρᾶς καί ἀγλαοκάρπου Ὑμῶν Πατριαρχείας.

Ἔχοντες σήμερον τό ἐξαίρετον προνόμιον νά ἀπολαμβάνωμεν τήν εὐλογίαν τῆς σεπτῆς παρουσίας Σας καί νά δεχώμεθα τήν πατρικήν καί Πατριαρχικήν Σας εὐχήν, εἴμεθα βαθύτατα ὑπόχρεοι τῆς πολλῆς ἀγάπης τῆς Ὑμετέρας Παναγιότητος.

Εἴμεθα ὅμως καί βαθύτατα συγκεκινημένοι, ἔχοντες τήν εὐκαιρίαν νά ἐκφράσωμεν τά εἰλικρινῆ αἰσθήματα τῆς υἱικῆς μας ἀφοσιώσεως πρός Ὑμᾶς, τόν Πατριάρχην τοῦ Γένους, καί τήν Μητέρα Ἐκκλησίαν τῆς Κωνσταντινουπόλεως, μετά τῆς ὁποίας ἀρρήκτως συνδέεται ἀρχαιόθεν ἡ Ἐκκλησία τῆς Βεροίας, ὡς καταδεικνύεται καί διά τῶν τοιχογραφιῶν τοῦ ἱεροῦ τούτου ναοῦ, ἔνθα ἀπεικονίζεται εἰς περίοπτον θέσιν σπανία παράστασις τοῦ Χριστοῦ φέρουσα τήν ἐπωνυμίαν «ὁ Χαλκίτης», παραπέμπουσα εἰς τήν ἐπί τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει Χαλκῆς πύλης, τῆς πλησίον τοῦ ναοῦ τῆς τοῦ Θεοῦ Σοφίας εὑρισκομένης, εἰκόνα τοῦ Κυρίου.

Ἐκφράζοντες τήν βαθυτάτην εὐγνωμοσύνην ἡμῶν πρός τό σεπτόν πρόσωπόν Σας, Παναγιώτατε, ἐπιτρέψατέ μοι νά μνημονεύσω εὐχαριστῶν ἅπαξ ἔτι πάντας τούς ἐργασαμένους διά τήν ἀναστήλωσιν τοῦ ναοῦ τούτου τῶν πρωτοκορυφαίων ἀποστόλων Παύλου καί Πέτρου, ἰδίᾳ δέ τήν προϊσταμένην τῆς Ἐφορείας Ἀρχαιοτήτων Ἠμαθίας, κυρίαν Ἀγγελικήν Κοτταρίδην μετά τῶν συνεργατῶν αὐτῆς, ἡ ὁποία ἐπωμίσθη τό βαρύ φορτίον τῆς ὑλοποιήσεως τοῦ μεγάλου αὐτοῦ ἔργου, καί χάριν εἰς τήν ἰδικήν της ἐπιμονήν καί ἐπιστημονικήν τεκμηρίωσιν κατέστη δυνατή ἡ ἀναστήλωσις τοῦ νοτίου κλίτους τῆς βασιλικῆς καί ἐπετεύχθη οὕτω ἡ ἀνάδειξις τοῦ μνημειακοῦ χαρακτῆρος τοῦ ἱεροῦ τούτου ναοῦ.

Εὐχαριστοῦντες Ὑμᾶς καί αὖθις, Παναγιώτατε, ἐκζητοῦμεν ταπεινῶς τήν πατρικήν Ὑμῶν εὐχήν καί τήν Πατριαρχικήν εὐλογίαν.

Εὐλογήσατε τόν κλῆρον καί τόν λαόν τῆς Βεροίας, τό εὐσεβές πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας, τό ὁποῖον ἀναμένει νά ἀκούσῃ τήν φωνήν καί τόν λόγον τοῦ Πατριάρχου του.

Εἰς ἀνάμνησιν τῆς ἐπισκέψεώς Σας καί τῆς τελεσθείσης Πατριαρχικῆς θείας Λειτουργίας ἐν τῷ παλαιῷ Μητροπολιτικῷ ναῷ τῶν ἁγίων ἐνδόξων πρωτοκορυφαίων ἀποστόλων Παύλου καί Πέτρου, ἐπιτραπήτω μοι, ὅπως προσφέρω εἰς τήν Ὑμετέραν Παναγιότητα εἰκόνα ἔχουσαν τούς δύο πρωτοκορυφαίους ἀποστόλους βαστάζοντας ὁμοίωμα τοῦ περικλύτου αὐτοῦ ναοῦ, τοῦ τιμωμένου ἐπ᾽ ὀνόματι αὐτῶν.

I. M. Bεροίας